Στο νέο βιβλίο που ολοκληρώνει την «Τριλογία του βυθού», με τίτλο «Οι ναυαγοί του Αυγούστου», η συγγραφέας εστιάζει στη δολοφονία του συγγραφέα Κώστα Ταχτσή που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη και φωτίζει τα ρευστά όρια ανάμεσα στον θύτη και το θύμα, με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
– Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση κάθε φορά που αρχίζετε να γράφετε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα; Να διατυπώσω τα κατάλληλα ερωτήματα και να αποφύγω τις εύκολες απαντήσεις. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να διατυπωθεί ο γρίφος με τον κατάλληλο τρόπο, όχι για να δικαιολογήσει τη λύση του, αλλά το ταξίδι στη γλώσσα και την καταβύθιση στο μυστήριο των χαρακτήρων. Γι’ αυτό και η Τριλογία του βυθού. Γι’ αυτό και η αστυνομική πλοκή είναι παρούσα στα βιβλία μου, αλλά όχι ως αυτοσκοπός.
– Ποιο είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που έφερε στο φως η έρευνα σας για την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Κώστα Ταχτσή; Τη συνενοχή της κοινωνίας στα μικρά και τα μεγάλα εγκλήματα που διαπράττονται συστηματικά εις βάρος των αδυνάμων. Τον ανεπαρκή ρόλο των αρχών και την παθογένεια που συνθλίβει τη διαφορετικότητα.
– Ποια κοινωνικά ζητήματα αναδεικνύει το νέο βιβλίο σας; Οι ιστορίες μου καθρεφτίζουν το εδώ και το τώρα. Στο κέντρο του βιβλίου βρίσκεται η φωτιά. Μια φωτιά που κατακαίει ό,τι υπάρχει γύρω, αλλά και μέσα μας. Το πάθος που σαρώνει τη ζωή μας, η μυστική ζωή μας, μικρά ή μεγάλα κυκλώματα που τρέφουν τη φιλοδοξία και την ανάγκη για εξουσία. Ισχυροί κύκλοι του Πανεπιστημίου διαπλέκονται με κυκλώματα εμπορίας βρεφών και τις σκιές στο δίκτυο των υπόγειων αγωγών της Αθήνας. Ένα κοινό νήμα διατρέχει όλες τις κοινωνικές τάξεις. Τα βιβλία μου φωτίζουν την τρέχουσα συγκυρία, την πολυπλοκότητα και την κοινωνική συνθήκη σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη και τα ρευστά όρια ανάμεσα στον θύτη και το θύμα. Το χάος της Μεσογείου, η ανοχή στη μικρή και τη μεγάλη παραβατικότητα, τα κλειστά στόματα και οι ιδιαιτερότητες της μικρής κοινωνίας, ο ρόλος της οικογένειας ως το τέλειο εγκληματολογικό εργαστήριο, η διαπλοκή, τα πολλά πρόσωπα της βίας, το φως και το σκοτάδι που εναλλάσσονται και βέβαια τα άνθη του κακού και του καλού που φυτρώνουν εντός μας είναι παρόντα στις ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Αστυνόμο Χάρη Κόκκινο.
– Αλήθεια θα λέγατε ότι η συγγραφή είναι ένα εσωτερικό ταξίδι αυτογνωσίας; Η αυτογνωσία είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της διαδικασίας. Συχνά θεωρούμε ότι αυτοαναλύεται κανείς γράφοντας ή ότι ψυχαναλύεται ή ακόμη χειρότερα ότι θεραπεύεται σκάβοντας το χωράφι του, ψάχνοντας να φέρει στο φως τα μυστικά του. Στην πραγματικότητα κάποιες φορές αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι η αρχή, ίσως η πυροδότηση μιας ιστορίας. Σε αυτό το χωράφι όμως καλείται κανείς στην πορεία να χτίσει ένα ολόκληρο οικοδόμημα. Το μυθιστόρημα είναι μια κατασκευή πάνω στο έδαφος που έχει προετοιμάσει. Δεν είναι βέβαια κάθε έδαφος κατάλληλο για κάθε οικοδόμημα και δεν αρκεί το σκάψιμο για να ορθωθεί το κτίριο.
– Έχετε αρχίσει να σκέφτεστε την επόμενη τριλογία; Ας πούμε ότι το έδαφος έχει προετοιμαστεί. Η σκέψη και ο πειραματισμός θα δείξουν τι θα προκύψει. Ας αφήσουμε λίγο σασπένς για τη συνέχεια.
– Τι διαβάζετε αυτή την περίοδο; Αυτή την περίοδο γράφω, αφότου προηγήθηκε ένα καλοκαίρι συναρπαστικών αναγνώσεων αστυνομικών της τρέχουσας εκδοτικής παραγωγής από διάφορες γωνιές του πλανήτη. Μου αρέσει να παρακολουθώ τους σύγχρονούς μου συγγραφείς αστυνομικών, κυρίως από την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική.
Ελεύθερα, 4.9.2022.
