Ο Χρυσόστομος Ρουσής, πρώην γυμνασιάρχης, γράφει για το νόημα της γέννησης του Χριστού.

Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή της αγάπης και της χαράς, που πάντα «διψούν» οι καρδιές όλων μας. Γιατί, αν προσπαθούμε να σβήσουμε τη «δίψα» μας με υλικά αγαθά, με διασκεδάσεις και με δόξα, τότε η καρδιά μας παραμένει ανικανοποίητη. Η απόκτηση ολοένα και περισσότερων πραγμάτων δεν μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε πλήρεις στη ζωή. Η απουσία της αγάπης και αλληλεγγύης από μια κοινωνία είναι η αιτία της δυστυχίας των ανθρώπων. 
Το μεγάλο μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η αρετή της αγάπης, της αλληλεγγύης και της ταπεινότητας. Είναι οι αρετές που μας κάνουν καλύτερους και μας ανυψώνουν πνευματικά, που είναι και «ο σκοπός της ζωής». 
Η γέννηση του Χριστού μάς υπενθυμίζει τη μεγάλη αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Ακόμη, η παραβολή του ασώτου μάς διδάσκει την άπειρη αγάπη, που έχει ο Θεός για κάθε άνθρωπο. Από αγάπη και όχι κακότητα, ο Θεός με τον πόνο και τις δοκιμασίες, παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. 
Ο απόστολος Παύλος υμνεί την αγάπη που εφαρμόζεται στην προσωπική μας ζωή και γίνεται πράξη. Η αλληλεγγύη, η προσφορά βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη, είναι έκφραση αγάπης, είναι ο δρόμος προς την ευτυχία. Όταν δίνουμε στους άλλους νιώθουμε χαρά και ικανοποίηση. 
Επίσης, μαρτυρία αγάπης είναι και το να δικαιολογούμε τη συμπεριφορά, τα λάθη ή τις παραλείψεις  των άλλων. Έτσι, θα έχουμε και την εσωτερική γαλήνη. 
Τέλος, το μήνυμα της ταπεινότητας και απλότητας μας κάνει καλύτερους. «Και μόνο με την αρετή της ταπεινότητας, μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να δεχθεί στην καρδιά του τον Νεογέννητο Χριστό». Ο Χριστός είπε την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου όχι μόνο για να καταδικάσει την υπερηφάνεια και υποκρισία των Φαρισαίων –τέτοιοι υπάρχουν και σήμερα– αλλά και για να μας διδάξει να είμαστε ταπεινοί στην καθημερινή μας ζωή.
Ας ευχηθούμε η γέννηση του Χριστού να φέρει την αγάπη, την αλληλεγγύη και ταπεινοφροσύνη στις καρδιές όλων μας.