Οι ισχυρισμοί Ακιντζί ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, κατά τη διάρκεια των συνομιλιών στο Κραν Μοντάνα, είπε στον Τσαβούσογλου ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν είναι πρόθυμοι να διαμοιραστούν την εξουσία και ως εκ τούτου θα πρέπει να ανοίξουν και το κεφάλαιο συζήτησης για λύση δύο κρατών, σε συνδυασμό με τη χλιαρή απάντηση του Προέδρου Αναστασιάδη ότι τον απατά η μνήμη του τον κ. Ακιντζί, προκαλούν αγωνία και έντονες ανησυχίες στον προσφυγικό κόσμο, ως προς τις επιδιώξεις της ηγεσίας μας για την κατεχόμενη πατρίδα. Παρόμοια είχαμε και τον Δεκέμβρη του 2016 όταν, μετά το δείπνο Αναστασιάδη/Ακιντζί/Έιντα, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης επέμενε ότι συμφώνησαν για σύγκληση πολυμερούς διάσκεψης για το Κυπριακό, ενώ ο κ. Ακιντζί επέμενε ότι συμφώνησαν για πενταμερή και όχι για πολυμερή διάσκεψη. Μήπως η πενταμερής διάσκεψη ήταν η επιλογή και των δύο πλευρών, για να αποφύγουν παρεμβάσεις από το Συμβούλιο Ασφαλείας και την Ευρωπαϊκή Ένωση προς μια δίκαιη λύση, σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο; Μήπως άλλα λέμε στον λαό και άλλα επιδιώκουμε και συμφωνούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Μήπως η αναφορά του κ. Κοτζιά ότι στο Κραν Μοντάνα, όταν πρόταξε το θέμα της κατοχής και των εγγυήσεων, δέχτηκε επίθεση από μέλη της δικής μας αποστολής, (Φιλελεύθερος 23/12/2018), αντανακλά το πνεύμα ότι δεν θέλουμε ούτε καν να προβάλλεται το θέμα της εισβολής της Τουρκίας; Δεν φτάνει που η ηγεσία μας για 45 χρόνια δεν κατήγγειλε την τουρκική εισβολή, εκτοπισμό πληθυσμού και κατοχή, φτάσαμε στο σημείο να μην επιτρέπουμε ούτε σε άλλους να διεκδικήσουν τη δικαίωση της πατρίδας μας και του λαού της; Μήπως η επιδίωξή μας είναι η παράδοση της κατεχόμενης πατρίδας στους κατακτητές, ούτως ώστε να νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα για να καρπωθούμε τη δόλια αρπαγή των τουρκοκυπριακών περιουσιών και να διασφαλίσουμε τα άλλα πρόσκαιρα ωφελήματα της εισβολής στις ελεύθερες περιοχές; Οι ανησυχίες τώρα επαυξάνονται και στο μήπως η λύση δύο κρατών καταλήξει να είναι κρυφή επιδίωξη και της δικής μας πλευράς για αλλότριους και μικροπρεπείς στόχους.
