Unstoppable

Ένας μηχανοδηγός κι ένας προϊστάμενος αμαξοστοιχίας σπεύδουν να σταματήσουν ένα ακυβέρνητο τρένο με επικίνδυνο φορτίο που απειλεί μια πυκνοκατοικημένη πόλη. Το κύκνειο άσμα του Τόνι Σκοτ και η πέμπτη συνεργασία του με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον καβαλάει και πάλι ένα τρένο (μετά το μάλλον μέτριο remake του “The Taking of Pelham 123”). Ο Ουάσινγκτον και ο Κρις Πάιν πρέπει να σταματήσουν ένα ανεξέλεγκτο τρένο που κουβαλάει επικίνδυνα χημικά πριν σβήσει κάποια πόλη από τον χάρτη. 15 χρόνια μετά το “Crimson Tide” ο Ουάσινγκτον απέχει πολύ από τον clean cut ήρωα, υποδυόμενος εδώ έναν σχεδόν μίζερο οικογενειάρχη που καταριέται συνέχεια την ώρα και την στιγμή που έμπλεξε στην κωλο-κατάσταση, κάτι που δείχνει ότι η συνεργασία των δύο αντρών όσο πήγαινε και ωρίμαζε περισσότερο. Κρίμα που έμελλε να είναι η τελευταία. M.N.