Ναι αγαπητοί αναγνώστες στη λιλιπούτειο νήσο Κύπρο, με πληθυσμό λιγότερο από ένα εκατομμύριο πληθυσμό, όπως διαβάσαμε στον τύπο και τα ΜΚΔ τελευταίως, έχουμε 14 κόμματα και κινήσεις, αυτό το ιλαροτραγικό φαινόμενο άραγε είναι τυχαίο; Ποιος είναι ο κύριος ένοχος που έσπρωξε τους διψώντες για αυτοπροβολή να ιδρύσουν όλα αυτά τα κόμματα;
Δυστυχώς, αυτοί που εκ της θέσεως τους έπρεπε να παράγουν πολιτική και προβληματισμό για λύση των διάφορων σοβαρών προβλημάτων του τόπου, εδώ και χρόνια σφυρίζουν αδιάφορα και τρέχουν εκ των υστέρων να αλληλοκατηγορούνται για τις ευθύνες, ούτε τα προβλήματα του πολίτη αγγίζουν και το χειρότερο, ούτε νοιάζονται για την εικόνα της πολιτικής ζωής του τόπου.
Κάποιοι με την όλη συμπεριφορά τους και την εικόνα που εξέπεμπαν με τις κοκορομαχίες και αλληλοκατηγορίες, έσπρωξαν μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας μακριά από τα κοινά και τις δημοκρατικές διαδικασίες εκλογών, ένα τεράστιο ποσοστό αποστράφηκε τους πολιτικούς και την πολιτική, και επέλεξαν την εύκολη λύση της αποχής.
Σε μια ημικατεχόμενη χώρα και με τόσα σοβαρά προβλήματα, είναι εξωφρενικό και απαράδεκτο να εγκαταλείπεις τη μάχη για αλλαγή και βελτίωση των κακώς εχόντων και να καταφεύγεις στην αποχή, τον άνετο καναπέ και την επομένη να κατακρίνεις τους πάντες για τα πάντα.
Δυστυχώς στις Ευρωεκλογές, οι αγανακτισμένοι με τους πολιτικούς επέλεξαν μια άλλη εξίσου λανθασμένη πορεία με την αποχή, 71.000 συμπολίτες μας έστειλαν στην Ευρωβουλή, ένα νεαρό που δεν κατέχει την Άλφα Βήτα της πολιτικής και αποφεύγει να πλησιάσει τη σοβαρότητα, ένας νέος που έφθασε στο σημείο να παρουσιάζεται σαν γελωτοποιός τσίρκου.
Μετά από το φαινόμενο Φειδίας στις Ευρωεκλογές, έχουν γραφτεί αμέτρητα άρθρα που ανέλυαν τους λόγους του πρωτοφανούς φαινομένου, οι πολιτικοί μας ηγέτες δεν έπρεπε να προβληματιστούν, να δουν τα αίτια και αιτιατά και να αλλάξουν τρόπο συμπεριφοράς και αντιμετώπισης του απλού πολίτη;
Αντ’ αυτού τι είδαμε; Αντί να πλησιάσουν τον πολίτη και να του δώσουν την σημασία που πρέπει, έδειξαν δυσανάλογη σημασία και ασχολούνταν με κάθε αστεία και παράλογη κίνηση του Φειδία, με αποτέλεσμα κάποιοι διψούντες για αυτοπροβολή «να βγουν στην πίστα» για να εισπράξουν προβολή και σημασία.
Είναι δικαιολογημένος σε μεγάλο βαθμό ο πολίτης που είναι αγανακτισμένος με, τους πλείστους πολιτικούς μας, όμως, είναι δίκαιο και σωστό να τους τσουβαλιάζουμε όλους; Μέσα στα πέντε – έξι κόμματα που καλύπτουν ιδεολογικά όλους τους χώρους δεν βρίσκουμε στο κάθε ένα τρεις – τέσσερις σοβαρούς και αξιόλογους πολιτικούς για να τους ψηφίσουμε;
Σήμερα οι ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές έχουν ξεθωριάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, κάτι που μας επιτρέπει να κάνουμε πιο εύκολα τη σωστή επιλογή, να ψηφίσουμε τη σοβαρότητα και εντιμότητα με βάση τη δική μας λογική.
Μετά από 65 χρόνια Ανεξαρτησίας έπρεπε να ωριμάσουμε πολιτικά ως λαός και να λειτουργούμε με σύνεση και να μην παρασυρόμαστε από τα συναισθήματα με αποτέλεσμα να αντιδρούμε ασύνετα και επιπόλαια.
