Δεν φημιζόμαστε πως έχουμε και το καλύτερο προφίλ οδηγού οι Κύπριοι. Tα ευτράπελα που συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους της χώρας μας είναι πολλά. Και δυστυχώς, οι παρανομίες που κάνουμε σε κάποιες περιπτώσεις οδηγούν σε σοβαρά τροχαία ή ακόμα και θανατηφόρα δυστυχήματα. Στην Κύπρο 26 άνθρωποι έχουν αφήσει τα όνειρά τους στην άσφαλτο από την αρχή του χρόνου. Το τελευταίο δυστύχημα σημειώθηκε την περασμένη Δευτέρα με θύμα γυναίκα ποδηλάτη, η οποία βρήκε ακαριαίο θάνατο όταν παρασύρθηκε από όχημα. Οι αρμόδιοι μάς προειδοποιούν συνεχώς να τηρούμε αυστηρά τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Να φοράμε πάντα τη ζώνη μας, να μην τρέχουμε, να μην κάνουμε χρήση του κινητού τηλεφώνου κ.ά. Καλά κάνουν και μας τα υπενθυμίζουν, κανείς δεν θέλει να χάνονται ζωές στην άσφαλτο. Με στόχο την αλλαγή συμπεριφοράς των οδηγών σε πολλούς δρόμους έχουν εγκατασταθεί κάμερες τροχαίας και αναμένεται η εγκατάστασή τους σε ακόμη 20 σημεία. Μακάρι αυτό το μέτρο να βοηθήσει όντως να συμμορφωθούν οι οδηγοί.

Ωστόσο, όταν ο στόχος είναι να αποτραπούν οι τροχαίες συγκρούσεις πρέπει να τα βάζουμε όλα στη ζυγαριά. Βέβαια, είναι ευθύνη των χρηστών του οδικού δικτύου να έχουν τα μάτια τους 14, όμως οφείλουν οι υπεύθυνοι να φροντίζουν ούτως ώστε το οδικό δίκτυο να πληροί όλες τις προδιαγραφές για ασφαλή χρήση. 

Πώς είναι δυνατόν οι ίδιοι αρμόδιοι, οι οποίοι μας προειδοποιούν νυχθημερόν να είμαστε προσεκτικοί να είναι οι ίδιοι που δεν μεριμνούν οι δρόμοι μας να είναι ασφαλείς για την οδήγηση; Πώς γίνεται να μην υπάρχει επαρκής φωτισμός στους δρόμους τα βράδια; Πώς γίνεται δρόμοι, ακόμα και σε κύριες αρτηρίες, να είναι γεμάτοι λακκούβες; Πώς γίνεται να φυτρώνουν όπου βρουν στάσεις για τα λεωφορεία, οι οποίες εκεί όπου είναι τοποθετημένες κάθε άλλο παρά ασφαλείς είναι. Το λεωφορείο σταματά κυριολεκτικά στη μέση του δρόμου γιατί… εκεί είναι η στάση. 

Πριν από λίγες μέρες οδηγούσα στο κέντρο της Λευκωσίας και κάποια στιγμή βλέπω σταματημένα αυτοκίνητα και σκέφτομαι, «τι να έγινε πάλι». Τελικά, αντιλήφθηκα πως ήταν ένα λεωφορείο σταματημένο από το οποίο αποβιβάζονταν και επιβιβάζονταν επιβάτες. Όχι επειδή έτσι αποφάσισε ο οδηγός του λεωφορείου, απλώς εκεί ήταν η στάση. Μάλιστα, στη μέση του δρόμου! Και αναρωτιέσαι ποιος σκέφτηκε πως εκεί είναι το κατάλληλο σημείο για να υπάρχει στάση για λεωφορεία και όταν αυτός το σκέφτηκε οι υπόλοιποι είπαν, «ναι μπράβο υπέροχη ιδέα»; Η ύπαρξη στάσης στο συγκεκριμένο σημείο, που δεν είναι το μοναδικό ακατάλληλο σημείο, θέτει σε κίνδυνο τον οδηγό και τους επιβάτες του λεωφορείου, τους πεζούς, τους διερχόμενους οδηγούς. Παραβίαση των οδικών κανόνων από τους αρμόδιους, οι οποίοι μας δίνουν συμβουλές για να είμαστε συνειδητοί οδηγοί.

Αφού λοιπόν έγινε ένα πρώτο βήμα με την τοποθέτηση στάσεων στη Λεωφόρο Μακαρίου Γ’,  που οφείλουμε να παραδεχτούμε πως αποτελούν πρότυπο μιας ευρωπαϊκής χώρας, ας μην το αφήσει μέχρι εκεί το Υπουργείο Μεταφορών και ας εγκαταστήσει παντού ίδιες ή παρόμοιες στάσεις λεωφορείων ή τουλάχιστον αξιοπρεπείς στάσεις. 

Ως πολίτες έχουμε ευθύνες, όμως έχουμε και δικαιώματα. Η παραβίαση των οδικών κανόνων από τους αρμόδιους, οι οποίοι μας συμβουλεύουν να είμαστε ευσυνείδητοι οδηγοί, είναι το χειρότερο παράδειγμα που μπορούν να μας δώσουν.