Ο Χρήστος Νικολόπουλος αναφέρθηκε στη σχέση του με τον Στέλιο Καζαντζίδη, περιγράφοντας στιγμές συνεργασίας αλλά και τις γνωστές διαφωνίες τους για την πατρότητα συγκεκριμένων τραγουδιών. Ο κορυφαίος λαϊκός συνθέτης μίλησε για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του αείμνηστου τραγουδιστή, σημειώνοντας πως παρά τις εντάσεις, η μουσική τους σύμπραξη άφησε έντονο αποτύπωμα στο ελληνικό τραγούδι.
Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη για την καλλιτεχνική του πορεία, ο γνωστός συνθέτης εξήγησε ότι ο αείμνηστος τραγουδιστής εμφανιζόταν ως συνδημιουργός μεγάλων επιτυχιών, όπως το «Υπάρχω», το «Πουκάμισο» και το «Αγριολούλουδο». Όπως είπε ο Χρήστος Νικολόπουλος, επρόκειτο για μια κίνηση που είχε επιβάλλει ο ίδιος ο Στέλιος Καναντζίδης στη δισκογραφική εταιρεία. Η σύγκρουση τερματίστηκε, όταν τελικά ο δεύτερος αναγνώρισε ότι τα τραγούδια ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στον Χρήστο Νικολόπουλο.
«Με τον Καζαντζίδη είχαμε διαφωνία σε 35 τραγούδια, “Υπάρχω”, “Πουκάμισο”, “Αγριολούλουδο”, γιατί είχε το όνομά του ως δημιουργός, μαζί με το δικό μου. Το επέβαλε στην εταιρεία, από τότε που βάλαμε τα πρώτα τραγούδια και μετά τις διαφωνίες που είχαμε, καταλήξαμε να αποδεχτεί πλέον ότι τα τραγούδια είναι δικά μου και να μου τα δώσει πίσω», είπε χαρακτηριστικά, ο συνθέτης στην εκπομπή «Αστερόσκονη», το βράδυ του Σαββάτου 22 Νοεμβρίου.
Δείτε το βίντεο
Παράλληλα, έκανε το δικό του σχόλιο για την ταινία «Υπάρχω», υποστηρίζοντας ότι δεν απέδωσε πιστά τη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη και τον χαρακτήρα του. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι επρόκειτο για μια πολύ προσεγμένη δουλειά και ταλαντούχους συντελεστές.
«Ήταν περισσότερο μυθοπλασία. Πολύ καλογυρισμένη ταινία, τα άτομα πάρα πολύ καλά, αλλά περισσότερο ήταν μύθος παρά η πραγματική ζωή και ο χαρακτήρας του Καζαντζίδη. Ίσως καλά κάνανε γιατί ο κόσμος τον αγάπησε παρά πολύ που έπρεπε να εξωραϊστεί η εικόνα», σχολίασε.
Σκιαγραφώντας τον χαρακτήρα του τραγουδιστή, ο Χρήστος Νικολόπουλος έκανε λόγο για έναν πολύ δύσκολο και καχύποπτο άνθρωπο. Σύμφωνα με όσα είπε, δεν έδειχνε εμπιστοσύνη σε κανέναν. Μεταξύ άλλων επισήμανε ο Στέλιος Καζαντζίδης υπήρξε ο πρώτος τραγουδιστής που εξασφάλισε ποσοστά στις δισκογραφικές εταιρείες, ανοίγονταν έτσι τον δρόμο και για τους συναδέλφους του.
«Ο Στέλιος Καζαντζίδης ήταν πολύ δύσκολος άνθρωπος και καχύποπτος. Φοβόταν τα πάντα, δεν εμπιστευόταν κανέναν. Ο Καζαντζίδης ήταν ο πρώτος που πήρε ποσοστά από τις δισκογραφικές εταιρίες και κατόπιν τον ακολούθησαν και οι άλλοι. Όχι ότι έκανε συνδικαλισμό και τέτοια, δεν υπήρξε αυτό», ανέφερε.
Πέρα από τον Στέλιο Καζαντζίδη, ο Χρήστος Νικολόπουλος αναφέρθηκε και σε άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής με τους οποίους συνεργάστηκε. Μεταξύ αυτών και η Χάρις Αλεξίου, την απόφαση της οποίας να αποχωρήσει από το τραγούδι επαίνεσε. Όπως είπε, με την κίνηση αυτή έμεινε στην ιστορία.
«Μου αρέσει φοβερά η Χαρούλα Αλεξίου. Πάνω από όλες τις τραγουδίστριες βάζω αυτή, τη Βιτάλη και φυσικά τη Μαρινέλλα. Το αγαπημένο κομμάτι που έχω γράψει για την Αλεξίου είναι ”Τώρα κι εγώ θα ζήσω”. Είχα πει καλά έκανε και σταμάτησε το τραγούδι. Δεν ήθελε να καταρρίψει τον μύθο που είχε χτίσει και καλά έκανε. Όταν ένιωσε ότι η φωνή της δεν την ακολουθεί όπως πριν, αποφάσισε να σταματήσει και έμεινε στην ιστορία γιατί είναι πολύ δύσκολη απόφαση αυτή», σημείωσε.
Ξεχώρισε όμως και την Ελένη Βιτάλη, λέγοντας: «Μετά την Αλεξίου έχω την Ελένη Βιτάλη ως φωνητικό προσόν που της έδωσε ο Θεός. Είχα τη μεγάλη τύχη όλους αυτούς να τους ζήσω στην καλύτερή τους φάση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό που μου έτυχε στη ζωή μου. Ακόμα και τον Καζαντζίδη. Αν ακούσει κανείς τις εκτελέσεις του ”Υπάρχω” και πριν και λίγο πιο μετά δεν έχουν καμία σχέση με τις εκτελέσεις στους τελευταίους του δίσκους. Όπως και τη Χαρούλα, την πέτυχα στην καλύτερη φωνητική της διάσταση».
