Πίσω από τις λέξεις δεν είναι ο Αλέξης, όπως έλεγε ένα παλιό άσμα, αλλά οι φιλοδοξίες, όταν πρόκειται για πολιτικούς. Κι όταν προέρχονται από τον ίδιο χώρο, απλά επιβεβαιώνουν πως το χάσμα στο Δημοκρατικό Συναγερμό είναι πολύ βαθύ και η κρίση ταυτότητας με τίποτα δεν κρύβεται.
Ο Κωνσταντίνος Ιωάννου υπήρξε μέλος της ίδιας κυβέρνησης με το Νίκο Νουρή. Είναι όμως και μέλος της παρούσας κυβέρνησης. Πώς πρέπει να συμπεριφέρεται; Σαν μέλος ενός ΔΗΣΥ που στήριζε την κυβέρνηση Αναστασιάδη και δεν κάνει κριτική στο τι προϋπήρξε; Ή σαν μέλος μιας νέας κυβέρνησης που δεν έχει πρόβλημα να κρίνει δημόσια πράξεις της απελθούσας κυβέρνησης έχοντας ήδη τον ΔΗΣΥ επίσημα απέναντι; Ο Ιωάννου επιλέγει, για δεύτερη τουλάχιστον φορά, τον δικό του δρόμο (η πρώτη αφορούσε την έκθεση που κρύφτηκε για τις προσφυγικές κατοικίες).
Ορθά, κατά την άποψη μας, ο νυν υπουργός Εσωτερικών, Κωνσταντίνος Ιωάννου, αντιλήφθηκε πως το μεταναστευτικό δεν λύνεται με συρματοπλέγματα στην Πράσινη Γραμμή. Αντίθετα, όταν πρόκειται για μια διαιρεμένη χώρα αποτελεί ένα επικίνδυνο παιχνίδι. «Στην ουσία αναγνωρίζουμε τη διαίρεση της χώρας μας, αναγνωρίζουμε σύνορο», δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Και παρ’ όλο που προσπάθησε να μην εκθέσει τον πρώην συνάδελφο του λέγοντας πως «οποιοσδήποτε κι αν ήταν στη θέση του Νίκου Νουρή πέρσι θα δοκίμαζε τα διάφορα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του», ο κ. Νουρής δεν έδειξε την ίδια αβρότητα. Αναφερόμενος στη δήλωση του διαδόχου του για μείωση των μεταναστευτικών ροών κατά 50% σε σχέση με πέρσι είπε με νόημα: «Θαύματα στο παγκόσμιο δεν γίνονται», εκφράζοντας τη θέση ότι υπάρχει ύφεση σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη σε ό,τι αφορά νέες αφίξεις μεταναστών, άρα κανένα εύσημο δεν πάει στον Ιωάννου. Όσο για τα περί επικινδυνότητας του συρματοπλέγματος στην Πράσινη Γραμμή, «αλίμονο αν με έναν φράχτη ύψους 1,80μ. διχοτομούνταν πατρίδες», είπε ο κ. Νουρής αφήνοντας, ωστόσο, στη συνέχεια να νοηθεί πως η περίφραξη θα συνεχιζόταν: «Ένα έργο το κρίνεις όταν ολοκληρωθεί κι όχι όταν βρίσκεται στο αρχικό στάδιο της τοποθέτησης 12 έως 13 χιλιομέτρων». Τα 12-13 χιλιόμετρα, λοιπόν, ήταν η αρχή. Θα ακολουθούσαν κι άλλα χιλιόμετρα σε συνδυασμό με τους «οριοφύλακες» οι οποίοι δεν φυλάγουν σύνορα αλλά όρια.
Το πιο ενδιαφέρον, ωστόσο, στην όλη ιστορία, είναι πως εκτός από τον Κωνσταντίνο Ιωάννου, στέλεχος της απελθούσας κυβέρνησης ήταν και ο Πρόεδρος. Ο οποίος επικροτούσε τις πράξεις του συναδέλφου του. Τώρα ως Πρόεδρος θα στηρίξει τον δικό του υπουργό διαψεύδοντας τον αλλοτινό εαυτό του ή πιστεύει ακόμα στα συρματοπλέγματα;
