Πολύ εμπεριστατωμένη η έκθεση/πόρισμα των τριών Γιώργηδων της Ερευνητικής Επιτροπής για την κατάρρευση του Συνεργατισμού και της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, μετέπειτα μετονομασθείσας σε Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα.
Όμως πιστεύω θα μπορούσε η έκθεση να είναι πιο σύντομη παρά 844 σελίδες που την κάνουν πολύ δύσκολη προς μελέτη και αξιολόγηση. «Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλ’ εν τω ευ το πολύ».
Προς τι η ανάγκη αντιγραφής των νόμων περί Ερευνητικών Επιτροπών και περί Συνεργατικών Εταιρειών ενώ θα μπορούσε να αναφερθούν σε μια παράγραφο. Επίσης οι διαπιστώσεις θα μπορούσαν να περιγράφουν με πολύ λιγότερα λόγια χωρίς να επηρεάζεται το συμπέρασμα. Αυτή η παρατήρηση δεν σημαίνει ότι η έκθεση και το πόρισμα δεν είναι εξαιρετικό έργο και με σοβαρότατα και αξιολογότατα ευρήματα. Όσον αφορά τον ΥΠΟΙΚ η γνώμη μου είναι ότι η Επιτροπή δεν θα έπρεπε να του αποδώσει πολιτικές ευθύνες αλλά να του αποδώσει, λόγω της κατάντιας της ΣΚΤ, ανικανότητα στην εποπτεία/ έλεγχο/ συντονισμό της κρατικής τράπεζας (99,2%) ως εκπρόσωπος του μεγαλομετόχου, δηλαδή της ΚΔ. Επίσης θα έπρεπε να του καταλογίσει αδυναμία στην επιλογή του Δ.Σ. και διευθυντικών στελεχών της ΣΚΤ με βάση τη φιλία και την κουμπαριά του αντί την εμπειρία, προσόντα και ικανότητα.
Με τις ανωτέρω διαπιστώσεις η πολιτική ευθύνη του ΥΠΟΙΚ θα ήταν ολοφάνερη και ως τέτοια θα έπρεπε ο κύριος Γεωργιάδης να την αναλάβει και αμέσως μετά το πόρισμα να παραιτηθεί είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί, αφού είχε δηλώσει στο παρελθόν: «Περιμένετε να δούμε το πόρισμα». Λυπούμαι αλλά δεν έχει άλλη επιλογή ο ΥΠΟΙΚ και ούτε και ο Πρόεδρος και πρέπει να αποδεχθεί την παραίτηση ή να του υποδείξει ότι λόγω του πορίσματος θα έπρεπε ήδη να είχε παραιτηθεί.
Όσον αφορά τους άλλους τρεις «εγκεφάλους» της ΣΚΤ, ο Γενικός Εισαγγελέας πρέπει άμεσα να προχωρήσει με οδηγίες στην Αστυνομία για εις βάθος έρευνες και καμία καθυστέρηση δεν δικαιολογείται διότι το πόρισμα είναι ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται πολλή νομική μελέτη.
Για την κομματοκρατία «ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι». Η κλασικότερη περίπτωση του κομματικού κατεστημένου ήταν η συμβουλή του Χριστόφια στον Άντρο: «Το κόμμα και τα μμάθκια σας».
Επί Μακαρίου έπρεπε να είσαι Μακαριακός για να βρεις δουλειά ή να προαχθείς στο δημόσιο και ημικρατικούς οργανισμούς. Επί Σπύρου έπρεπε να έχεις υπό μάλης την εφημερίδα του κόμματος και να είσαι του ΔΗΚΟ. Ανήγαγε το ρουσφέτι σε επιστήμη. Επί Κληρίδη έπρεπε να είσαι του ΔΗΣΥ ή της ΣΕΚ. Επί Χριστόφια τα περιβόητα email Άντρου «τούτος εν δικός μας, τούτος έννεν δικός μας». Επί Τάσσου και Βασιλείου η κομματοκρατία περιορίστηκε μόνο στα συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών «στους δικούς μας». Όλα αυτά τα γνωρίζω από πρώτο χέρι διότι υπήρξα είτε πρόεδρος είτε μέλος Επιτροπών Προσλήψεων και Προαγωγών σε δυο κρατικούς οργανισμούς για πολλά χρόνια.
Η κομματοκρατία στο ζενίθ της σχεδόν σε όλα τα όργανα του κράτους από ιδρύσεως της ΚΔ και έτσι δεν πρέπει να απορούμε για όσα συμβαίνουν και θα συμβούν εάν δεν αλλάξουν νοοτροπία τα κόμματα.
Το δράμα του Συνεργατισμού και οι ατασθαλίες άρχισαν επί Αζίνα που μετά τον Μακάριο ο Σπύρος τον έβαλε 6 μήνες φυλακή. Από τότε συνεχίστηκε το φαγοπότι και τα κόμματα και οι εκάστοτε κυβερνώντες έκλειναν τα μάτια.
Τέλος, τα χάλια του Συνεργατισμού άρχισαν από τη δεκαετία του 1960 και άρα δεν ήταν ποτέ κεραυνός εν αιθρία, αλλά συννεφιασμένος ουρανός που όλοι τον έβλεπαν αλλά τίποτα δεν έκαμναν διότι τα σύννεφα τους βόλευαν όλους. Δυστυχώς.
Αυτή είναι η Κύπρος.
