Συναγερμός έχει σημάνει στη νότια Κίνα λόγω της εξάπλωσης του ιού τσικουνγκούνια, με πάνω από 7.000 κρούσματα να έχουν καταγραφεί από τον Ιούλιο στην επαρχία Γκουανγκντόνγκ. Οι Αρχές εφαρμόζουν αυστηρά μέτρα περιορισμού, που θυμίζουν τις ημέρες της πανδημίας.
Στην πόλη Φοσάν, επίκεντρο της επιδημίας, οι ασθενείς νοσηλεύονται υποχρεωτικά με κουνουπιέρες στα κρεβάτια, και παίρνουν εξιτήριο μόνο μετά από αρνητικό τεστ ή παραμονή μίας εβδομάδας στο νοσοκομείο. Τα μέτρα περιλαμβάνουν πρόστιμα έως 10.000 γιουάν για μη απομάκρυνση στάσιμου νερού και χρήση drones για τον εντοπισμό εστιών μόλυνσης.
Ο ιός τσικουνγκούνια, που μεταδίδεται μέσω μολυσμένων κουνουπιών, προκαλεί πυρετό και έντονο πόνο στις αρθρώσεις, με τα συμπτώματα να εμφανίζονται εντός 3–7 ημερών από το τσίμπημα. Δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Αν και οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιες, σε ορισμένες περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να παραμείνει για μήνες ή και χρόνια. Νεογνά, ηλικιωμένοι και ασθενείς με χρόνια νοσήματα είναι πιο ευάλωτοι.
Η Κίνα αντιμετωπίζει την επιδημία με συνδυαστικά μέτρα: ψάρια που τρώνε προνύμφες κουνουπιών, απελευθέρωση ειδικών εντόμων και καμπάνιες ενημέρωσης για καθαρισμό των εστιών μόλυνσης. Την περασμένη εβδομάδα, 5.000 ψάρια απελευθερώθηκαν σε λίμνες της Φοσάν για την καταπολέμηση των προνυμφών.
Η επιδημία επεκτείνεται ταχύτατα και σε άλλες πόλεις της επαρχίας. Τουλάχιστον 12 ακόμη περιοχές έχουν αναφέρει κρούσματα, με σχεδόν 3.000 νέα περιστατικά να καταγράφονται την τελευταία εβδομάδα.
Το πρώτο εισαγόμενο κρούσμα εντοπίστηκε στο Χονγκ Κονγκ, σε 12χρονο που επέστρεψε πρόσφατα από το Φοσάν με τυπικά συμπτώματα. Μέχρι στιγμής, όλα τα περιστατικά χαρακτηρίζονται ήπια, με 95% των ασθενών να εξέρχονται εντός επταημέρου.
Παρά τη χαμηλή σοβαρότητα, η άγνοια του πληθυσμού για τον ιό έχει προκαλέσει ανησυχία. Πολλοί πολίτες στα κοινωνικά δίκτυα συγκρίνουν τα μέτρα με την πολιτική «μηδενικής ανοχής» που εφαρμόστηκε στην Κίνα κατά την πανδημία του κορωνοϊού, εκφράζοντας σκεπτικισμό για την αυστηρότητα των περιορισμών.
Ο ιός πρωτοεντοπίστηκε το 1952 στην Τανζανία και έκτοτε έχει εξαπλωθεί σε πάνω από 110 χώρες. Ο ΠΟΥ συνιστά ως κύριο μέτρο πρόληψης τη μείωση των στάσιμων υδάτων, ώστε να περιοριστεί ο πληθυσμός των κουνουπιών.
