Βλέποντας την ανόσια βεβήλωση του τάφου και του ανδριάντα του αρχηγού του απελευθερωτικού μας αγώνα Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, διερωτόμαστε πραγματικά αν μας πρέπει ελευθεριά!
Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, το λέει, άλλωστε, ξεκάθαρα στον Εθνικό μας Ύμνο, τον «Ύμνο προς την Ελευθερία»: «Μην ειπούν στον στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά: Αν μισούνται αναμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Δυστυχώς, στις δύσκολες μέρες που διέρχεται η πατρίδα μας, αντί να επικρατεί πνεύμα ομόνοιας και ομοψυχίας, βλέπουμε ανθρώπους να ασχημονούν και να μαγαρίζουν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας τους. Να υβρίζουν αυτούς που αγωνίστηκαν και πρόσφεραν τα πάντα για την λευτεριά του πολύπαθου νησιού μας. Βλέπουμε ανθρώπους να ενσπείρουν το μίσος ανάμεσα στον λαό μας, υποδαυλίζοντας τον διχασμό.
Κάποιοι αγωνιστές κράτησαν χαμηλούς τόνους σχολιάζοντας τα έκτροπα και, στην προσπάθειά τους να είναι επιεικείς, απέδωσαν τους βανδαλισμούς σε ανεύθυνους νεαρούς.
Αν και κατανοούμε την προσπάθειά τους, θα διαφωνήσουμε μαζί τους, γιατί όλα αυτά τα κατά συρροήν κρούσματα δεν μπορεί να προέρχονται από ανώριμους νεαρούς. Δυστυχώς προέρχονται από καλά στρατευμένους, τους οποίους κάποιοι έχουν φανατίσει, τους έχουν ενσπείρει μίσος, τους έχουν δηλητηριάσει την ψυχή.
Αν, όμως, δεχθούμε ότι πρόκειται για νεαρούς, ίσως θα ήταν σωστό να λέγαμε ότι δεν φταίνε τα παιδιά, αλλά αυτοί που τους καθοδηγούν και τους φανατίζουν καθημερινά.
Κρίμα! Κάποιοι σ’ αυτόν τον τόπο έχουν ξεφύγει παντελώς και δεν έχουν κανένα φραγμό και καμιά αναστολή στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τα πολιτικά τους συμφέροντα.
Τους καταγγέλλουμε στον κυπριακό λαό. Απλούστατα γιατί ήσαν, είναι και θα παραμείνουν, αδιόρθωτοι. Τυφλωμένοι και επικεντρωμένοι σε ευτελείς, καθαρά ιδιοτελείς και εφήμερους, στόχους, συνειδητά ή και ασυνείδητα, προδίδουν τους εθνικούς στόχους του λαού μας, που δεν είναι άλλοι από την εθνική σωτηρία της πατρίδας μας, την ειρήνη και τη δημοκρατία στο πολύπαθο νησί μας. Τους καλούμε να νουθετήσουν και να καθοδηγήσουν την νεολαία τους στον δρόμο της ενότητας, της ομοψυχίας και της ορθής συνύπαρξης, με στόχο τη σωτηρία της πατρίδας μας.
Δυστυχώς, όνειρό τους είναι η εξουσία και επιδίωξή τους το πολιτικό τους συμφέρον, έστω κι αν αυτό αντιτάσσεται με τα συμφέροντα του λαού μας. Με αυτά τα κίνητρα καθοδηγούνται. Κρίμα!
Ας αφήσουν, επιτέλους ήσυχο τον πολύπαθο αγωνιστή της ελευθερίας, που ανάλωσε τη ζωή του για την ελευθερία αυτού του τόπου.
Ο εθνικός μας ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, το λέει, άλλωστε, ξεκάθαρα στον Εθνικό μας Ύμνο, τον «Ύμνο προς την Ελευθερία»: «Μην ειπούν στον στοχασμό τους τα ξένα έθνη αληθινά: Αν μισούνται αναμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά».
Δυστυχώς, στις δύσκολες μέρες που διέρχεται η πατρίδα μας, αντί να επικρατεί πνεύμα ομόνοιας και ομοψυχίας, βλέπουμε ανθρώπους να ασχημονούν και να μαγαρίζουν τα ιερά και τα όσια της πατρίδας τους. Να υβρίζουν αυτούς που αγωνίστηκαν και πρόσφεραν τα πάντα για την λευτεριά του πολύπαθου νησιού μας. Βλέπουμε ανθρώπους να ενσπείρουν το μίσος ανάμεσα στον λαό μας, υποδαυλίζοντας τον διχασμό.
Κάποιοι αγωνιστές κράτησαν χαμηλούς τόνους σχολιάζοντας τα έκτροπα και, στην προσπάθειά τους να είναι επιεικείς, απέδωσαν τους βανδαλισμούς σε ανεύθυνους νεαρούς.
Αν και κατανοούμε την προσπάθειά τους, θα διαφωνήσουμε μαζί τους, γιατί όλα αυτά τα κατά συρροήν κρούσματα δεν μπορεί να προέρχονται από ανώριμους νεαρούς. Δυστυχώς προέρχονται από καλά στρατευμένους, τους οποίους κάποιοι έχουν φανατίσει, τους έχουν ενσπείρει μίσος, τους έχουν δηλητηριάσει την ψυχή.
Αν, όμως, δεχθούμε ότι πρόκειται για νεαρούς, ίσως θα ήταν σωστό να λέγαμε ότι δεν φταίνε τα παιδιά, αλλά αυτοί που τους καθοδηγούν και τους φανατίζουν καθημερινά.
Κρίμα! Κάποιοι σ’ αυτόν τον τόπο έχουν ξεφύγει παντελώς και δεν έχουν κανένα φραγμό και καμιά αναστολή στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τα πολιτικά τους συμφέροντα.
Τους καταγγέλλουμε στον κυπριακό λαό. Απλούστατα γιατί ήσαν, είναι και θα παραμείνουν, αδιόρθωτοι. Τυφλωμένοι και επικεντρωμένοι σε ευτελείς, καθαρά ιδιοτελείς και εφήμερους, στόχους, συνειδητά ή και ασυνείδητα, προδίδουν τους εθνικούς στόχους του λαού μας, που δεν είναι άλλοι από την εθνική σωτηρία της πατρίδας μας, την ειρήνη και τη δημοκρατία στο πολύπαθο νησί μας. Τους καλούμε να νουθετήσουν και να καθοδηγήσουν την νεολαία τους στον δρόμο της ενότητας, της ομοψυχίας και της ορθής συνύπαρξης, με στόχο τη σωτηρία της πατρίδας μας.
Δυστυχώς, όνειρό τους είναι η εξουσία και επιδίωξή τους το πολιτικό τους συμφέρον, έστω κι αν αυτό αντιτάσσεται με τα συμφέροντα του λαού μας. Με αυτά τα κίνητρα καθοδηγούνται. Κρίμα!
Ας αφήσουν, επιτέλους ήσυχο τον πολύπαθο αγωνιστή της ελευθερίας, που ανάλωσε τη ζωή του για την ελευθερία αυτού του τόπου.
* Πρόεδρος Συνδέσμων Αγωνιστών Ε.Ο.Κ.Α. 1955–1959.
