Ως πρόσωπο της εβδομάδας επιλέγω την εικονιζόμενη Ιαπωνέζα τενίστρια Ναόμι Οσάκα, 23 ετών και Νο.1 στην παγκόσμια κατάταξη, η οποία ανακοίνωσε, και μάλιστα μετά από τον πρώτο νικηφόρο αγώνα της στο φετινό Γαλλικό Οπεν στο Τένις, γνωστότερο ως Ρολάν Γκαρός, ότι αποσύρεται από την διοργάνωση, έπειτα από τον θόρυβο (και το πρόστιμο $15.000 που της επέβαλαν οι διοργανωτές), επειδή δεν παρέστη μετα τον αγώνα της στην καθιερωμένη, και υποχρεωτική για τους αθλητές, συνέντευξη τύπου.
Η Οσάκα, που έχει κερδίσει ως τώρα 4 από τα 8 Γκραντ Σλαμ (τα πιο μεγάλα τουρνουά τένις στον κόσμο: Αυστραλίας και ΗΠΑ, που παίζονται σε σκληρό τερέν, το Γαλλικό, σε χώμα, και του Ουίμπλετον, σε γκαζόν), περνάει μια φάση έντονου ψυχολογικού στρες, με συμπτώματα κατάθλιψης. Και δήλωσε ότι δεν ήθελε να πάει και να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, για να προστατέψει την ψυχική της υγεία. Οι διογρανωτές της υπενθλύμισαν ότι οι συνεντευύξεις τύπου είναι συμβατική υποχρέωση των αθλητών. Και σε τούτο, η τενίστρια απάντησε ότι το να υποχρεώνεις έναν παίκτη η μια παίκτρια να απαντά σε ερωτήσεις, ενίοτε επιθετικές και αγενείς, ιδίως μετά από μια ήττα, είναι σαν να κλωτσάς στο κεφάλι κάποιον που είναι πεσμένος κάτω.
Την τενίστρια υποστήριξαν πλήρως όλοι οι μεγάλοι χορηγοί της. Η Mastercard λέει ότι «η απόφασή της να αποσυρθεί μας θυμίζει όλους πόσο σημαντικό είναι να βάζεις πρώτα και πάνω απ’ όλα την υγεία σου». Η Tag Heuer (πολυτελή ελβετικά ρολόγια), είπε ότι «εμείς στηρίζουμε τους «πρεσβευτές» μας «στον θρίαμβο αλλά και στις δύσκολές τους στιγμές». Η Nissan λέει ότι ακόμα και αν χάνει από προβολή με την μη προσέλευσηγ της Οσάκα στη συνέντευξη Τυπου, σέβεται απολύτως την προσωπική της απόφαση. Στο ίδιο κύμα και οι αντιδράσεις της Nike, της Nippon Airlines και άλλων, πολλών πράγματι, χορηγών.
Αυτή η παράμετρος, των χορηγών, έβγαλε στην επιφάνεια και αρνητικά για την τενίστρια σχόλια. Ό,τι, για παράδειγμα, με τόση οικονομική στήριξη από αυτούς, ήταν πιο εύκολο να αποφασίσει να παραβιάσει το συμβόλαιο με το Ρολάν Γκαρός και να μην πάει στη συνέντευξη Τύπου. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό, αλλά η γενικότερη στάση των ΜΜΕ απέναντι σε κάθε πρόσωπο της επικαιρότητας, είτε αυτό είναι διάσημο είτε όχι. Επιπλέον, για να βάλω και μια πιο προσωπική πινελιά, επισημαίνω μετά από πολλά χρόνια έρευνας επί του θέματος, ότι από τις συνεντεύξεις τύπου πολύ σπάνια προκύπτει κάτι πράγματι ουσιαστικό.
Θα πείτε: Προτάσσεις ως πρόσωπο της εβδομάδας μια Ιαπωνέζα τενίστρια, και προσπερνάς τα πρόσωπα που ξεχώρισαν στις εκλογές της Κύπρου; Με όλο τον σεβασμό, απαντώ ναι! Διότι πολύ απλά, το «θέμα» των βουλευτικών έχει εξαντληθεί όλη την εβδομάδα, αλλά κυρίως έχουν μιλήσει και γράψει για αυτά τα πρόσωπα άνθρωποι πολύ πιο αρμόδιοι από την αφεντιά μου. Πάμε παρακάτω:
Η Δευτέρα που μας πέρασε, εκτός από τις μετασεισμικές δονήσεις από τις εκλογές της Κυριακής, ήταν και η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος, το οποίο στην Κύπροι έχουμε ακόμα πολύ ψηλά. Μπορεί να «τρελαινόμαστε» με το ένα περιστατικό που καταλήγει μετά από έναν εμβολιασμό (και καλά κάνουμε), αλλά για τα απείρως περισσότερα θύματα του τσιγάρου, κάνουμε ότι δεν μας αφορούν.
Το ξέρω ότι οι καπνιστές δεν θέλουν να ακούνε άλλο για το αν και κατά πόσο κάνουν κακό στην δική τους υγεία, αλλά ας ακούσουν τουλάχιστον πόσο κακό κάνουν στην υγεία των άλλων, ακόμα και των πολύ προσφιλών τους προσώπων, όπως βεβαίως στο Γενικό μας Σύστημα Υγείας – αν έχουν αναλογιστεί καμιά φορά πόσο το επιβαρύνουν με την κακή τους συνήθεια.
Μιλώ έτσι θυμωμένα, γιατί είμαι! Εδώ και πολλά χρόνια. Η οικογένειά μου, στενή και ευρύτερη, έχει ρημαχτεί από το τσιγάρο. Έχασα πολλούς. Και είμαι θυμωμένος, διότι τους αγαπούσα και τους αγαπώ όλους, αλλά θα προτιμούσα να ήταν μαζί μας σήμερα. Αυτό το «δεν ενοχλώ κανέναν, μόνο στον εαυτό μου κάνω κακό», δεν παίζει. Φτάνει πια!
(*) Αυτά που διέφυγαν της προσοχής μας, που υποτιμήθηκαν ειδησεογραφικά, που ίσως να πέρασαν απαρατήρητα, ή που αξίζει να αναδείξουμε πιο πολύ
