Όλα τα πράγματα βρίσκονται σε σχέση με κάτι, η ίδια μας η ύπαρξη σημαίνει σχέση με κάτι. Παρατηρήστε τι έχουμε κάνει στις σχέσεις μας ο ένας με τον άλλο, είτε οικείες είτε όχι. Σε όλες τις σχέσεις υπάρχει τρομακτική σύγκρουση, πάλη, γιατί; Γιατί οι άνθρωποι που έχουν ζήσει πάνω από ένα εκατομμύριο χρόνια δεν έλυσαν αυτό το πρόβλημα της σχέσης; Όλη η κοινωνία βασίζεται στη σχέση των ανθρώπων. Δεν υπάρχει κοινωνία αν δεν υπάρχει σχέση, αλλιώς η κοινωνία γίνεται μια αφηρημένη έννοια. Παρατηρεί κανείς ότι υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα. Ο άντρας έχει τα δικά του ιδανικά, τους δικούς του σκοπούς, τις δικές του φιλοδοξίες, αναζητάει πάντα την επιτυχία, το να είναι κάποιος στο κόσμο. Αλλά και η γυναίκα αγωνίζεται, θέλει και αυτή να είναι κάποια, θέλει να εκπληρωθεί, να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της να γίνει κάτι. Ο καθένας αναζητά, προσπαθεί στη δική του κατεύθυνση. Έτσι είναι σαν δυο γραμμές σιδηροδρόμου που τρέχουν παράλληλα, δεν συναντιούνται ποτέ, εκτός ίσως στο κρεβάτι, αλλά διαφορετικά -αν το παρατηρήσετε προσεκτικά, από πολύ κοντά- στην πραγματικότητα δεν συναντιούνται ποτέ ψυχολογικά, εσωτερικά, γιατί; Γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν μπορέσαμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα της σχέσης παρόλο που έχουμε ζήσει σ’ αυτή τη γη εκατομμύρια χρόνια; Μήπως είναι επειδή ο καθένας από εμάς έχει τη δική του ξεχωριστή εικόνα που έχει συναρμολογηθεί από τη σκέψη, κι έτσι η σκέψη μας βασίζεται σε δυο εικόνες, την εικόνα που ο άνδρας δημιουργεί για τη γυναίκα, και την εικόνα που η γυναίκα δημιουργεί για τον άνδρα; Ώστε σε αυτή τη σχέση είμαστε σαν δυο εικόνες που ζουν μαζί. Αυτό είναι όντως έτσι. Ώστε η σχέση είναι ανάμεσα σε αυτές τις δυο εικόνες. Και η σκέψη δεν είναι αγάπη. Όλες οι μνήμες αυτής της σχέσης του ενός με τον άλλο, οι εικόνες, τα συμπεράσματα του ενός για τον άλλο είναι, αν το παρατηρήσει κανείς από κοντά, χωρίς καμιά προκατάληψη, το αποτέλεσμα της σκέψης. Είναι το αποτέλεσμα διαφόρων αναμνήσεων, εμπειριών, εκνευρισμών και μοναξιάς και έτσι η σχέση μας του ενός με τον άλλο δεν είναι αγάπη, αλλά η εικόνα που έχει συναρμολογήσει η σκέψη. Ώστε αν θέλουμε να καταλάβουμε την πραγματικότητα των σχέσεων πρέπει να κατανοήσουμε την όλη κίνηση της σκέψης, διότι ζούμε με τη σκέψη. Όλες μας οι πράξεις βασίζονται στη σκέψη, όλα τα μεγάλα κτίρια, οι καθεδρικοί ναοί, οι εκκλησίες, οι ναοί και τα τζαμιά του κόσμου είναι το αποτέλεσμα της σκέψης. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Η σκέψη έχει δημιουργήσει και τα όργανα του πολέμου, τη βόμβα με όλες τις διάφορες μορφές της. Ώστε θα πρέπει να εξετάσουμε τι είναι η σκέψη και γιατί οι άνθρωποι ζουν με τη σκέψη και γιατί η σκέψη έχει προκαλέσει τέτοιο χάος στο κόσμο – πόλεμο και έλλειψη σχέσης του ενός με τον άλλο. Η σκέψη είναι η αντίδραση της μνήμης πραγμάτων που πέρασαν.
*Παθολόγος-Βελονιστής-Παραψυχολόγος (Πρόεδρος Παγκύπριου Ομίλου Παραψυχολογίας)
