Rock of Ages 

Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι προσπαθούν να κάνουν καριέρα ως ροκ τραγουδιστές, πιάνοντας δουλειά στο μυθικό κλαμπ «Bourbon Room» του Λος Άντζελες το 1987. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις… εξηγούμαι: Το «Rock of Ages» (από το ομώνυμο μιούζικαλ του Broadway και του West End) απευθύνεται σε μια πολύ συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα (κοντά στα 40) με πολύ συγκεκριμένα μουσικά γούστα (glam rock των late 80s). Όσοι δεν ανήκετε σε κάποια απ’ αυτές τις κατηγορίες, εάν η δεκαετία του ’80 σάς είναι τόσο οικεία όσο η Κρητιδική περίοδος και δεν έχετε ακούσει ποτέ Journey, Poison, Foreigner ή Whitesnake προσπεράστε. Είναι σαν να βάζεις εμένα να δω το «Κυριακού Πελαγία: The Musical» ή έναν 50άρη στο «Justin Bieber: Never Say Never»! ΟΚ; Οι υπόλοιποι μείνετε μαζί μου. Το «Rock of Ages» δεν κρίνεται με καθαρά κινηματογραφικά κριτήρια γιατί θα χάσει κατά κράτος και θα είναι κρίμα απ’ τον Θεό της Ροκ. Άλλωστε με χίλια ζόρια την αποκαλείς ταινία, αφού δεν υπάρχει σενάριο, διαθέτει μία προσχηματική, γραμμένη-πάνω-σε-post-it πλοκή και οι δύο νεαροί πρωταγωνιστές είναι –επιεικώς- για μπάτσες. Τι είναι; Ένα τεράστιο βίντεο κλιπ στα πρότυπα του «Mamma Mia!» όπου στη θέση των ABBA έχουμε αντιπροσωπευτικά κομμάτια των hair bands των late 80s να ενσωματώνονται στην υποτυπώδη πλοκή λειτουργώντας ως γέφυρες ανάμεσα στις αποσπασματικές σκηνές. Με Άλεκ Μπάλντουιν και Ράσελ Μπραντ να μοιράζονται την πιο camp σκηνή κι ένα fun cameo της Ντέμπι Γκίμπσον. Μ.Ν.