Amore Mio

Η ταινία αφηγείται τέσσερις ιστορίες με κοινό σημείο τον έρωτα: τις εξωσυζυγικές περιπέτειες ενός προπονητή γυναικείας ομάδας βόλεϊ, τον έρωτα μιας κολλητής κι ενός κολλητού για την ίδια γυναίκα, την ανέλπιστα αταίριαστη σχέση μεταξύ ετερώνυμων και τις μετά-συζυγικές αναζητήσεις ενός άντρα και μιας γυναίκας που ο γάμος τους υπήρξε εντελώς αποτυχημένος. Ο σκηνοθέτης και οι σεναριογράφοι της “Νήσου” ενώνουν ξανά τις δυνάμεις τους γι’ αυτή τη σπονδυλωτή ρομαντική κωμωδία πάνω σε -τι άλλο;- τις σχέσεις και το αποτέλεσμα είναι απροσδόκητα καλό. Η ταινία ακολουθεί το format των ξεχωριστών αλλά αλληλένδετων ιστοριών που δούλεψε τόσο καλά στο “Safe Sex” και αποτελεί διασκευή της μεγάλης ιταλικής επιτυχίας “Men vs Women” (Maschi contro femmine, 2010), σε μια σπάνια περίπτωση επίσημου ελληνικού remake ξένης επιτυχίας (συνήθως έχουμε ξεδιάντροπα ξεπατικώματα ή remakes παλιών ελληνικών ταινιών) που δούλεψε. Οι διάλογοι έχουν πλάκα, μερικές ατάκες αν και φαίνονται ζορισμένες και “ξένες” στα χείλη των ηθοποιών βγάζουν γέλιο, και οι καταστάσεις που περιγράφονται δείχνουν να ανταποκρίνονται στα σύγχρονα ελληνικά δεδομένα. Εντάξει, δεν ξεφεύγει από τα στενά τηλεοπτικά πλαίσια (μοιάζει με ένα εκτεταμένο επεισόδιο της σειράς “Safe Sex”) όμως πλέον πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι αυτή είναι πλέον η αισθητική του -εμπορικού τουλάχιστον- ελληνικού σινεμά. Και με το χάλι που διέπει τα… πρωτότυπα ελληνικά σενάρια τουλάχιστον σε ότι αφορά τις κωμωδίες η διασκευή δεν φαντάζει διόλου κακή ιδέα. Μ.Ν.