Χρειάζονται εξηγήσεις, ακόμα και πριν την επιβολή ποινής, για την εξέλιξη στην υπόθεση του Τουρκοϊσραηλινού σφετεριστή Σιμόν Αϊκούτ. Η παραδοχή σε 40 αντί 242 κατηγορίες, ο συμβιβασμός μεταξύ υπεράσπισης και κατηγορούσας Aρχής, η ενδεχόμενη αποφυλάκιση ενός εγκληματία που εμπλέκεται σε παράνομη αγοραπωλησία και ανάπτυξη ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, είναι εξελίξεις βαθιά ανησυχητικές για το ζήτημα του σφετερισμού στο σύνολό του.
Ο κόσμος δικαιούται να γνωρίζει αν ο συμβιβασμός προέκυψε λόγω των πιέσεων από την Τουρκία και το Ισραήλ, αν υπήρξε πολιτική παρέμβαση, αν έχει κάποια σχέση η εμπλοκή του πρώην συνδικαλιστή Σενέρ Ελτζίλ, ο οποίος ενεπλάκη σε πώληση ελληνοκυπριακών περιουσιών στην Ακανθού προς τον Αϊκούτ.
Πρέπει να υπάρξει ενημέρωση γιατί «πάγωσε» η εκστρατεία εναντίον του σφετερισμού και αν είναι διατεθειμένη η κυπριακή κυβέρνηση να αποφυλακίσει τον Αϊκούτ δημιουργώντας κακό προηγούμενο και επιτρέποντας την επιτάχυνση του εποικισμού και της παράνομης αγοραπωλησίας. Γιατί ενώ Ούγγρος πολίτης καταδικάστηκε σε 2,5 χρόνια φυλάκισης τον Μάιο, επειδή απλώς διαφήμισε παράνομα ακίνητα στα κατεχόμενα, ο Αϊκούτ αντιμετωπίζεται διαφορετικά;
ΑΛ.ΜΙΧ.
