Ακολουθώντας τα βήματα και την τροχιά του 2018 θα πορευθούμε και φέτος ανάμεσα σε αστάθειες, κρίσεις, αβεβαιότητες και προκλήσεις γιατί η ανθρωπότητα από το 2007 βιώνει την πρωτοφανή μεταπολεμική κρίση και οι όποιες προσπάθειες καταβλήθηκαν για αντιμετώπισή της απέβησαν άκαρπες σε όλα τα μέτωπα επειδή οδηγήθηκαν μέσω της επικράτησης εθνικών συμφερόντων και γεωπολιτικών στρατηγικών, αντί της διαμόρφωσης παγκόσμιας ισορροπίας, όπου οδηγηθήκαμε στον νέο Ψυχρό Πόλεμο και ανταγωνιστικό πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικο-στρατιωτικό περιβάλλον που ξεφεύγει εκείνου του διπολικού, με τις οποίες ισορροπίες και εισήλθαμε σε έναν πολυεπίπεδο και περιφερειακό συγκρουσιακό ψυχρό και θερμό πόλεμο.
Η ΕΕ, αντί να θωρακισθεί από τις προκλήσεις του μέλλοντος, καρκινοβατεί γιατί δεν προχωρούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για Τραπεζιτική Ένωση, στο τέρμα των ασαφειών του ρόλου της ΕΚΤ, ΕΜΣ, ΕΜΕ, ΣΕΚ, που μαζί με τις ευρωεκλογές του 2019, την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ και την τυχόν έξοδο της Μέρκελ από την πολιτική, τις διαδηλώσεις κατά της λιτότητας, των εισοδηματικών ανισοτήτων και της ανόδου των ακροδεξιών δυνάμεων επιδιώκεται ουσιαστικά η κατεδάφιση της ΕΕ και η επιστροφή στο καθεστώς των ανεξέλεγκτων εθνικών κρατών και του ακραίου εθνικισμού που είναι εκείνα τα στοιχεία που εμποδίζουν την ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας.
Αυτές οι πολιτικές εφαρμόσθηκαν και στο παρελθόν και έγιναν οι κακοί δαίμονες της ανθρωπότητας-δημοκρατίας κι ιδιαίτερα της Ευρώπης γιατί εξακολουθούν να παραγνωρίζουν πως σταθερότητα και ειρήνη οφείλεται στην ενοποίησή της, διάλογο, συνεννόηση, συμβιβασμό, κοινή δράση, κοινές στρατηγικές για να λυθούν τα σύγχρονα προβλήματα όπως είναι οι κλιματολογική αλλαγή, πολεμικές συρράξεις, μεταναστευτικές ροές, τρομοκρατία, βία, τεχνολογική επανάσταση, επαναφορά της κοινωνικής συνοχής, ανασφάλειας, συρρίκνωση οικονομίας, τάξεων, μισθών, αναδιανομή πλούτου, ανάπτυξης, μείωση δημοσίου και ιδιωτικού χρέους στέγασης κ.λπ.
Τα αναφερόμενα προβλήματα που στηρίζονται σε πολιτικές εσωστρέφειας στην εξωτερική πολιτική, επιβολή οικονομικού και εμπορικού εθνικισμού, κλειστών συνόρων και ελέγχου δημοκρατίας, κοινοβουλευτισμού, ΜΜΕ κ.λπ., οδηγούν στα άκρα και σε συρράξεις.
Αυτές οι εξελίξεις είναι μέρος ενός μεγαλύτερου πολιτικού και γεωστρατηγικού σχεδιασμού των μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων για να εξυπηρετήσουν δικούς τους σχεδιασμούς, εθνικά συμφέροντα και στρατηγικές.
Οι δυνάμεις αυτές θριαμβολογούν για τις ασυνέπειες και για το γεγονός ότι οι δοκιμαζόμενοι λαοί είναι το μαύρο χιούμορ για αυτές, όπως συμβαίνει σε Υεμένη, Συρία που τα πάντα ισοπεδώνονται και στους συνοριακούς φράκτες Ευρώπης και Μεξικού που παρεμποδίζονται οι μεταναστευτικές ροές για μια πιο ανθρώπινη διαβίωση.
Αυτές τις σημειούμενες πολιτικές των τελευταίων ημερών από μερίδα Μεγάλων Δυνάμεων ας τις λάβουμε σοβαρά υπόψη Ελλάδα και Κύπρος που ρευστοποιούν ακόμα περισσότερο τις γεωπολιτικές στρατηγικές στο όνομα ανταλλαγμάτων και συμφερόντων με επίκεντρο μια νέα πολιτική σε οικονομία-ενέργεια και στρατιωτικό έλεγχο.
Είναι η ώρα σώφρονων πολιτικών αντί ρητορικών να εξασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντα και τα «θεία δώρα» του υποθαλάσσιου πλούτου μας με ρεαλισμό καθ’ήν στιγμή πληθαίνουν οι συζητήσεις για νέες λύσεις και για τις οποίες απαιτούνται επαγρύπνηση, νηφαλιότητα, ενότητα, ορθή στρατηγική, σοβαρότητα και υπεύθυνη πολιτική ηγεσία με όραμα για να μην υπάρξουν τετελεσμένα που στο μέλλον θα εξελιχθούν σε επιζήμιες αποφάσεις.
