Ήταν όλοι τους εκεί, από τον Κόσιη και τον Μάτση μέχρι τον Συλλούρη και τον Πρόδρομο. Και ναι μεν μπορεί για κάποιους όλοι αυτοί να μοιάζουν φαντάσματα από το παρελθόν, αλλά το μήνυμα είναι πως ήρθαν για να διεκδικήσουν μερίδιο στο μέλλον. Αγκαλιά με το ΕΛΑΜ. Καθαρά, ξεκάθαρα και γαλανά.

Τα μηνύματα δεν μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρα. Από όλους όσους βρέθηκαν στην παρουσίαση τους τέως δημάρχου Στροβόλου, Αντρέα Παπαχαραλάμπους, ουδείς ενδεχομένως ενδιαφέρεται για την παιδική, εφηβική και φοιτητική ηλικία του συγγραφέα καθώς και την ευγνωμοσύνη που τρέφει για τους γονείς του. Κι ούτε έσπευσαν από φιλαναγνωσία, πλην ίσως του προέδρου της Δημοκρατίας, που πρόσθεσε ακόμα ένα βιβλίο στη βαρυφορτωμένη βιβλιοθήκη του. Κι ο οποίος, ως γνωστόν, δεν χάνει για κανένα λόγο παρουσίαση βιβλίου. Πριν λίγους μήνες άφησε στα κρύα του λουτρού υπουργούς και άλλους αξιωματούχους από Κύπρο, Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη μέση συζήτησης περί ενεργειακού καλωδίου των 2 δις και έσπευσε σε παρουσίαση βιβλίου.

Με όλα τα επίσημα στηρίγματα που είχε προεκλογικά (άλλως αχταρμά) να φυλλοροούν, ο πρόεδρος στρέφει πλέον το ενδιαφέρον του αλλού. Κρατώντας ακόμα κάποια προσχήματα, εξ ου και ο Παπαχαραλάμπους καθυστέρησε για λίγο την εξαγγελία ένταξης του στο ΕΛΑΜ. Τώρα, μετά την παρουσίαση του βιβλίου του με κύριο ομιλητή τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, μπορεί ελεύθερα να κάνει την εξαγγελία του, ενώ ο πρόεδρος μπορεί να καμωθεί πως δεν γνώριζε που πήγαινε, για τι πράγμα μιλούσε και με ποιους συναγελαζόταν. Κι έτσι ούτε ο Νικόλας θα έχει να απολογηθεί σε οποιονδήποτε για την περίφημη ατάκα πως «αν δεν υπήρχε ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έπρεπε να τον εφεύρουμε». Προς το παρόν ο πρόεδρος επανεφευρίσκει τον Πρόδρομο Προδρόμου και τον –όπως τον χαρακτήρισε ο ίδιος- διανοούμενο εαυτό του που κάποτε τον εκδικήθηκε, αλλά τώρα παίρνει τη ρεβάνς και κτυπά ξανά εμπνέοντας Παπαχαραλάμπους και Χριστοδουλίδη με θεωρίες περί κοινωνικού φιλελευθερισμού (ότι και να σημαίνει όπως και να ερμηνεύεται). Δίπλα ο Δημήτρης Συλλούρης χειροκροτεί, ο Κόσιης είναι έτοιμος να ρίξει μια ζεϊμπεκιά στη σάλα της ΣΕΚ που παραχώρησε την αίθουσα της για το σημαντικό αυτό γεγονός κι ο Χρήστου του ΕΛΑΜ δικαίως δεν θέλει να κρύψει τη χαρά του. Μόνο ο Νίκος Αναστασιάδης ίσως να έχει παράπονο γιατί κανείς από όλους αυτούς δεν ασχολήθηκε με το δικό του βιβλίο.

Σε ένα παράλληλα σύμπαν ο Άγγλος συγγραφέας Τζόναθαν Κόου λέει: «Είναι αλήθεια ότι περνάμε μια κρίση της πολιτικής. Αλλά η ελπίδα είναι αναγκαιότητα. Είναι η μόνη μας επιλογή. Χωρίς αυτήν, οδηγούμαστε αναπόφευκτα στον κυνισμό, ο οποίος στις μέρες μας είναι διαβρωτικός». Διατηρούμε λοιπόν την ελπίδα μας, παρόλο τον κυνισμό.