Τέσσερα σχεδόν χρόνια μετά την ακύρωση του διορισμού του Γιάννη Τσαγκάρη από Έφορος Φορολογίας λόγω αντισυνταγματικότητας, οι παρενέργειες συνεχίζονται.
Προχθές το Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε άλλη απόφαση του Εφόρου για επιβολή φορολογίας σε εταιρεία, με το αιτιολογικό ότι ο παράνομος διορισμός επιφέρει και ακύρωση των πράξεων του.
Ως γνωστόν, το Διοικητικό Δικαστήριο είχε εκδώσει στις 16/3/2020 απόφαση στην υπόθεση Ποταμίτου κ.α. ν. Δημοκρατίας, με την οποία κρίθηκε ότι ο διορισμός του Εφόρου Φορολογίας, κ. Τσαγκάρη, από το Υπουργικό Συμβούλιο, αντί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), ήταν παράνομος ως αντισυνταγματικός.
Στην παρούσα υπόθεση, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης που δραστηριοποιείται στον τομέα της ανέγερσης και πώλησης οικοδομών σε τρίτους, ζητούσε την ακύρωση της απόφασης του Εφόρου Φορολογίας, ημερομηνίας 13.10.2020, με την οποία είχε επιβάλει στους αιτητές φορολογία ύψους €282.480,00, ως φόρο εκροών σε σχέση με έπαυλη που πώλησαν. Ενδιάμεσα οι αιτητές είχαν καταχωρίσει ως λόγο ακύρωσης και την απόφαση με την οποία κρίθηκε ως παράνομος ο διορισμός Τσαγκάρη.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, ο διορισμός του κ. Τσαγκάρη, ως Εφόρου Φορολογίας, ο οποίος έλαβε και την εδώ προσβαλλόμενη απόφαση απόρριψης της ένστασης των αιτητών, έχει δικαστικώς και τελεσιδίκως κριθεί ως παράνομος, λόγω αντισυνταγματικότητας, και ακυρώθηκε. Αυτό αποτελεί πλέον δικαστική γνώση και αδιαμφισβήτητο γεγονός. Και βεβαίως η, δια τελεσίδικης κρίσης, διαπιστωθείσα αντισυνταγματικότητα και παρανομία του διορισμού του ως Εφόρου Φορολογίας, λειτουργεί, σύμφωνα με τη νομολογία αναδρομικά (ex tunc) και έναντι όλων (erga omnes), με αποτέλεσμα, κατά το χρόνο λήψης της επίδικης απόφασης, ο κ. Τσαγκάρης. να στερείτο νομιμοποιητικού ερείσματος για να λάβει την εν λόγω απόφαση. Αυτή η διαπίστωση, σφραγίζει και την τύχη της υπό κρίση προσφυγής.
Ωστόσο, συνεχίζει το Διοικητικό, και προς ολοκλήρωση του σκεπτικού του Δικαστηρίου, ενόψει των αμέσως πιο πάνω και με δεδομένο ότι η ακυρωτική απόφαση παράγει δεδικασμένο έναντι πάντων και έχει ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση της πράξης αναδρομικά, από το χρόνο της έκδοσής της, τίθεται εν προκειμένω το ερώτημα κατά πόσον η ακύρωση του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας, για λόγους που ανάγονται στον τρόπο διορισμού του, ως εκτός του πλαισίου λειτουργίας του Συντάγματος, επιφέρει και την ακύρωση των πράξεων που το εν λόγω όργανο εξέδωσε πριν από την ακύρωση του διορισμού του, όπως είναι εν προκειμένω η βεβαίωση φόρου, ημερομηνίας 13.3.2020. Εφόσον ο Έφορος Φορολογίας, διορίστηκε δυνάμει αντισυνταγματικού Νόμου, κάθε πράξη ή/και απόφασή του, ως ληφθείσα εκτός συνταγματικού πλαισίου, στερείται οποιουδήποτε νομίμου ερείσματος, διαπιστώνει το Δικαστήριο.
