Ανήμερα της 57ης μαύρης επετείου της επιβολής της Χούντας των συνταγματαρχών στην Αθήνα, στις 21 Απριλίου, ο Τομέας Πολιτισμού του ΑΚΕΛ παρουσιάζει τον θεατρικό μονόλογο «Η Μπαλάντα της Φρίκης- γράμμα μιας αντιδικτατορικής αγωνίστριας».
Πρόκειται για το γράμμα της (αγνώστων λοιπών στοιχείων) αντιδικτατορικής αγωνίστριας Ηλέκτρας Παπά, η οποία βασανίστηκε ανελέητα κατά τη διάρκεια της χούντας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα.
Η συγκλονιστική της μαρτυρία περιλαμβάνεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Γιάννη Κάτρη «Η άνοδος του Νεοφασισμού στην Ελλάδα» Το σημαντικό αυτό βιβλίο πρωτοβγήκε το 1971, ταυτόχρονα στα ελληνικά και στα αγγλικά. Στην Ελλάδα είχε απαγορευτεί μέχρι την πτώση της δικτατορίας.
Ερμηνεία: Φάνη Πέτσα. Σκηνοθεσία/ σκηνογραφική επιμέλεια: Άγις Παΐκος.
Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21η Απριλίου στις 7μ.μ. στον πολιτιστικό χώρο «Μελίνα Μερκούρη» στη Λευκωσία.
Την εκδήλωση στηρίζει ο Δήμος Λευκωσίας.
Για κρατήσεις στα τηλέφωνο: 22761121, 99419060
Είσοδος: 10 ευρώ
Σκηνοθετικό σημείωμα
Μια από τις σκοτεινότερες σελίδες της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας (καθώς κι εκείνη του εμφυλίου) είναι η περίοδος της δικτατορίας των συνταγματαρχών (1967-74). Τις συνέπειες της περιόδου εκείνης τις βιώνουμε ακόμα, οδυνηρά, ως έλληνες της Κύπρου αφού οι συνταγματάρχες της χούντας, με τη συνεργασία των εδώ συμμάχων τους άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες στους τούρκους εισβολείς.
Πολλοί αντιφρονούντες, κατά τη διάρκεια της επταετίας, συνελήφθησαν και βασανίστηκαν ανελέητα από επαγγελματίες βασανιστές τους οποίους εργοδοτούσε η χούντα (με κονδύλια της αμερικανικής «στρατιωτικής βοήθειας προς την Ελλάδα»). Εμβληματική φιγούρα , ο Αλέξανδρος Παναγούλης (1939-1976)αλλά και πολλοί άλλοι, λιγότερο γνωστοί, που οι ζωές τους σακατεύτηκαν ή διακόπηκαν απότομα αφού το χουντικό καθεστώς «τους αυτοκτόνησε». Ανάμεσα σε άλλους, ο δικηγόρος Νκηφόρος Μανδηλαράς (1928-1967),ο Αντιστράτηγος Σπύρος Μουστακλής (1926-1986), ο οποίος βασανίστηκε άγρια με αποτέλεσμα την παράλυσή του ,η ηθοποιός Κίττυ Αρσένη (1935 -2013) η οποία συνελήφθη, βασανίστηκε αλλά κατάφερε να φύγει από την Ελλάδα και να καταθέσει ως μάρτυς στο Συμβούλιο της Ευρώπης αλλά και η αείμνηστη κύπρια ηθοποιός Μόνικα Βασιλείου (1936-2011) η οποία στερήθηκε τη δυνατότητα μητρότητας λόγω των τραυμάτων που υπέστη στα χέρια των βασανιστών. Τραγικότατη περίπτωση, ο οκτάχρονος Γιαννάκης Δημόπουλος που δολοφονήθηκε γιατί αρνήθηκε να αποκαλύψει που κρυβόταν ο πατέρας του.
Η περίπτωση της Άννας Παπαδάκη (ψευδώνυμο) η οποία περιλαμβάνεται στο (απαγορευμένο μέχρι την πτώση της δικτατορίας) σημαντικότατο βιβλίο-παρακαταθήκη του δημοσιογράφου Γιάννη Κάτρη «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα», παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αφενός γιατί πρόκειται για την αφύπνιση της πολιτικής συνείδησης ενός νέου ανθρώπου, αφετέρου γιατί πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν προερχόταν (όπως, λογικά, θα ανέμενε κανείς) από τον ιδεολογικό χώρο της αριστεράς, αλλά, αντίθετα, από μία οικογένεια η οποία «παραδοσιακά ψήφιζε το κόμμα της δεξιάς».
Ένα χρόνο μετά την πτώση της χούντας, το 1975,ξεκίνησε η πολυαναμενόμενη «δίκη των βασανιστών». Σημεία και τέρατα ακούστηκαν στο δικαστήριο όμως η κυβέρνηση της μεταπολίτευσης τους αθωώνει. Η ατιμωρησία αυτή των βασανιστών οπλίζει το χέρι της οργάνωσης «17 Νοέμβρη» η οποία κτυπά για πρώτη φορά το 1976 σκοτώνοντας τον αρχιβασανιστή της χούντας Μάλλιο. Τρία χρόνια αργότερα δολοφονείται ο βασανιστής Μπάμπαλης. Θορυβημένοι, μετά από αυτά τα δύο χτυπήματα, οι υπόλοιποι βασανιστές φυγαδεύονται εκτός Ελλάδας.
Τραγικά, είναι η πολυαναμενόμενη αυτή μεταπολίτευση (η οποία εκφράζει την πολυαναμενόμενη δημοκρατία για την οποία όλοι όσοι αντιστάθηκαν πλήρωσαν εξαιρετικά ακριβό τίμημα) που θα φέρει την Ελλάδα, λίγες δεκαετίες αργότερα, ενώπιων των δεινών που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα. Κάπου μέσα σ ’αυτό το πλαίσιο, εμφανίζονται και οι διάφοροι «νοσταλγοί» της επταετίας τροφοδοτώντας την άνοδο νεοφασιστικών παρατάξεων που -με αδικαιολόγητη έκπληξη-διαπιστώνουμε σήμερα.
