Ο Λεόντιος Θεοχάρους, τις μέρες αυτές των γιορτών, φέρνει στο μυαλό του τις άσχημες συνθήκες διαβίωσης, κάτω από τις οποίες ζουν κάποιοι συνάνθρωποί μας.

Η περιοχή μας είναι κοντά στη Συρία, στο Ιράκ και όχι μακριά από τη Σαουδική Αραβία και την Υεμένη, που το αίμα ρέει άφθονο λόγω εχθροπραξιών. Ζούμε στην Κύπρο, που το 40% του εδάφους της κατέχεται παράνομα από την Τουρκία, που με την κατοχή δημιούργησε χιλιάδες πρόσφυγες, αγνοούμενους, πόνο και δυστυχία. 
Αυτές τις γιορτάρες μέρες οι τηλεοπτικοί δέκτες μας ταξιδεύουν στις προηγμένες και πλούσιες χώρες παγκόσμια για να μας επιδείξουν πώς γιορτάζονται οι μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με ευχές και αγάπες.
Στο ταπεινό μου το μυαλό περιστρέφονται οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης των θυμάτων των πολέμων, παιδιά ξυπόλυτα, πεινασμένα και ρακένδυτα, οι γονείς τους, γέροντες πρόσφυγες, απροστάτευτοι στις χειμωνιάτικες συνθήκες, άστεγοι και ξυπόλυτοι στο χιόνι και την παγωνιά. Εκατοντάδες χιλιάδες οι πολιτικοί κρατούμενοι στην Τουρκία. Τα Κίτρινα Γιλέκα στη Γαλλία απαιτούν μια καλύτερη ζωή, δικαίωμα στη ζωή.
Καταδικάζω τις εκτελέσεις, από τους Τζιχαντιστές, ανυποψίαστων πολιτών στην Ευρώπη και την καταστροφή που έφεραν στη Συρία, το Ιράκ και αλλού. Καταδικάζω τις δικτατορίες στον κόσμο.
Υπάρχει δυστυχία στον τόπο μας. Στην Κύπρο υπάρχουν συσσίτια, άρρωστοι που δεν μπορούν να πάνε στον γιατρό, που δεν έχουν φάρμακα, άστεγοι, άνεργοι, απένταροι και πεινασμένοι.
Όλα αυτά δεν με αφήνουν να έχω την ψυχική γαλήνη για να παρακολουθήσω και να χαρώ τις εκδηλώσεις αυτές τις μέρες.
Εύχομαι ο νέος χρόνος να είναι καλύτερος για όλους όσους αγαπούν την ειρήνη. Και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Κύριε ελέησέ μας. Ιδιαίτερα τους πάσχοντες και όσους έχουν ανάγκη.