Κοινή δήλωση αλληλεγγύης για τον λαό της Γάζας κοινοποίησε στο Βερολίνο η πενταμελής Διεθνής Κριτική Επιτροπή των 38ων Βραβείων Teddy, μέλος της οποίας είναι και ο Κύπριος Ντιέγκο Αρμάντο Απαρίσιο.

Μάλιστα, ο Ντιέγκο Αρμάντο Απαρίσιο, καλλιτεχνικός διευθυντής του κυπριακού φεστιβάλ Queer Wave, ήταν αυτός που ανέγνωσε τη δήλωση την περασμένη Παρασκευή κατά τη διάρκεια της απονομής των κινηματογραφικών βραβείων για ταινίες με θεματική ΛΟΑΤΚΙ+ που απονέμονται στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

Η 74η Μπερλινάλε ολοκληρώθηκε χθες Κυριακή 2024 με τη Χρυσή Άρκτο να απονέμεται στην εξαιρετικά ταλαντούχα Γαλλοσενεγαλέζα Ματί Ντιόπ για το αντι-αποικιοκρατικό οπτικό δοκίμιο «Dahomey», που θίγει την ανάγκη της ανάκτησης πολιτισμικών αγαθών που έχουν κλαπεί από ξένη χώρα.

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Απαρίσιο βρήκε το θάρρος να αναγνώσει την Παρασκευή επί σκηνής, σε μια κατάμεστη αίθουσα, μια επικριτική δήλωση για τη στάση οργανισμών όπως η Μπερλινάλε απέναντι σε όσα συντελούνται στη Γάζα, προτρέποντας σε αλληλεγγύη και δράση. Η δήλωση επευφημήθηκε από την πλειοψηφία του κοινού, ενώ υπήρχαν και μερικές αποδοκιμασίες.

Στην κοινή δήλωση των μελών της Κριτικής Επιτροπής των Βραβείων Teddy, Ντιέγκο Αρμάντο Απαρίσιο, Σερίζ Χάουαρντ, Κάμι Σαντ, Λουίς Φερνάντο Μόουρα και Βικ Κάρμεν Σόνε αναφέρονταν τα εξής:

«Πριν από τις χθεσινές τελικές συζητήσεις πάνω στις ταινίες που παρακολουθήσαμε, ξοδέψαμε αρκετό χρόνο αναγνωρίζοντας ότι κάτι δεν πάει καλά. Είναι δύσκολο να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας γιατί το έργο μας ή αυτή η μορφή τέχνης που υπερασπιζόμαστε έχει κάποιο νόημα ή σημασία, όταν δεν μπορούμε να βρούμε έναν κοινό χώρο για να καταγγείλουμε συλλογικά τις σοβαρές αδικίες που συντελούνται αυτή τη στιγμή στη Γάζα. Οποιαδήποτε μορφή queer απελευθέρωσης θα ισοδυναμεί πάντα με το ελάχιστο, εάν βασίζεται στην καταπίεση των άλλων και στη διαιώνιση των δομών που υποστηρίζουν αυτήν την καταπίεση. Κανείς από εμάς δεν είναι ελεύθερος, μέχρι να είμαστε όλοι ελεύθεροι.

» Το αίτημα για το τέλος ενός πολέμου δεν πρέπει να είναι ούτε περίπλοκο ούτε αμφιλεγόμενο. Πριν από το καθήκον μας εδώ ως κριτική επιτροπή, την υπεράσπιση των ταινιών, έχουμε πρωτίστως καθήκον ως άνθρωποι να διαφυλάξουμε την ακεραιότητά μας. Είναι καθήκον μας, δεδομένου του προνομίου που μάς δόθηκε να βρισκόμαστε σ’ αυτή τη σκηνή, να εκφράσουμε δημόσια την αλληλεγγύη μας στον λαό της Παλαιστίνης και να καταδικάσουμε απερίφραστα τη συνεχιζόμενη γενοκτονία και κάθε μορφή πολέμου, απαρτχάιντ και παράνομης κατοχής που οδήγησαν στην απώλεια τόσων χιλιάδων αθώων ζωών και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων.

»Η απουσία ξεκάθαρης στάσης εκ μέρους της Μπερλινάλε ως θεσμού έχει αφήσει πολλούς από τους παρευρισκόμενους φέτος απογοητευμένους, στην καλύτερη περίπτωση. Αυτός ήταν ακριβώς ο λόγος για τον οποίο οι δηλώσεις, οι διαμαρτυρίες και το αίσθημα αλληλεγγύης από ανθρώπους που σχετίζονται, περιβάλλονται ή εργάζονται γι’ αυτόν τον οργανισμό θα έπρεπε να είναι ακόμη πιο επείγουσες και σημαντικές.

Κάνουμε αυτήν την παραδοχή εδώ απόψε, αντλώντας κουράγιο από εκείνους που ήρθαν μπροστά μας –τους εργαζόμενους του φεστιβάλ, τους κινηματογραφιστές, τους ακτιβιστές, τους queers από όλο τον κόσμο– με την ελπίδα ότι αυτή η αίσθηση της κοινότητας θα ενισχυθεί και οι φωνές μας θα ενταθούν όταν λέμε αυτές τις λέξεις:

Επιστροφή όλων των ομήρων. Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Κατάπαυση του πυρός τώρα.»