Ο Φόστερ αποτελεί ένα από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες διεθνώς με εμβληματικά έργα στο βιογραφικό του. Κι ένας ουρανοξύστης σε μια πρωτεύουσα είθισται να θεωρείται ανάπτυξη. Το Λονδίνο όμως είπε όχι. Ο Πύργος Tulip, με υπογραφή Φόστερ, απορρίφθηκε οριστικά.
Ο δήμαρχος του Λονδίνου, Sadiq Khan, δεν είχε δει ποτέ με καλό μάτι τον ουρανοξύστη «Tulip». Πίστευε πως δεν θα πρόσφερε τίποτα στο δημόσιο και το χαρακτήριζε σαν «ένα τσιμεντένιο φρεάτιο που θα οδηγούσε τους επισκέπτες στην οροφή». Για αυτό και το 2019 όταν υποβλήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο αίτηση αδειοδότησης, απορρίφθηκε. Ενστάσεις είχαν πολλοί, ακόμα και οι αρχές της αεροπορίας αφού θα επηρέαζε την πορεία των αεροπλάνων.
Τον τελικό λόγο ωστόσο τον είχε ο υπουργός Στέγασης και Κοινοτήτων, ο οποίος μετά από διάφορες παλινδρομήσεις και συζητήσεις επί συζητήσεων, απέρριψε -πριν λίγες μέρες- την αίτηση κατασκευής του πύργου «Tulip», τον οποίο είχε σχεδιάσει το γραφείο Foster+Partners για ένα τραπεζίτη με καταγωγή τη Συρία και τον Λίβανο (Jacob Safra).
Ο ουρανοξύστης, 305 μέτρων είχε προταθεί να κατασκευαστεί στην οδό Bury Street, δίπλα στον πύργο Gherkin, ο οποίος επίσης φέρει την υπογραφή του Φόστερ και αποτελεί πλέον μία από τις πιο αναγνωρίσιμες εικόνες του Λονδίνου. Φιλοδοξία ήταν να καταστεί και ο «Tulip» ένα νέο σύμβολο, ως το ψηλότερο κτήριο του Σίτι.
Στους βασικούς λόγους απόρριψης των σχεδίων αναφέρεται πως: Θα επηρέαζε την θέα μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς που βρίσκονται στην περιοχή. Η αισθητική του δεν συνάδει με τα κοντινά κτήρια. Και, η χρήση τεράστιων ποσοτήτων οπλισμένου σκυροδέματος για τα θεμέλια και τον άξονα ανύψωσης ήταν “πολύ μη βιώσιμη”.
Η απόφαση της κυβέρνησης, που χαιρετίστηκε από διάφορες πλευρές, έρχεται μετά από προσφυγή του επενδυτή που ακολούθησε την αρνητική τοποθέτηση των δημοτικών αρχών και σηματοδοτεί πλέον την επίσημη λήξη του έργου.
Το ερώτημα τώρα είναι αν η απόφαση αυτή είναι μεμονωμένη ή αποτελεί τομή στον τρόπο που αναπτύσσεται η βρετανική πρωτεύουσα και ίσως, κατ΄επέκτασην, κι άλλες πόλεις. Με τον τρόπο που εξελίχθηκε το Λονδίνο, έχει πλέον καταστεί απρόσιτο για πολλούς και το κέντρο της πόλης δεν κατοικείται πια παρά από πλούσιους ξένους που έχουν διαθέσει υπέρογκα ποσά για να αποκτήσουν μια ιδιοκτησία, ενώ ουρανοξύστες σε περίεργα σχήματα έχουν καταλάβει τον ορίζοντα.
Οι ανησυχίες αυτές απηχούν και τα πορίσματα συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα με θέμα Engineering Basement and Underground Structures. Όπως διαπιστώθηκε, η φιλοσοφία του Σχεδίου του Λονδίνου έχει αλλάξει με στόχο να επικεντρώνεται περισσότερο στη βελτιστοποίηση των τοποθεσιών σε αντίθεση με την ενίσχυσή τους. Το Σχέδιο Πόλης εστιάζει πλέον στην αισθητική καθώς και στις λειτουργικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις των νέων κτηρίων, πράγμα που θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στη μελλοντική διαμόρφωση του ορίζοντα.
Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ψηλών κτηρίων που είναι στα σκαριά δεν βρίσκονται σε μια τόσο ιστορική τοποθεσία και προβλέπουν περισσότερες χρήσεις πέρα από τις καθαρά εμπορικές. Παράλληλα, οι σχεδιαστές διά νόμου είναι υποχρεωμένοι να λαμβάνουν όλα τα δυνατά μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τον ενσωματωμένο άνθρακα. Για αυτούς τους λόγους, η απόφαση για τον Tulip στο παρόν στάδιο δεν μοιάζει να επηρεάζει άλλες αναπτύξεις. Ο επηρεασμός θα φανεί μάλλον όταν προκύψει ξανά ένα τόσο διφορούμενο έργο σε περιοχή ειδικού χαρακτήρα. Όλο και πληθαίνουν οι φωνές όμως πως το Λονδίνο δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει Ντουμπάι.
Ελεύθερα, 28.11.2021.
