Ο κατοχικός στρατός και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι»

Όταν άνοιγε τα οδοφράγματα ο Ραούφ Ντενκτάς ήξερε πολύ καλά τι έκανε… Συνηθίσαμε την κατοχή, τους Αττίλες, τους εποίκους, τα οδοφράγματα… Κάπως έτσι, πολλοί έχουν φτάσει στο σημείο να δέχονται το καθετί που επιβάλλει η Τουρκία. Έφθασαν σε σημείο μάλιστα να βλέπουν στη νεκρή ζώνη το «Καλώς ήρθατε στην ‘‘Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου’’» και να μην τους ξενίζει… Και όχι μόνο αυτό, αλλά για χάρη ενός δήθεν ψευτοπροοδευτισμού, να θεωρούν παράλογους και όσους επισημαίνουν τις ενέργειες του κατοχικού στρατού. Είναι άλλο να προσπαθείς να κτίσεις σχέσεις φιλίας με τους Τουρκοκυπρίους και άλλο να προωθείς ακούσια ή εκούσια τα σχέδια της Άγκυρας. Η κατάσταση σίγουρα έχει ξεφύγει. Σύνδρομο της Στοκχόλμης; Η επιστήμη, νομίζω, σηκώνει τα χέρια ψηλά με την περίπτωσή μας. Το θέμα είναι πόσους «χρήσιμους ηλίθιους» μπορεί να αντέξει αυτός ο τόπος;