Ο Αϊχάν Χικμέτ και ο Αχμέτ Γκιουρκάν ήταν δικηγόροι και εκδότες της εφημερίδας «Τζουμχουριέτ» (Δημοκρατία). Μαζί ίδρυσαν και το «Τουρκικό Λαϊκό Κόμμα της Κύπρου». Μαζί τους στο κόμμα και ο γιατρός και πολιτικός Ιχσάν Αλί. Αγωνίστηκαν με αφοσίωση για τη στήριξη του κοινού κράτους, την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τάχθηκαν ανοικτά ενάντια στην πολιτική της τουρκοκυπριακής ηγεσίας για διχοτόμηση. Δολοφονήθηκαν από την ΤΜΤ στις 23 Απριλίου 1962.

Ο παράνομος Τούρκος «πρέσβης» στα κατεχόμενα, Μετίν Φεϊζίογλου, πήγε προχτές στον τάφο του Αϊχάν Χικμέτ, φωτογραφήθηκε μπροστά στον τάφο και ανάρτησε τη φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφοντας το εξής: «Ο τάφος ενός συνάδελφού μου δικηγόρου, ο οποίος σκοτώθηκε εκ μέρους των Ελληνοκυπρίων κατά την διάρκεια επιχείρησης γενοκτονίας κατά των Τούρκων το 1962».

Ακόμα, δηλαδή, και γι΄ αυτό τον φόνο, για τον οποίο γράφτηκε ολόκληρη ιστορία και όλοι γνωρίζουν τους δολοφόνους, ο Τούρκος «πρέσβης» τον φορτώνει στους Ελληνοκύπριους. Και μιλά για γενοκτονία αυτός που εκπροσωπεί μια χώρα, που διαπρέπει και σήμερα στις γενοκτονίες.

Πρόκειται για την πιο εξόφθαλμη διαστρέβλωση της ιστορίας σε βάρος των Ελληνοκυπρίων. Είναι σίγουρο ότι αυτό που έγραψε ο Μετίν Φεϊζίογλου θα υιοθετηθεί και θα αναπαραχθεί από πολλούς, θα περάσει και στο μυαλό πολλών Ελληνοκυπρίων και θα έρθει η ώρα που θα είναι αδύνατο να ακουστεί η αλήθεια. Έτσι γίνεται με τα πλυντήρια μυαλών και συνειδήσεων. Το ένα ψέμα πάνω στο άλλο μέχρι που χάνεις το λογαριασμό.

Την περασμένη Τετάρτη, σχολιάζοντας παρόμοια παραμύθια που έλεγε ο Τατάρ, έγραψα την ιστορική αλήθεια ότι η ΕΟΚΑ ουδέποτε στράφηκε εναντίον των Τουρκοκυπρίων και ουδέποτε σκότωσε Τουρκοκύπριους και αυτό δεν το έβγαλα από το μυαλό μου, υπάρχουν στοιχεία και ιστορικές αναφορές που το βεβαιώνουν. Αλλά, όπως θα έρθει η ώρα που Ελληνοκύπριοι μολυσμένοι θα υιοθετήσουν το ψέμα του Τούρκου «πρέσβη» για τον Χικμέτ, έτσι υιοθέτησαν και τις ψευτιές για την ΕΟΚΑ.

Με διέψευδε ένας από αυτούς προχτές γράφοντας ότι «η ΕΟΚΑ σκότωσε 105 Τουρκοκύπριους, στην ολότητά τους σχεδόν άμαχοι». Μόνο σε κάποια τουρκικά όργανα προπαγάνδας θα το βρήκε αυτό, μαζί με τον φανταστικό αριθμό 105. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αισθάνεται σίγουρος ότι γνωρίζει την αλήθεια, την γράφει δημοσίως, κάποιοι άλλοι την αναπαράγουν και μετά είναι αδύνατο να απαντήσεις σε τόσο μεγάλα ψέματα. Αν δοκιμάσεις να πεις την αλήθεια σε βγάζουν τρελό, άσχετο, εθνικιστή.

Είχε και συνέχεια, όμως. Έγραψε: «Ακόμα και της γνωστής σφαγής τον Ιούνη του 1958 οχτώ Κοντεμενιωτών από Τουρκοκύπριους στο Κιόνελι προηγήθηκε η σφαγή αρχές του 1958 πέντε Τουρκοκυπρίων έξω από την Κοντέα».

Είναι αδιανόητο να βλέπεις από τη μια τη διαστρέβλωση από τον Τατάρ ή τον Τούρκο «πρέσβη», κι από την άλλη, να βλέπεις Ελληνοκύπριους να λένε τα ίδια, χωρίς δεύτερη σκέψη. Η αλήθεια είναι ότι ο φόνος των πέντε Τουρκοκυπρίων ακολούθησε τη σφαγή στο Κιόνελι, δεν προηγήθηκε.

Στις 12 Ιουνίου 1958, με δυο λόγια, Βρετανοί μετέφεραν 35 Ελληνοκύπριους, ο νεότερος ήταν 17 χρονών, και σκόπιμα τους άφησαν στα χωράφια του Κιόνελι, αφού τους περιέφεραν πρώτα στο χωριό για να τους δουν οι Τούρκοι. Στα χωράφια τούς επιτέθηκαν ομάδες Τουρκοκυπρίων κρατώντας ππάλες, λοστούς και άλλα και σκότωσαν οκτώ άτομα. Ένα μήνα αργότερα, στις 12 Ιουλίου, Τουρκοκύπριοι που ξεκίνησαν να πάνε στη δουλειά τους, στο χωριό Σίντα (κοντά στην Κοντέα), έπεσαν σε ενέδρα και γαζώθηκαν με αυτόματα όπλα. Σκοτώθηκαν πέντε Τουρκοκύπριοι. Μετά από αυτό, σε καφενείο στον Ομορφίτα Τουρκοκύπριοι άνοιξαν πυρ κατά Ελληνοκυπρίων. Σκοτώθηκαν πέντε Ελληνοκύπριοι. Έτσι πήγαιναν τα σκοτεινά μας χρόνια. Εγκληματίες και θύματα είχαν και οι δυο κοινότητες. Αλλά, ας τα λέμε όπως έγιναν, όχι όπως βολεύουν τα ιδεολογήματα του καθενός.

Αυτό που προηγήθηκε πάντως της θηριωδίας κατά των Κοντεμενιωτών ήταν η έκρηξη βόμβας στο προξενείο της Τουρκίας, στην τουρκοκρατούμενη συνοικία της Λευκωσίας. Ήταν στις 7 Ιουνίου 1958. Και αυτή η βόμβα ήταν προβοκάτσια την οποία παραδέχτηκε ο Ραούφ Ντενκτάς στις 26 Ιουνίου 1984, σε τηλεοπτική συνέντευξη σε αγγλικό δίκτυο. Αυτή η προβοκατόρικη ενέργεια προκάλεσε τον κύκλο αίματος Ιουνίου, Ιουλίου, Αυγούστου 1958, με συρροή δολοφονικών επιθέσεων της οργανωμένης από την Άγκυρα τρομοκρατίας και τις σφαγές 80 αθώων Ελλήνων. Όπως φανάτιζαν τότε τους Τουρκοκύπριους με προβοκάτσιες, έτσι τους φανατίζουν και σήμερα με ψευτιές πέρα από κάθε λογική. Αλλά, σήμερα αυτές τις ψευτιές τις υιοθετούν και τις διαδίδουν και Ελληνοκύπριοι. Αυτόχειρες χωρίς γνώση και με μυαλό του πλυντηρίου.