Η πανδημία μπορεί να έχει εξαφανισθεί. Πλην, όμως, η κυβερνητική ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων που επέφερε η δίχρονη επώδυνη παρουσία της Covid-19, συνεχίζει να έχει σοβαρές παρενέργειες. Συνεχίζει να θυματοποιεί ανθρώπους και στην προκειμένη, μικρούς μαθητές. Η διά πυρός και σιδήρου επιβολή του SafePass στα σχολεία και η απαγόρευση -χωρίς παροχή εναλλακτικών επιλογών- εισόδου σε όσους μαθητές δεν παρουσίαζαν αρνητικό τεστ, έφερε αριθμό μαθητών σε δεινή θέση. Το υπουργείο Παιδείας επιμέτρησε την απουσία των εν λόγω μαθητών ως κανονικές αδικαιολόγητες απουσίες, δεν τους επιτρέπει να παρακαθήσουν στις εξετάσεις δευτέρου τετραμήνου και τους αφήνει στάσιμους.

Προτού βιαστεί κάποιος να απλοποιήσει το θέμα, υποβιβάζοντάς το σε θέμα άρνησης υπακοής στο διάταγμα του υπουργείου Υγείας, άρα δικαιολογημένα οι μαθητές πληρώνουν κόστος, καλό είναι να λάβει υπόψη του όλα τα δεδομένα της υπόθεσης. Απλούστατα, διότι στο τέλος θα διαφανεί η ανικανότητα του υπουργείου Παιδείας. Γεγονός το οποίο τεκμηριώνεται σε επιστολή-καταπέλτη της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού. 

Καταρχάς, πρέπει να επισημανθεί πως σε όλα τα διατάγματα του υπουργείου Υγείας, πριν από εκείνο στις 26/11/2021, γινόταν σαφής επισήμανση στην πρόνοια παροχής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στις περιπτώσεις μαθητών. Ήταν, μάλιστα, έως και εκνευριστικός ο τρόπος με τον οποίο ο αρμόδιος υπουργός Παιδείας αυτολιβανιζόταν για την περιβόητη αναβάθμιση των διαδικτυακών δυνατοτήτων των σχολείων. 

Στην εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας, όμως, ημερομηνίας 29/11/2021, δεν γινόταν η παραμικρή αναφορά σε εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Γεγονός το οποίο συγκρούεται με τη Συνθήκη του Οβιέδο. Δεν θα υπήρχε παραβίαση της Συνθήκης αν το υπουργείο Παιδείας επέβαλλε τον υποχρεωτικό έλεγχο με τεστ αλλά ταυτόχρονα, παρείχε την επιλογή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Οι μαθητές, που οι γονείς τους δεν τους επέτρεψαν να προβαίνουν σε τεστ, βρέθηκαν αμέσως εγκλωβισμένοι. Να τους απαγορεύεται η είσοδος στο σχολείο αλλά και να μην τους παρέχεται εναλλακτική εκπαίδευση ως είναι υποχρεωμένο το κράτος να παρέχει σε όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες του. Η εξέλιξη προ μερικών εβδομάδων, επισφράγισε την απόλυτη θυματοποίησή τους. Τα σχολεία επιμέτρησαν τις απουσίες των μαθητών αυτών ως κανονικές, θεωρήθηκαν αμέσως στάσιμοι και δεν τους επιτρέπεται να παρακαθήσουν στις εξετάσεις. 

Κάποιος μπορεί να θεωρήσει ότι τα παιδιά αυτά πληρώνουν την απόφαση των γονέων τους. Μιαν απόφαση την οποία ο καθένας θα επιμετρήσει αναλόγως της δικής του αντίληψης ως προς την πανδημία και τα μέτρα τα οποία είχαν επιβληθεί. Η πλειονότητα, πιθανότατα, θα διαφωνήσει με αυτήν. Πλην, όμως, πέραν του ότι η άποψη κάθε γονέως πρέπει να είναι σεβαστή έστω και αν διαφωνούμε με αυτήν, η ουσία έγκειται αλλού. Στην υποχρέωση την οποία είχε το υπουργείο Παιδείας να παρέχει και εξ αποστάσεως εκπαίδευση σε όσους μαθητές βρέθηκαν στη δίνη των απόψεων των γονέων τους. Κάτι που δεν έγινε. Αντιθέτως, οι βαρύγδουπες αναφορές του Προδρόμου, αποδείχτηκαν έπεα πτερόεντα.

Είναι χαρακτηριστική η αναφορά που γινόταν στο διάταγμα του υπουργείου Υγείας, ημερ. 31/3/2021: «Νοείται ότι όσοι μαθητές δεν προσκομίζουν πιστοποιητικό αρνητικής διαγνωστικής ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου, είτε για οποιονδήποτε ιατρικό λόγο αδυνατούν να μετάσχουν με φυσική παρουσία στο σχολείο, τυγχάνουν εξ αποστάσεως εκπαίδευσης». Φούμαρα, όπως και η αναφορά Προδρόμου τον Μάρτιο του 2020: «Είναι πολύ σημαντικό την ώρα που πρέπει να προφυλάξουμε τη δημόσια υγεία, τα παιδιά που είναι στο σπίτι να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν την προσπάθειά τους στην εκπαίδευση». Τελικά, όμως, θυσίασαν αριθμό μαθητών! Ακόμη και εκείνους, που οι γονείς τους χρυσοπλήρωσαν καθηγητές να κάνουν μαθήματα στα παιδιά τους, δεν τους επέτρεψαν να παρακαθήσουν στις εξετάσεις. Τη θυσία αυτή επιβεβαιώνει με περίτρανο τρόπο η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού σε επιστολή της προς το υπουργείο Παιδείας ημερομηνίας 24/5/2022. 

«Διαπιστώνω παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας από πλευράς του ΥΠΑΝ: με τα μέτρα που λήφθηκαν, μια ομάδα παιδιών στερείτο πρόσβαση στην εκπαίδευση. Ως εκ τούτου, οι επιδιωκόμενοι στόχοι των μέτρων, που ήταν από τη μια η προστασία της δημόσιας υγείας και από την άλλη η απρόσκοπτη συνέχιση της εκπαίδευσης των παιδιών, δεν εξυπηρετήθηκαν για την εν λόγω ομάδα παιδιών: δεν είχαν πρόσβαση στη σχολική μονάδα και δεν τους παρασχέθηκε οποιαδήποτε εναλλακτική λύση για πρόσβαση στην εκπαίδευση, παρά το γεγονός ότι τέτοιες εναλλακτικές λύσεις εφαρμόστηκαν σε σχέση με άλλες ομάδες παιδιών π.χ. παιδιά θετικά στον κορωνοϊό ή επαφές τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της παραβίασης, η εν λόγω ομάδα παιδιών αναπόφευκτα σημείωσε μεγάλο αριθμό απουσιών. Το ΥΠΑΝ προχώρησε στην εφαρμογή των Κανονισμών, χωρίς να έχει προηγουμένως προσφέρει οποιοδήποτε εναλλακτικό μέτρο, το οποίο να επέτρεπε στα παιδιά να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, οδηγώντας τα έτσι σε στασιμότητα.

Δεδομένου ότι, διανύουμε εξαιρετικές περιστάσεις, παρατηρώ ότι δεν λήφθηκαν μέτρα ώστε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των απουσιών κάποιων μαθητών, οι οποίες δημιουργήθηκαν αποκλειστικά και μόνο λόγω των μέτρων που λήφθηκαν. Υπό το φως των πιο πάνω, σύστασή μου είναι όπως, ως Υπουργείο, αναθεωρήσετε την απόφασή σας για στασιμότητα της εν λόγω ομάδας και τους παρέχετε εναλλακτικούς τρόπους για ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς, ανεξαρτήτως του αριθμού απουσιών», υπογραμμίζει η Επίτροπος.

Έστω και τώρα, ακούει το υπουργείο Παιδείας; Ακούει το Προεδρικό; Προλαβαίνουν να σώσουν αυτούς τους μαθητές στη βάση που τους υποδεικνύει η Επίτροπος. Αν βεβαίως, τους ενδιαφέρει η ψυχοσύνθεση κάποιων παιδιών… 

[email protected]