Μια χαρά τα πάμε. Όλα πρίμα. Πετάει και η δικαιοσύνη μας. Φυλάκισαν για δυόμιση χρόνια έναν άνθρωπο 82 χρόνων γιατί αντιμετώπισε μόνος του την μάστιγα όλης της κυπριακής κοινωνίας. Την κλοπή καλωδίων. Την οποία μάστιγα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν οι αστυνομικές δυνάμεις. Ούτε η ΑΗΚ. Που πρόσφατα της έκλεψαν δεκάδες μέτρα καλωδίων αφού έκοψαν κάμποσους στύλους, στα βουνά του Άη Μάμα.
Ο 82χρονος, λοιπόν, έστειλε στους κλέφτες των καλωδίων ένα μήνυμα. Ότι δεν μπορούν να συνεχίζουν ανενόχλητοι αυτή τη μάστιγα. Πυροβόλησε με το κυνηγετικό του και τραυμάτισε τον θρασύτατο κλέφτη, που για δεύτερη φορά μπήκε στην αυλή του σπιτιού του στην Άλασσα, έκοψε το ρεύμα και έκλεψε τα καλώδια. Για δεύτερη φορά, επαναλαμβάνω.
Την πρώτη φορά δεν τον πυροβόλησε. Πήγε ήσυχα – ήσυχα, πλήρωσε ηλεκτρολόγο και ξανάβαλε ρεύμα στο σπίτι του. Τη δεύτερη φορά, όταν διακόπηκε ο ηλεκτρισμός, βγήκε έξω με το κυνηγετικό. Πώς να έβγαινε ο άνθρωπος, με κλάδο ελαίας; Είδε στην αυλή του τον κλέφτη να τυλίγει τα καλώδια. Του φώναξε, τον ρώτησε τι κάνει, αλλά ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Ε, θέλει και πολλά ο άνθρωπος να αντιδράσει; Όταν για δεύτερη φορά θα φάει τη σύνταξή του για να αποκαταστήσει τον ηλεκτρισμό στο σπίτι του; Σήκωσε το όπλο και πυροβόλησε. Αυτοάμυνα, λέγεται αυτό. Προστασία της περιουσίας του. Του ιερού και απαραβίαστου ασύλου της κατοικίας.
Να πω την αλήθεια, κι εγώ αν ήμουν σπίτι όταν μου έκλεβαν τον καταλύτη από το αυτοκίνητο, μπορεί με το κυνηγετικό να έβγαινα έξω. Όχι για να σκοτώσω, αλλά για να έχω κάτι στα χέρια μου για ασφάλεια και για να φοβερίσω μπας και γλυτώσω την περιουσία μου. Τους είδε η γειτόνισσα μου και τηλεφώνησε στην Αστυνομία. Αλλά, μέχρι να πάει ο αστυνομικός, οι κλέφτες σήκωσαν το αυτοκίνητο, αφαίρεσαν τον καταλύτη κι εξαφανίστηκαν. Κύριοι. Τι να κάνει και ο 82χρονος; Να τηλεφωνήσει στην Αστυνομία; Και που τηλεφώνησε την πρώτη φορά τι κατάλαβε;
Οι άμεμπτοι δικαστές μας, όμως, έχουν άλλο τρόπο να σκέφτονται. Υπάρχουν, λένε, ελαφρυντικά, αλλά το δικαστήριο οφείλει να μην στέλνονται λανθασμένα μηνύματα προς επίδοξους παραβάτες και δεν θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες του Νόμου. Επίδοξος παραβάτης είναι ο γέροντας, όχι ο κλέφτης. Το «λανθασμένο μήνυμα» προς τους κλέφτες δεν έχει σημασία. Διότι, είναι προς αυτούς το μήνυμα του δικαστηρίου, όχι προς τους έντιμους πολίτες. Τους στέλνουν καθαρό μήνυμα ότι μπορούν να μπαίνουν στα σπίτια του κόσμου, να αρπάζουν τα καλώδια χωρίς να ανησυχούν ότι μπορεί να βρεθεί κανένας νοικοκύρης με κυνηγετικό.
Ξέρω, ξέρω, δεν πρέπει να ενθαρρύνονται οι πολίτες να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους. Είναι επικίνδυνο να αντιμετωπίζεις κλέφτες με όπλο ή χωρίς. Διότι μπορεί να έχουν κι αυτοί όπλο και να ρισκάρεις τη ζωή σου. Εντάξει, σωστό αυτό. Αλλά, αφού έγινε που έγινε γιατί πρέπει να πάει στη φυλακή για δυόμιση χρόνια ένας άνθρωπος 82 χρόνων. Για να προστατευτεί η κοινωνία από τον επικίνδυνο οπλοφόρο; Ας τον καταδίκαζαν με αναστολή, τουλάχιστον.
Φαντάσου ότι το Κακουργιοδικείο έλαβε, λέει, υπόψη ως μετριαστικούς παράγοντες, την άμεση παραδοχή του, τη συνεργασία του με τις Αρχές, την έμπρακτη μεταμέλεια του, το λευκό ποινικό μητρώο, την ηλικία του και όλα τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει. Τα έλαβαν όλα αυτά υπόψη και τον έστειλαν στις Κεντρικές Φυλακές με τους φονιάδες και τους νονούς της μαφίας. Αν είχαμε κάτεργα θα τον έστελναν στα κάτεργα.
Ύστερα, έχει και κάμποσους δικηγόρους να κριτικάρουν την παρέμβαση του Προέδρου Χριστοδουλίδη προς το ΡΙΚ για να μην γίνει έφεση στην υπόθεση της Ευδοκίας Λοϊζου μετά από 17 χρόνια βασανιστηρίων. Δεν έχει δικαιοδοσία να παρέμβει, λένε. Πράγματι. Αλλά, υπάρχουν περιπτώσεις που επιβάλλεται η παρέμβαση του Προέδρου. Διότι, χρειάζεται κάποιος να διορθώνει τους παραλογισμούς και τις αδικίες. Δεν είναι όλη η ζωή μας «γράμμα του νόμου». Όπως και για τον 82χρονο. Ναι, να παρέμβει ο Πρόεδρος, να δώσει χάρη, να μην πάει ούτε μία μέρα στη φυλακή. Ούτε μία μέρα.
