Έντονο ήταν χθες το πάρε-δώσε των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε σχέση τις τροπολογίες που ετοίμασαν για το νομοσχέδιο για τις κρατικές εγγυήσεις ύψους €1,5 δισ. και για την εφάπαξ χορηγία προς τις μικρές επιχειρήσεις και τους αυτοτελώς εργαζόμενους ύψους €100 εκατ. Στόχος των αντιπολιτευόμενων κομμάτων είναι να φέρουν στα μέτρα τους το νομοσχέδιο.
Η προσπάθεια είναι η δημιουργία συμμαχιών στις τροπολογίες έτσι ώστε αυτές είτε να ενσωματωθούν στο νομοσχέδιο είτε να τεθούν προς ψήφιση. Σήμερα το απόγευμα οι τροπολογίες θα συζητηθούν στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», συγκλίσεις υπάρχουν για τις τροπολογίες που αφορούν τη μείωση της κρατικής χορηγίας στο €1 δισ. από το €1,5 δισ. που προβλέπει το νομοσχέδιο καθώς και για τη συμμετοχή του Γενικού Ελεγκτή ως παρατηρητή στην Επιτροπή Παρακολούθησης. Πλειοψηφία υπάρχει και στην ενίσχυση του ελέγχου από τη Βουλή της διαδικασίας παραχώρησης των εγγυημένων δανείων.
Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομικών ότι ήταν να πράξει το έπραξε και πλέον αναμένει να δει τις αποφάσεις των κομμάτων. Αρμόδια πηγή δήλωσε στον «Φ» πως σε περίπτωση που τα κόμματα αλλάξουν τη φιλοσοφία του νομοσχέδιου και δεν θα μπορεί δουλέψει το εργαλείο των εγγυήσεων θα εξετάσουν άλλες επιλογές.
Στο μεταξύ, η Κεντρική Τράπεζα με σημείωμα της ενημερώνει τη Βουλή για τη διαδικασία καθορισμού ζημιών και για την ενεργοποίηση της κυβερνητικής εγγύησης. Σύμφωνα το σημείωμα, η εγγύηση περνά από τρία στάδια και ενεργοποιείται όταν το δάνειο έχει καθυστερήσεις πέραν των 90 ημερών και κριθεί ως μη εξυπηρετούμενο. Η κυβερνητική εγγύηση ενεργοποιείται και γίνεται πληρωτέα κατά την εκκίνηση των διαδικασιών ανάκτησης των οφειλόμενων από τους δανειολήπτες. Όπως σημειώνει η ΚΤ, το σημείο ενεργοποίησης της κυβερνητικής εγγύησης πρέπει να καθοριστεί με πολλή προσοχή, έτσι ώστε να αναγνωρίζεται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία ως ‘eligible credit risk mitigant’. Επίσης αναφέρει πως πρέπει να υπάρχουν και δικλίδες έτσι ώστε ο δανειολήπτης να υποχρεούται να αποπληρώσει το δάνειο ως επίσης και η Τράπεζα να μην κατατάσσει το δάνειο ως άμεσα απαιτητό γρηγορά (χωρίς προσπάθειες αναδιάρθρωσης) για να εξασφαλίσει την κυβερνητική εγγύηση.
Παράλληλα, η ΚΤ εισηγείται όπως η ενεργοποίηση της κυβερνητικής εγγύησης παραμένει στο Διάταγμα με το λεκτικό ‘ενεργοποιείται κατά την εκκίνηση των διαδικασιών ανάκτησης των οφειλόμενων από τους δανειολήπτες. Υποδεικνύει επίσης πως οποιαδήποτε προσπάθεια να καθοριστεί μέσα στο διάταγμα ρητώς τι καθιστά την εκκίνηση των διαδικασιών ανάκτησης εμπεριέχει κινδύνους. Καταλήγοντας σημειώνει πως η συγκεκριμένη πρόνοια θα διασαφηνιστεί στις συμφωνίες παροχής εγγυήσεων μεταξύ του κράτους και τραπεζών και αφού ληφθούν υπόψη νομικές γνωματεύσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εγγυήσεις θα αναγνωριστούν σαν επιλέξιμη μορφή εξασφάλισης για σκοπούς υπολογισμού των κεφαλαιακών αναγκών (όπως έγινε στην περίπτωση της Ελληνικής-Συνεργατισμού).
