Συγκλονίζει η ιστορίας μιας 10χρονης που υπέφερε στα χέρια του πατέρα της και της μητριάς της, η οποία έχασε τη ζωή της λόγω παραλείψεων και λαθών από την Αστυνομία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, το σχολείο και το δικαστικό σύστημα της Βρετανίας.
Η Σάρα Σαρίφ, το όμορφο κοριτσάκι με το υπέροχο χαμόγελο και το δυνατό γέλιο, όπως το περιέγραφαν, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον πατέρα της Ούρφαν, 43 ετών, και τη μητριά της, Μπεϊνάς Μπατούλ, 30 ετών, ενώ οι αρχές, όπως σημειώνει η Daily Mail, παρέμεναν άπραγες ανησυχώντας για θέματα όπως η φυλετική ευαισθησία και η προστασία δεδομένων. Στο εκτενές ρεπορτάζ, παραθέτει μία προς μία όλες τις ευκαιρίες που είχαν οι αρμόδιες υπηρεσίες να βοηθήσουν το άτυχο παιδί, τα σημάδια που αγνόησαν και τα μοιραία λάθη.
Το βαρύ ιστορικό βίας του πατέρα
Ο Σαρίφ, που βρέθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο από το Πακιστάν με φοιτητική βίζα και εργαζόταν ως οδηγός ταξί, είχε μακρύ ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας κατά γυναικών και παιδιών χρόνια πριν έρθει στον κόσμο η κόρη του. Τον είχαν καταγγείλει για επίθεση σε τρεις γυναίκες και δύο παιδιά, συμπεριλαμβανομένου ενός μωρού ενός μηνός. Κράτησε μια γυναίκα υπό την απειλή μαχαιριού, έπνιξε μια άλλη με ζώνη και φυλάκισε μια σύντροφό του για πέντε μέρες, ενώ είχε στείλει το διαβατήριο για αίτηση γάμου, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει άδεια παραμονής στη χώρα. Δάγκωσε, χτύπησε, έκαψε, τσίμπησε και χαστούκισε παιδιά ωστόσο δεν του απαγγέλθηκαν ποτέ κατηγορίες για κανένα αδίκημα καθώς κάθε φορά έριχνε την ευθύνη στα θύματά του.
Η Σάρα μπήκε σε ανάδοχη φροντίδα το 2014 σε ηλικία δύο ετών, αλλά παρόλο που οι τοπικές αρχές θεωρούσαν ότι θα έπρεπε να υιοθετηθεί, εφαρμόστηκε μόνο μια 12μηνη εντολή εποπτείας «χωρίς επαρκείς ασφαλιστικές δικλείδες».
Το 2016, ο Σάριφ διατάχθηκε να συμμετάσχει σε πρόγραμμα για δράστες ενδοοικογενειακής βίας, αφού η Όλγκα Ντόμιν, μητέρα της Σάρα την οποία παράτησε για να παντρευτεί την τρίτη του σύζυγο Μπεϊνάς Μπατούλ, τον κατηγόρησε ότι χτυπούσε εκείνη και τα παιδιά. Ο Σάριφ παρακολούθησε μόνο οκτώ από τις 26 συνεδρίες, και παρά το γεγονός ότι η έκθεση για το πρόσωπό του ήταν «πολύ σοκαριστική», η σημασία της «χαθηκε μέσα στο σύστημα» όταν κοινωνική λειτουργός δεν ολοκλήρωσε την ανάλυση με αποτέλεσμα να μην προστεθεί στην έκθεση για την προστασία της Σάρα.
Ο κακοποιητής κατάφερε να εξαπατήσει τις Αρχές
Παρά τις επανειλημμένες αναφορές για κακοποίηση, οι κοινωνικές υπηρεσίες αγνόησαν τα στοιχεία κάθε φορά που καλούνταν. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση από το Πάσχα του 2019, όταν κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στο σπίτι του Σαρίφ, η Σάρα άρχισε ξαφνικά να κατηγορεί τη μητέρα της για βία, ισχυριζόμενη ότι προσπάθησε να την πνίξει στην μπανιέρα και να την κάψει με αναπτήρα. Υπό την πίεση του Σαρίφ, η Σάρα έκανε ψευδείς αναφορές ότι η μητέρα της την είχε χαστουκίσει, την είχε τσιμπήσει και την είχε τραβήξει από τα μαλλιά. Ο Σαρίφ πήγε τη Σάρα σε ένα κέντρο υγείας ισχυριζόμενος ότι της επιτέθηκε η μητέρα της, αλλά οι γιατροί δεν διερεύνησαν ποιος ευθύνονταν πραγματικά. Κατέγραψε μάλιστα τους ισχυρισμούς σε βίντεο, κανείς όμως και πάλι δεν προχώρησε σε ενδελεχή έρευνα.
Η κηδεμονία
Παρά στα προειδοποιητικά σημάδια, κοινωνικοί λειτουργοί συνέστησαν ότι η Σάρα πρέπει να επιστρέψει στο «ασφαλές και στοργικό σπίτι» του πατέρα της. Τον Οκτώβριο του 2019 δικαστήριο βασίστηκε σε ελαττωματική έκθεση που είχε κενά καθώς άπειρη κοινωνική λειτουργός πιέστηκε να την υποβάλει εγκαίρως, και αποφάσισε το παιδί να ζήσει με τον Σαρίφ και την μητριά. Η μητέρα του κοριτσιού μάλιστα, παρουσιάστηκε ως «το πρόβλημα», και στη δίκη δεν υπήρχε διερμηνέας για να εξηγήσει η ίδια τι συνέβαινε.
Καθημερινή κακοποίηση επί πανδημίας
Κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω Covid, η Σάρα «ουσιαστικά εξαφανίστηκε από το προσκήνιο» όταν ο πατέρας και η μητριά της άρχισαν να την ξυλοκοπούν καθημερινά. O Σαρίφ επέλεξε να την κρατήσει στο σπίτι για να κρύψει τα τραύματά της και να μην την στέλνει σχολείο. Όταν επέστρεψε τον Σεπτέμβριο του 2020, οι δάσκαλοι σημείωσαν ότι «παλαιότερα τραύματα και μια ταραχώδης οικογενειακή ζωή» επηρέαζαν τη συμπεριφορά της Σάρα.
Η μαντίλα
Μέχρι το 2021, η συμπεριφορά της Σάρα είχε αλλάξει και άρχισε να φοράει χιτζάμπ για να κρύψει τους μώλωπες, κάτι που δεν εξέτασαν οι κοινωνικοί λειτουργοί, παρόλο που κανένα μέλος της οικογένειας δεν φορούσε.
Από την πλευρά τους οι δάσκαλοι δέχτηκαν τις δικαιολογίες της Σάρα ότι ήθελε να ακολουθήσει την πακιστανική κληρονομιά του πατέρα της. Το πόρισμα για την προστασία του παιδιού έδειξε ότι οι επαγγελματίες δεν έλαβαν υπόψη τη φυλή, τον πολιτισμό, τη θρησκεία ή την καταγωγή της Σάρα, ούτε γιατί ο Πακιστανός πατέρας της επέλεξε να την κακοποιήσει.
Οι δάσκαλοι παρατήρησαν τους μώλωπες της Σάρα τον Ιούνιο του 2022, αλλά η φοβισμένη μαθήτρια κατέβαζε το χιτζάμπ της και έκανε λόγο για τυχαία τραύματα. Μια εργοθεραπεύτρια που επισκέφθηκε το σπίτι σημείωσε ότι η Σάρα ήταν το μόνο άτομο που φορούσε χιτζάμπ, αλλά δεν θεώρησε ότι αυτό ήταν παράλογο, «αν και αναλογίστηκε ότι μπορεί να δίσταζε να μιλήσει γι’ αυτό από φόβο μήπως προσβάλει κάποιον».
Κατ’οίκον εκπαίδευση
Όταν τελικά το σχολείο, που δεν γνώριζε το ιστορικό του πατέρα, έθεσε ερωτήματα σχετικά με τους μώλωπες της Σάρα το 2022, ο Σαρίφ ανακοίνωσε ότι το παιδί θα παρακολουθούσε κατ’ οίκον εκπαίδευση.
Η Σάρα επέστρεψε αργότερα στο σχολείο, αλλά τον Μάρτιο του 2023 αρρώστησε και αφού επανήλθε στην τάξη είχε τρεις μώλωπες στο πρόσωπο, και ο ένας στο μάγουλο είχε μέγεθος μπάλας του γκολφ. Ο διευθυντής κάλεσε τις κοινωνικές υπηρεσίες, αλλά ο Σαρίφ κατηγόρησε άλλο παιδί και ισχυρίστηκε ότι η Σάρα είχε τραυματισμούς εκ γενετής.
Οι δάσκαλοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να «μπλέξουν» αν κοινοποιούσαν πληροφορίες λόγω ανησυχιών για την προστασία δεδομένων, και έτσι, μετά από «επιφανειακή ανάλυση» και χωρίς αστυνομική έρευνα η υπόθεση έκλεισε
Η λάθος διεύθυνση και ο θάνατος στα χέρια του κακοποιητή πατέρα – Προσοχή, σκληρές πληροφορίες
Στις 17 Απριλίου του 2023 η Σάρα ξεκίνησε κατ’ οίκον εκπαίδευση και δεν την ξαναείδαν ποτέ ζωντανή. Μια επίσκεψη για εκπαίδευση στο σπίτι επρόκειτο να πραγματοποιηθεί εντός δέκα ημερών, αλλά καθυστέρησε λόγω ασθενείας προσωπικού και ετήσιας άδειας. Όταν θα την επισκέπτονταν μια ομάδα στις 7 Αυγούστου η διεύθυνση ήταν λάθος. Εντός 24 ωρών, ο Σάριφ χτύπησε θανάσιμα τη Σάρα με μια ράβδο, προκαλώντας τον θάνατό της στις 8 Αυγούστου.
Τα ξημερώματα της 10ης Αυγούστου ο Σαρίφ κάλεσε την αστυνομία του Σάρεϊ από το αεροδρόμιο του Ισλαμαμπάντ στο Πακιστάν. «Έχω σκοτώσει την κόρη μου», είπε. «Δεν είχα πρόθεση να τη σκοτώσω, αλλά τη χτύπησα υπερβολικά». Μέχρι να τελειώσει το τηλεφώνημα, ένας αστυνομικός βρέθηκε στο σπίτι της οικογένειας και στο υπνοδωμάτιο κάτω από τα σκεπάσματα βρήκε τη σορό. Δίπλα στο μαξιλάρι υπήρχε ένα σημείωμα στο οποίο ο Σαρίφ έγραφε ότι είχε χτυπήσει και σκοτώσει την κόρη του. «Ξέφυγα», σημείωνε.
Ο θάνατος του παιδιού ήταν βίαιος: Οι νεκροτομές έδειξαν ότι είχε πεθάνει από συνδυασμό τραυμάτων και παραμέλησης. Το σώμα της ήταν καλυμμένο με μελανιές, είχε τραύμα στο κεφάλι, δαγκωματιές, πολλαπλά σπασμένα οστά, και εγκαύματα από σίδερο.
Η έρευνα στο σπίτι και τον κήπο αποκάλυψε — μεταξύ άλλων — χειροποίητες κουκούλες από πλαστικές σακούλες και ταινία συσκευασίας, καθώς και μια ρακέτα κρίκετ με το αίμα του παιδιού.
Ο πατέρας και η μητριά κρίθηκαν ένοχοι για δολοφονία, ενώ ο θείος αθωώθηκε για τη δολοφονία, αλλά βρέθηκε ένοχος για πρόκληση ή ανοχή του θανάτου ενός παιδιού.
«Αν είχαν δει τη Σάρα, είναι πιθανό η κακοποίηση να είχε αποκαλυφθεί», καταλήγει το πόρισμα και τονίζει ότι, τόσο πριν από τη γέννηση του παιδιού όσο και κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του, η πραγματική επικινδυνότητα του πατέρα της «ως κατά συρροή δράστη ενδοοικογενειακής βίας παραβλέφθηκε, δεν ελήφθη υπόψη και υποτιμήθηκε από σχεδόν όλους τους επαγγελματίες».
«Αυτή η συσσώρευση πολλών αποφάσεων και ενεργειών με την πάροδο του χρόνου συνέβαλε σε μια κατάσταση όπου η Σάρα δεν προστατεύτηκε από την κακοποίηση και τα βασανιστήρια στα χέρια του πατέρα της, της μητριάς της και του θείου της», αναφέρει επίσης το πόρισμα.
