Ο Γ. Ελεγκτής στην έκθεσή του για τη CYTA αναφέρει τις αλόγιστες επενδύσεις του Ταμείου Συντάξεως των υπαλλήλων. Πολύ καλά έκανε και έφερε το θέμα στην επιφάνεια αλλά δυστυχώς αυτή η κατάσταση δεν είναι νέο φρούτο αλλά διαχρονικό. Οι επενδύσεις δεν θα ήταν αλόγιστες εάν το Συμβούλιο ανέθετε σε ειδικό οίκο επενδύσεων και το κόστος θα υπερκαλυπτόταν από την καλύτερη κερδοφορία. Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ή να παραβλέπουμε την οικογενειοκρατία στη CYTA εκτός από την κομματοκρατία. Όσα άλλα λέει τώρα ο Οδυσσέας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, διότι πάντα στη CYTA ήταν συννεφιά. Πριν πάρα πολλά χρόνια ως ανώτατος λειτουργός στη CYTA είχα προειδοποιήσει για την κακοδιαχείριση του Ταμείου και τον ερασιτεχνισμό της Διαχειριστικής Επιτροπής αλλά κανείς δεν άκουε, διότι όλα τα συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών διορίζονταν επί Μακαρίου από κάποιον τώρα μακαρίτη γνωστότατο επώνυμο. Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι κάποτε ο Μακάριος διόρισε πρόεδρο στη CYTA κάποιο μακαρίτη για τον οποίο έλεγε ότι «αυτού η μόνη χρήση της κεφαλής του είναι να συγκρατεί το ρεπούμπλικό του». Το γνωρίζω διότι ήμουν παρών όταν το είπε. Πώς να κάμναμε χαΐρι.
Οι αλήθειες είναι σκληρές αλλά πρέπει όλα να λέγονται έστω και εάν ενοχλούνται κάποιοι, εάν θέλουμε να πάμε επιτέλους μπροστά. Είναι καιρός να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη και ελπίζω να με ακολουθήσουν και άλλοι. Η τεκμηριωμένη κριτική καλυτερεύει τα πράγματα, δεν τα χειροτερεύει. Μετά τον Μακάριο πήραν την σκυτάλη τα κόμματα και συνεχίζουν. Τότε υπήρχε η ημετεροκρατία και κανένας δεν τολμούσε να μιλήσει, όπως και τώρα πολλά τα βάζουν κάτω από το χαλί για να μην ενοχλήσουν ημετέρους. Από το 1960 επικρατεί το αγγλικό ρητό «Don’t rock the boat», που είναι συνώνυμο του Κυπριακού «Βρίξε να περάσουμε». Δυστυχώς αυτό συνεχίζεται.
Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να φανούν τα ελλείμματα στο Ταμείο και να φτάσουμε στην περιβόητη υπόθεση της μίζας της Δρομολαξιάς. Και πάλι όμως δεν βάλαμε νουν διότι δεν θέλουμε να μάθουμε από τα λάθη μας. Σύμφωνα με την οδηγία της ΕΕ 41/2003 «Κάθε Ταμείο οφείλει να επενδύει σύμφωνα με τις επιταγές συνετής διαχείρισης και ιδιαίτερα να διασφαλίζεται η ασφάλεια, η ποιότητα, η ρευστότητα και κερδοφορία του χαρτοφυλακίου». Βέβαια είμαι σίγουρος ότι κανένα μέλος της Επιτροπής του Ταμείου όχι μόνο δεν γνώριζε την οδηγία αλλά ούτε και τον σχετικό κυπριακό νόμο.
Δυστυχώς, στην Κύπρο διορίζονται στους ημικρατικούς οργανισμούς άσχετοι με το αντικείμενο του οργανισμού και ερασιτέχνες στις επενδύσεις και ίσως για κάποιους και με γνώμονα ευκαιρία για μίζες. Δεν είναι τυχαίο που το ταμείο είχε συνέχεια ελλείμματα εκατομμυρίων. Συνεχίζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες να διορίζουν με κριτήριο την κομματοκρατία, την κουμπαριά, τη φιλία, τη συγγένεια, τη σχέση του διοριζόμενου με κάποιο ανώτατο στέλεχος κόμματος και με τέτοια τακτική πάντα θα έχουμε τα κακά αποτελέσματα που έχουμε διαχρονικά. Η γνώση, η εμπειρία, η ικανότης δεν έχουν σχέση με τους διορισμούς στην Κύπρο, όμως έχει άμεση σχέση το «ποιον ξέρεις και όχι τι ξέρεις». Δεν πρόκειται να αλλάξουν τα πράγματα αν δεν αλλάξει η κυπριακή νοοτροπία του βολέματος των «δικών μας» και εάν δεν επικρατήσει μόνο το συμφέρον της πολιτείας. Αυτή είναι η Κύπρος. Για αυτό το θέμα του ταμείου της CYTA και για CYTA γενικά, μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να μιλήσει μαζί μου.
