Ένας Αμερικανός πεζοναύτης επιστρέφει από την τρίτη θητεία του στο Ιράκ,φέρνοντας μαζί του το μόνο πράγμα που πιστεύει ότι τον κράτησε ζωντανό: τη φωτογραφία μιας άγνωστης γυναίκας την οποία καταφέρνει να εντοπίσει σε μια μικρή πόλη στη Λουιζιάνα. Μέσα από έναν ακόμα ποταμό από κλισέ, η πένα του Νίκολας Σπαρκς (The Notebook, Message in a Bottle, και δεν συμμαζεύεται) εγγυάται ποταμούς δακρύων στα ευσυγκίνητα κοριτσόπουλα. Ο Έφρον (το αγόρι από τα “High School Musicals”, να μην ξεχνιόμαστε) φτιάχνει σώμα και ύφος για την περίσταση και τα καταφέρνει μια χαρά. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο για την άπειρη και εξαιρετικά αμήχανη Τέιλορ Σίλιγκ. Αλλά, το πρόβλημα δεν είναι η συμπαθητική κατά τα άλλα πρωταγωνίστρια, αλλά τα σιρόπια που στάζουν από παντού, ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό της ταινίας, συνοδευμένα από θαυμάσια ηλιοβασιλέματα στην όμορφη Λουιζιάνα και άλλα τέτοια που παραπέμπουν σε φολκλόρ μελοδράματα των sixties. Από την άλλη, ό,τι και να γράφω εγώ, ξέρω πως όσοι/όσες ξεφύλλισαν κάποια στιγμή ένα “Notebook” θα το δουν και μάλιστα εξοπλισμένοι: Με ένα τουλάχιστον πακέτο χαρτομάντιλα. Λ.Π.
 
9.10 ΜΜ PLUS
ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ (ΗΠΑ, 2012)
Σκηνοθεσία: Σκοτ Χικς
Παίζουν: Ζακ Έφρον, Τέιλορ Σίλιγκ, Μπλάιθ Ντάινερ
Διάρκεια: 101’