Μεγάλη μουσικοχορευτική παράσταση- αφιέρωμα στους δυο κορυφαίους συνθέτες του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού, Βασίλη Τσιτσάνη και Γιάννη Παπαϊωάννου, φιλοξενεί την Τρίτη 28 Νοεμβρίου το Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσού.
Φίλοι και κουμπάροι στη ζωή, συνεργάτες στο πάλκο και στη δισκογραφία, ακολούθησαν βίους παράλληλους και καταξιώθηκαν μέσα από τα κοσμαγάπητα τραγούδια τους που σφράγισαν ανεξίτηλα τον ελληνικό λαϊκό μουσικό πολιτισμό.
Στην παράσταση με τίτλο «Ό,τι κι αν πω δεν σε ξεχνώ: Όταν ο Βασίλης Τσιτσάνης συνάντησε τον Γιάννη Παπαϊωάννου» συμμετέχει ο εξαιρετικός ερμηνευτής του ρεμπέτικου Γιώργος Ξηντάρης, από τους σημαντικότερους θεματοφύλακες του παραδοσιακού ύφους και ήθους του συγκεκριμένου ρεπερτορίου. Μαζί του η σπουδαία ερμηνεύτρια Κατερίνα Τσιρίδου, ο Θοδωρής και ο Αντώνης Ξηντάρης, ο Νίκος Πρωτοπαπάς και ο Δήμος Βουγιούκας.
Την τελετουργία αυτού του δυναμικού λαϊκού γλεντιού – αφιερώματος πλαισιώνει η μεγάλη χορευτική ομάδα του Λαογραφικού Ομίλου Λεμεσού. Τη γενική επιμέλεια της παραγωγής έχει ο Κωνσταντίνος Πρωτοπαπάς.
Η πρόταση συνδυάζει τον έντονα ψυχαγωγικό με τον μορφωτικό χαρακτήρα, καθώς παρουσιάζει με αναλυτικό και εύληπτο τρόπο την εξέλιξη των επιμέρους περιόδων στο έργο του Τσιτσάνη και του Παπαϊωάννου και την άμεση βιωματική σχέση τους με τα πάθη του Ελληνισμού που κάνανε τραγούδι.
Την επιστημονική και μουσικολογική επιμέλεια, τα κείμενα και την παρουσίαση έχει ο καθηγητής εθνομουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρος Λιάβας, γνωστός και από τη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ «Το Αλάτι της Γης».
Η παράσταση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Μεγάλοι Έλληνες Δημιουργοί» και τελεί υπό την αιγίδα του Δημάρχου Λεμεσού Νίκου Νικολαΐδη.
- Λεμεσός, Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο, Τρίτη 28 Νοεμβρίου, 8μ.μ. 25377277 ticketmaster, ACS.
Το χρονολόγιο της πρότασης
Μέσα από τις προσωπικές τους μαρτυρίες και κείμενα ειδικά γραμμένα για την παράσταση από τον καθηγητή Λάμπρο Λιάβα παρακολουθούμε παράλληλα την πορεία και το έργο τους, ξεκινώντας από τα παιδικά τους χρόνια στα Τρίκαλα και στη Νέα Κίο της Προποντίδας αντιστοίχως. Οι πρώτες επιρροές που υπήρξαν αποφασιστικές για τη διαμόρφωση της μουσικής τους προσωπικότητας είναι από τη δημοτική μουσική της Ηπείρου για τον Τσιτσάνη και από τα μικρασιάτικα τραγούδια των προσφύγων για τον Παπαϊωάννου.
Τους βρίσκουμε στην Αθήνα στα χρόνια του Μεσοπολέμου, όταν μέσα από τις πρώτες τους ηχογραφήσεις εγκαινιάζουν μια νέα περίοδο για το λαϊκό τραγούδι, οδηγώντας από τα βαριά ρεμπέτικα στις δημοφιλείς λαϊκές καντάδες που τραγούδησε όλη η Ελλάδα.
Τους παρακολουθούμε στα δύσκολα χρόνια του Πόλεμου του ‘40, της Κατοχής και του Εμφυλίου, που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για κάποια από τα κλασικά πλέον τραγούδια τους.
Περνάμε στη δεκαετία του 1950, όταν πρωτοστάτησαν στα θρυλικά λαϊκά κέντρα της εποχής με τις τεράστιες επιτυχίες και τις βαθιές αλλαγές που έφεραν στη μουσική και τον τρόπο διασκέδασης. Παράλληλα, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη σχέση του Τσιτσάνη με την Κύπρο και στη σχέση του Παπαϊωάννου με τον απόδημο ελληνισμό στις ΗΠΑ.
Η παράσταση καταλήγει στις δεκαετίες του ’60 και ’70 με την απόλυτη καταξίωσή τους στη λαϊκή συνείδηση, αλλά και τον αιφνίδιο θάνατο του Παπαϊωάννου σε τροχαίο ατύχημα το 1972 και τον Τσιτσάνη να τον ακολουθεί λίγα χρόνια αργότερα- το 1984. Έχοντας αφήσει και οι δύο μια μεγάλη παρακαταθήκη που εξακολουθεί να μας συγκινεί και να μας εμπνέει.
