Το 2019-2020, το καθεστώς Ερντογάν, απειλώντας κατάληψη ελληνικών νησιών, προχώρησε σε παρανομίες στην Κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο π.χ. έρευνες εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, παρεμβάσεις εντός Ελληνικής δικαιοδοσίας με παρεμπόδιση ερευνητικών πλοίων και στο «Τουρκολιβυκό Μνημόνιο», το οποίο καταδικάστηκε από την ΕΕ ως νομικά ανυπόστατο. Ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης ανέλαβε τότε μια εκστρατεία ενημέρωσης στην ΕΕ, σε ενδιαφερόμενα κράτη μέχρι τις ΗΠΑ, επαναλαμβάνοντας ότι η Ελλάδα θα προασπιστεί με όλα τα μέσα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα της απέναντι στην παρανομούσα Τουρκία. Έτσι, κατάφερε να συστρατεύσει τον Ελληνισμό σε Ελλάδα, Κύπρο και διασπορά, αλλά λίγο μετά την επανεκλογή του, ακολούθησε μια κωλοτούμπα, καθιερώνοντας ως επίσημη εξωτερική πολιτική του, τον κατευνασμό που προβάλλει για δεκαετίες το ίδρυμα «ΕΛΙΑΜΕΠ» της Αθήνας, γνωστό για τις πλούσιες χρηματοδοτήσεις του από το εξωτερικό και την υπέρμετρη προβολή του στα ΜΜΕ. Δείγμα του κατευνασμού του ΕΛΙΑΜΕΠ για την Τουρκία, είναι οι εξής διαχρονικές θέσεις του, α) για μετάθεση των τουρκικών παρανομιών από την ΕΕ στο διμερές πλαίσιο και β) το μόνιμο δίλημμα: Διάλογος (δηλαδή υποχωρήσεις) ή πόλεμος. Κι ενώ η Τουρκία είχε αμέτρητες αφορμές για σύρραξη, περιοριζόταν σε κινήσεις αποφεύγοντας επιμελώς εκείνες που θα καθιστούσαν την ρήξη αναπόφευκτη (π.χ. κατάληψη Καστελλόριζου), στο ΕΛΙΑΜΕΠ νομίζουν ότι ο πόλεμος αποφεύγεται για δεκαετίες λόγω του «διαλόγου» και όχι λόγω της αποτρεπτικής ισχύος, πρωτίστως αμυντικής μαζί με το ευρωπαϊκό πλεονέκτημα.
Από το 2021, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, οι αντοχές του ΝΑΤΟ δοκιμάζονται τόσο πολύ από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Καθώς ΗΠΑ και ΕΕ επιδίωκαν την πάση θυσία αποφυγή ενός πολέμου Ελλάδας-Τουρκίας, που θα τίναζε στον αέρα οριστικά το ΝΑΤΟ (όπως επεδίωκαν οι ΗΠΑ το 1974 στην τουρκική εισβολή), στο ΕΛΙΑΜΕΠ έμειναν στο δίλημμα για Τουρκία: «συνομιλίες ή πόλεμος». Κι ενώ αμέτρητες φορές το ΕΛΙΑΜΕΠ διαψεύστηκε και επιβεβαιώθηκαν οι σκεπτόμενοι πολίτες, από το 2023 επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ελληνικής Κυβέρνησης είναι ο κορυφαίος του κατευνασμού στο ΕΛΙΑΜΕΠ Γ. Γεραπετρίτης, ως υπουργός Εξωτερικών. Η Αθήνα του Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη έχει καθιερώσει επίσημα την αποτυχημένη ιδεοληψία του ΕΛΙΑΜΕΠ ως πολιτική στα Ευρωτουρκικά κι απέναντι στον νεο-οθωμανικό επεκτατισμό. Οι παρανομίες της Τουρκίας μετατέθηκαν στο διμερές πλαίσιο, όπως επέμενε για δεκαετίες η Τουρκία και ο τουρκικός επεκτατισμός και παρανομίες ονομάστηκαν …«διαφορές», και προέκυψε συμφωνία Φιλίας με το καθεστώς Ερντογάν, ανατροπή κυρώσεων της ΕΕ κατά της Τουρκίας, όλα με κέρδος τα …«ήρεμα νερά» του Γεραπετρίτη. Στην πράξη, η Τουρκία διεκδικεί πλέον όλα τα πιο πάνω και ρόλο στην Ευρωάμυνα, προβάλλοντας την «ηρεμία» που της πρόσφερε η Αθήνα! Παρεμπιπτόντως, αποκαλύφθηκε τώρα ότι μια ομάδα «ειδικών» με επικεφαλής τον Ν. Γρηγοριάδη του Προγράμματος στο ΕΛΙΑΜΕΠ, επισκέφτηκαν τον κατοχικό εκπρόσωπο Τατάρ στα κατεχόμενα και συνομίλησαν δίπλα στην σημαία του κατοχικού μορφώματος.
Εν μέσω πρωτόγνωρων ευνοϊκών συνθηκών, η πολιτική του ΕΛΙΑΜΕΠ κατάφερε να «κανονικοποιήσει» την τουρκική επεκτατικότητα (κατοχή στην Κύπρο, παρανομίες στο Αιγαίο) και να παραχωρήσει τουρκικό ρόλο και στην Ευρωάμυνα, στην Αθήνα η μόνη αξιόπιστη κριτική δεν προέρχεται από την αντιπολίτευση αλλά από προσωπικότητες του περίγυρου της Κυβέρνησης.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D
