Οι αδιάφθοροι – The untouchables

Ο πράκτορας του FBI, Ελιοτ Νες δημιουργεί μια ομάδα τιμωρών του εγκλήματος για να οδηγήσει τον αρχιμαφιόζο Αλ Καπόνε στη δικαιοσύνη, χρησιμοποιώντας ασυνήθιστα μέσα, στη διάρκεια των πολέμων κατά της μαφίας τη δεκαετία του 1920. Διαθέτοντας τον μάστορα της ταινίας εξαπάτησης Ντέιβιντ Μάμετ στο σενάριο, τον Μπράιν Ντε Πάλμα (στη καλύτερη δημιουργικά φάση της καριέρας του) πίσω από την κάμερα και ένα ζηλευτό καστ, οι «Αδιάφθοροι» ήταν αδύνατο να μην πετύχουν. Όχι μόνο το φιλμ λειτουργεί άψογα ως αστυνομικό θρίλερ (σφιχτοδεμένη πλοκή, γρήγοροι ρυθμοί, συχνά και γραφικά ξεσπάσματα βίας) αλλά συγκαταλέγεται δικαίως μέσα στις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών – ένα ολοκληρωμένο καλλιτεχνικά και άρτιο τεχνικά σύγχρονο αριστούργημα. Ο Κόσνερ κερδίζει με την ήρεμη προσέγγιση του ήρωα (που λειτουργεί ως αντίβαρο μέσα στην καταιγιστική δράση), ο Σον Κόνερι κλέβει την παράσταση ως ο Ιρλανδός πράκτορας Μαλόουν (και τσίμπησε το μοναδικό Όσκαρ της καριέρας του, αυτό του β’ ανδρικού) ενώ ο Ντε Νίρο (που πήρε το ρόλο μέσα από τα χέρια του Μπομπ Χόσκινς) υποδύεται τον πιο θεατρικό ίσως Καπόνε που είδε ποτέ η οθόνη. Επιβλητική (για μια ακόμα φορά) η μουσική του Ένιο Μορικόνε, υπέροχη η αναπαράσταση της εποχής και αξέχαστη η σκηνή με το μακελειό στα σκαλιά του σιδηροδρομικού σταθμού του Σικάγο – ένας φόρος τιμής στην κλασική σκηνή στα Σκαλιά της Οδησσού στο «Θωρηκτό Ποτέμκιν» (1925) του Αϊζενστάϊν (που κανιβαλίστηκε έξυπνα στο «The Naked Gun 33 1/3”). Μ.Ν.