Η ευριπίδεια τραγωδία, Ιφιγένεια εν Ταύροις, μια ιστορία λύτρωσης και επιβίωσης, φωτισμένη από τη δύναμη του αδελφικού δεσμού, αποτελεί την κυπριακή παραγωγή της φετινής διοργάνωσης του Διεθνούς Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος.
Παρουσιάζεται από τις 24 Ιουλίου, σε Πάφο και Λευκωσία, σε σκηνοθεσία Ονησίφορου Ονησιφόρου και συμπαραγωγή της Θεατρικής Στέγης Κύπρου και της Anyhow Theatre Ensemble.
Ο Ονησίφορος Ονησιφόρου, στην πρώτη του σκηνοθεσία αρχαίου δράματος, συνεργάζεται με μια ομάδα αξιόλογων καλλιτεχνών της κυπριακής σκηνής. Τον ρόλο της Ιφιγένειας ερμηνεύει η Μυρσίνη Χριστοδούλου, ενώ συμπρωταγωνιστούν οι: Κωνσταντίνος Τσίτσιος, Βασίλης Βασιλάκης, Πάνος Μακρής, Κρίστη Χαραλάμπους, Ελένη Αναστασίου, Μαρία Κάσινου, Ιωάννα Κορδάτου, Σεμέλη Κυριαζή, Μαρία Κωνσταντίνου, Άντρεας Μαύρου και ο ίδιος ο σκηνοθέτης.
Η παραγωγή παρουσιάζεται στο Αρχαίο Ωδείο Πάφου στις 24 και 25 Ιουλίου και ακολούθως στο Αμφιθέατρο Σχολής Τυφλών στις 29 Ιουλίου.
Στην Ιφιγένεια εν Ταύροις, ο Ευριπίδης συνεχίζει να αναμοχλεύει τα βάσανα της οικογένειας των Ατρειδών. Η Ιφιγένεια, κόρη του Αγαμέμνονα, η οποία επρόκειτο να θυσιαστεί για να αποπλεύσουν τα ελληνικά πλοία προς την Τροία, σώζεται την τελευταία στιγμή από τη θεά Άρτεμη και μεταφέρεται στην Ταυρίδα, όπου υπηρετεί ως ιέρεια στον ναό της, εξαγνίζοντας τους ξένους που καταφθάνουν σε αυτήν τη βάρβαρη και αφιλόξενη γη, προορισμένους να θυσιαστούν. Το θύμα γίνεται θύτης.
Η ανατροπή έρχεται όταν στην Ταυρίδα φτάνει ο Ορέστης με τον πιστό του σύντροφο, Πυλάδη. Καθοδηγούμενος από χρησμό του Απόλλωνα, ο Ορέστης έχει αποστολή να αφαιρέσει το ξόανο της Αρτέμιδας και να το μεταφέρει στην Αθήνα, προκειμένου να απαλλαγεί από την καταδίωξη των Ερινύων, που τον κατατρέχουν για τον φόνο της μητέρας του. Όταν η Ιφιγένεια πληροφορείται ότι οι δύο αιχμάλωτοι είναι Αργείοι, αποφασίζει να σώσει τον έναν, για να μεταφέρει γράμμα της στην πατρίδα. Σύντομα, ακολουθεί η συγκινητική αναγνώριση των δύο αδελφών, Ιφιγένειας και Ορέστη, και καταστρώνεται το σχέδιο της απόδρασής τους.
Στην τραγωδία αυτή, ο Ευριπίδης καθρεφτίζει στα πρόσωπα των ηρώων τις πολλαπλές εκδοχές της ανθρώπινης μοίρας, σκιαγραφώντας έναν αγώνα επιβίωσης σε μια άγρια και εχθρική γη. Έναν αγώνα που υπερβαίνει τα όρια του συμβολικού ή αρχετυπικού και ανάγεται στον κατεξοχήν τραγικό και βαθιά ανθρώπινο αγώνα για μια θέση στον κόσμο και τη ζωή.
Συντελεστές
- Μετάφραση: Νίκος Μανουσάκης
- Σκηνοθεσία: Ονησίφορος Ονησιφόρου
- Σκηνικά/Κοστούμια: Γιώργος Γιάννου
- Κίνηση: Εύα Καλομοίρη
- Μουσική: Δημήτρης Σπύρου
- Σχεδιασμός φωτισμών: Χρίστος Γωγάκης
- Συνεργάτιδα Σκηνοθέτιδα: Άννη Χούρη
- Βοηθός σκηνοθέτη & Διεύθυνση σκηνής: Μαρία Πισιήλη
- Διεύθυνση Παραγωγής: Μαρία Φιλίππου
- Γενικός Συντονισμός: Νάγια Αναστασιάδου
- Διανομή: Μυρσίνη Χριστοδούλου (Ιφιγένεια), Ονησίφορος Ονησιφόρου (Ορέστης), Κωνσταντίνος Τσίτσιος (Πυλάδης), Βασίλης Βασιλάκης (Θόας), Πάνος Μακρής (Αγγελιοφόρος), Κρίστη Χαραλάμπους (Αθηνά)
- Χορός: Ελένη Αναστασίου, Μαρία Κάσινου, Ιωάννα Κορδάτου, Σεμέλη Κυριαζή, Μαρία Κωνσταντίνου, Άντρεα Μαύρου, Κρίστη Χαραλάμπους
Σημείωμα σκηνοθέτη
Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να εξηγήσεις. Μόνο να τα νιώσεις. Σαν μια ανάμνηση χωρίς εικόνα. Σαν ένα φως που ψιθυρίζει πως δεν ήμασταν ποτέ μόνοι. Σαν ένα θαύμα. Ίσως το θαύμα να είναι κάτι μικρό. Μια ανεπαίσθητη μετατόπιση, ένα ίχνος. Ίσως είναι η στιγμή που δύο άνθρωποι συναντιούνται ξανά. Και ξανά. Και ξαναζωντανεύουν. Γιατί η συνάντηση είναι επιλογή. Και το θαύμα ακολουθεί.
Στην Ιφιγένεια εν Ταύροις, βλέπουμε το θαύμα της ζωής να γεννιέται μέσα από τον θάνατο. Σε έναν τόπο όπου η βία είναι θεσμός και η ανθρωποθυσία καθημερινότητα, δύο “νεκροί” ανασταίνονται, επειδή κάποιος θυμήθηκε. Κάποιος αγάπησε. Η Ιφιγένεια πιστεύει ότι ο Ορέστης πέθανε. Ο Ορέστης, πως η Ιφιγένεια είναι για πάντα χαμένη. Κι όμως, αντικρίζονται. Ζωντανοί.
Ίσως η αναγνώριση μοιάζει με τύχη, μα δεν είναι τυφλή. Είναι τύχη που γεννιέται από την πίστη, την πίστη ότι ο άλλος υπάρχει ακόμα, στη μνήμη, στην καρδιά. Ζωντανεύουν επειδή κάποιος τους κράτησε μέσα του. Η ζωή δεν είναι η απουσία θανάτου, αλλά η παρουσία του άλλου. Η συνάντηση. Κι όταν αυτή συμβεί, κάτι αλλάζει. Εκεί ο χρόνος λυγίζει, διαστέλλεται, χορεύει. Και μέσα σ’ αυτόν τον χορό, ο άνθρωπος μοιράζεται. Ανοίγεται. Δίνεται. Εξαφανίζεται μέσα στο μαζί.
Κι έτσι, για λίγο, ο κόσμος φωτίζεται αλλιώς, με ένα φως εκτυφλωτικό. Ίσως και το θέατρο ένα τέτοιο φως να είναι. Ένας τόπος όπου κάποιος τολμά να φανερωθεί, κι ένας άλλος είναι εκεί για να τον συναντήσει. Και τότε, το φως φτάνει πιο μακριά. Αγγίζει, μεταφέρεται. Ακόμη και στους πιο σκληρούς τόπους, το θαύμα βρίσκει τρόπο. Να τρυπώσει. Να ανασάνει. Και να φωτίσει. Κι έτσι – έστω και για λίγο – πιστεύουμε ξανά, ότι ο κόσμος αλλάζει.
Πού και πότε
- Πάφος, Αρχαίο Ωδείο, Πέμπτη 24 Ιουλίου & Παρασκευή 25 Ιουλίου, 9μ.μ.
- Λευκωσία, Αμφιθέατρο Μακάριος Γ’, Τρίτη 29 Ιουλίου, 9μ.μ.
Εισιτήρια: Sold Out Tickets, καταστήματα Στεφανής, 7000 2414. Κατάλληλη για 12+. Διάρκεια: 90’. Προσέλευση στις 8μ.μ.
* Η είσοδος για το Αρχαίο Ωδείο βρίσκεται στην Οδό Γαλατιανής, από τον κυκλικό κόμβο του Kings Avenue Mall προς το λιμανάκι της Κάτω Πάφου (Λεωφόρος Απ. Παύλου). Κατά την είσοδο των θεατών στον αρχαιολογικό χώρο, προσωπικό ασφαλείας του Φεστιβάλ θα υποδεικνύει τους χώρους στάθμευσης.
