Η απόφαση του μέχρι πρότινος Α’ Αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ κ. Μάριου Πελεκάνου να κατέλθει ως υποψήφιος Ευρωβουλευτής με το ΕΛΑΜ, ανακίνησε μια μεγάλη συζήτηση η οποία εστιάζεται στο κατά πόσον ο ΔΗΣΥ και το ΕΛΑΜ έχουν κοινές γραμμές, έτσι ώστε στελέχη και απλά μέλη του να νιώθουν άνετα να μεταπηδούν θεωρώντας το ως κάτι φυσιολογικό.
Η διαδικασία σύγκρισης και μόνο ενός Κόμματος το οποίο ιδρύθηκε δύο μόλις χρόνια μετά τον πόλεμο του 1974 με προμετωπίδα την εθνικοφροσύνη και την οικουμενικότητα του ελληνικού πολιτισμού, την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος, έτσι ώστε να διαφυλαχθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός, και το οποίο πάλεψε για την εμπέδωση της δημοκρατίας στον τόπο μας, μαζί με το Εθνικό Λαϊκό Μέτωπο είναι τουλάχιστον ατυχής.
Ένα κόμμα, το οποίο ιδρύθηκε ως παράρτημα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο η οποία έχει καταδικαστεί αφού υμνούσε και υμνεί όσους πάλεψαν για την κατάλυση της δημοκρατίας, έχει ως προμετωπίδα τον εθνικισμό, τον σωβινισμό και προτάσσει λύσεις για το Κυπριακό πρόβλημα οι οποίες με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν στον αφανισμό του Κυπριακού Ελληνισμού.
Οι διαφορές, λοιπόν, του αξιακού κώδικα μεταξύ ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ και η απόσταση η οποία χωρίζει τους δύο πολιτικούς χώρους είναι τεράστια. Επί της ουσίας λοιπόν, συχνά πυκνά το μεταναστευτικό πρόβλημα χρησιμοποιείται ως αιχμή του δόρατος από το κόμμα της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, θεωρώντας προφανώς ότι μπορεί να ελιχθεί πιο εύκολα στα λασπόνερα του λαϊκισμού και των ανέξοδων επιχειρημάτων, επενδύοντας στο αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών.
Και είναι μια πραγματικότητα, ότι δηλαδή δεν μπορεί ένα Κόμμα του δημοκρατικού τόξου, όπως ο ΔΗΣΥ, το οποίο έχει κυβερνήσει τον τόπο και του οποίου η Διακήρυξη Αρχών και Αξιών που γράφτηκαν πίσω το 1976, και κάνουν σαφή αναφορά στην προάσπιση και προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, να διαγκωνιστεί σε ρητορική ένα αντιδημοκρατικό Κόμμα – και ούτε πρέπει. Ιδιαίτερα σε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα όπως το μεταναστευτικό.
Δεν μπορεί για παράδειγμα ο ΔΗΣΥ, όπως κάνει το ΕΛΑΜ επισταμένα και εν γνώσει του, να συγχέει την παράνομη μετανάστευση με τους πολιτικούς πρόσφυγες, ή ακόμη να παραπληροφορεί τους πολίτες και να τους τάσσει ως πανάκεια, λύσεις οι οποίες είναι επικίνδυνες αλλά και συγκρούονται με την κοινή λογική. Όπως είναι για παράδειγμα η έκδοση διαβατηρίων – με το επιχείρημα ότι τάχα θα φύγουν από την Κύπρο και θα εγκατασταθούν στην Ευρώπη. Αποφεύγοντας βεβαίως να αναφερθούν την ίδια ώρα στο γεγονός ότι παραχωρώντας διαβατήρια, γίνονται Κύπριοι – και άρα Ευρωπαίοι πολίτες – αποκτώντας όλα τα νόμιμα δικαιώματα για να διαμείνουν και στην Κύπρο.
Ή ακόμη να κατηγορούν το Κράτος ότι δαπανά εκατομμύρια για τη φύλαξη και φροντίδα αυτών των ανθρώπων και την ίδια ώρα που ασκεί αυτή την κριτική, να απαιτεί καινούργιες, μεγαλύτερες και πιο αποτελεσματικές δομές. Ακόμη, να ζητά την άμεση αποκοπή της στήριξης – και όχι τον
εξορθολογισμό της – σε αυτούς τους ανθρώπους, παραβλέποντας ότι κάτι τέτοιο θα τους οδηγήσει στην εξαθλίωση και άρα την αναγκαστική εξεύρεση άλλων τρόπων – πιθανόν παράνομων – για τη διασφάλιση των απαραίτητων για τη διαβίωση τους αγαθών.
Δεν είναι μόνο το μεταναστευτικό ωστόσο, είναι και τα θέματα οικονομίας, όπου τα πλείστα μέτρα τα οποία απειλούν να εκτροχιάσουν την οικονομία, και έχουν κατατεθεί ως επί το πλείστο από το ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια, το ΕΛΑΜ τα έχει στηρίξει σχεδόν στην ολότητά τους, όπως για παράδειγμα η οριζόντια πρόταση για τις εκποιήσεις.
Εκτός βεβαίως από τα θέματα ουσίας, ωστόσο, είναι και τα θέματα τα οποία κάποιος μπορεί να θεωρεί ως αθώα αλλά δεικνύουν τις πραγματικές προθέσεις ενός κόμματος όπως η ρητορική που χρησιμοποιεί. Είναι γεγονός ότι το ΕΛΑΜ προσεγγίζει όλα τα ζητήματα με μια ακραία και συχνά διχαστική ρητορική η οποία πόρρω απέχει από τη μετριοπαθή στάση και λόγο, που πρέπει να τηρεί ένας πολιτικός με βάση τη Διακήρυξη Αρχών και Αξιών του ΔΗΣΥ του 1976.
Συμπερασματικά και εν κατακλείδι, οι πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές είναι αγεφύρωτες και καμία σύγκριση δεν μπορεί να σταθεί στη βάσανο της λογικής. Είναι αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό, όσο και αν κάποια ανεύθυνα και επικίνδυνα για την πατρίδα συνθήματα είναι εύηχα.
*Διευθυντής Γραφείου Προέδρου ΔΗΣΥ
