Ο Προκόπης Γεωργίου, πρώην Ανώτερος Αστυνόμος, από τη Λάρνακα, υποστηρίζει ότι απαιτείται συνεργασία των πολιτών με τις διωκτικές Αρχές, εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε αποτελέσματα κατά της εγκληματικότητας.
Η τάξη και η ασφάλεια είναι οι δύο πρωταρχικοί όροι, οι βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις για την ύπαρξη ενός ευνοούμενου κράτους. Κανένα αγαθό καμία πρόοδος δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε ένα κράτος όταν λείπει η τάξη και η ασφάλεια από την κοινωνία αυτή. Κατ’ εμέ δεν υπάρχουν περιθώρια για μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία περαιτέρω αδράνειας στον βαθμό που το έγκλημα μας απασχολεί και πιο πολύ στην καθημερινή μας ζωή με την έξαρση της βαριάς εγκληματικότητας, τις ποικίλες μορφές εγκλημάτων κατά της περιουσίας, την συχνότητα και την σκληρότητα που παρουσιάσουν τα εγκλήματα βίας σε πραγματικούς αριθμούς, αύξηση του αριθμού εγκληματούντων ατόμων. Οι λόγοι που προκαλούν, συντηρούν και επιτείνουν το κλίμα αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι πολλοί και σύνθετοι. Σαν τέτοιους επισημαίνω τη μάστιγα των ναρκωτικών, την έκπτωση και χαλάρωση των ηθών και του οικογενειακού θεσμού, την κρίση των αξιών. Προς αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων επιβάλλεται η λήψη τολμηρών και σταθερών προληπτικών και κατασταλτικών αστυνομικών μέτρων. Επιβάλλεται μία βαθιά και επείγουσα αλλαγή στην στρατηγική αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, ιδιαίτερα σήμερα, όπου η εγκληματικότητα σημειώνει θεαματική άνοδο.
Φίλοι μου, καιρός είναι να έχουν και οι πολίτες πλήρη επίγνωση των κινδύνων που μας απειλούν και υπεραμυνόμενοι των ατομικών τους δικαιωμάτων να συνεισφέρουν ο καθένας με τον τρόπο του και να συνεργαστούν με τις διωκτικές Αρχές για την πρόληψη του εγκλήματος, αν θέλουν να ζουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον, απαλλαγμένο στο μέτρο του δυνατού των συνεπειών από το κλίμα ανασφάλειας και βαριάς εγκληματικότητας. Απαιτείται συνεργασία των πολιτών με τις κατά τόπους αρμόδιες διωκτικές Αρχές ή άλλους φορείς πρόληψης του εγκλήματος, εάν θέλουμε πραγματικά να έχουμε στον τομέα αυτό αποτελέσματα.
Απαιτείται κυρίως αμοιβαία προσέγγιση και κατανόηση αστυνομικού και πολίτη. Δυστυχώς, στον τόπο μας πολλές φορές η Αστυνομία μετατρέπεται σε απωθημένη παράμετρο στα κυπριακά αδιέξοδα. Απαιτείται η βελτίωση και αναβάθμιση των σχέσεων Αστυνομίας και κοινού και της εικόνας του Σώματος, ώστε όλοι μαζί να επενδύσουμε από σήμερα για το αύριο, για να ζήσουν οι επερχόμενες γενιές σε καθεστώς Τάξεως και Ασφάλειας. Η Αστυνομία, όση δύναμη ικανή και να έχει, δεν μπορεί να καλύψει τα πάντα. Έχει ανάγκη συνδρομής βοήθειας, θερμής συμπαράστασης του κοινού.
Μία εποικοδομητική συνεργασία αποτελεί την ευγενέστερη εκδήλωση μίας προηγμένης κοινωνίας, μ’ ακούτε; Δυστυχώς, στο τόπο μας παρατηρείται ότι δεν υπάρχουν σήμερα εύκολα αυτιά για να ακούσουν – να μιλά ένας για τα διάφορα κοινωνικά προβλήματα. Η αξιολόγηση του έργου της Αστυνομίας αφήνεται στην καλόπιστη κρίση του πολίτη έναντι του οποίου είναι για πάντα υπόλογος για την διαχείριση της εξουσίας που του εμπιστευτεί ο λαός μας.
