Ο Α. Χατζηαντώνης σχολιάζει τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά των Κυπρίων.
Είχα προ ετών, παρακολουθήσει το εξαιρετικό θεατρικό έργο του μακαριστού Μιχ. Πιτσιλλίδη: «Για ποιον να βρέξει;». Θυμάμαι, ζούσε ακόμη και ο ίδιος ο συγγραφέας, θα ήταν 3 – 4 χρόνια πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Συγκράτησα ένα αστείο απρόσμενο περιστατικό, όταν ένας εκ των γάτων του κήπου, κατά τη διάρκεια της παράστασης, είχε πηδήξει στη σκηνή και έκοβε βόλτες… Ο αμίμητος και αγαπητός Μιχάλης Μουστάκας, ανιψιός του αξέχαστου κωμικού μας, του υπέροχου Σωτήρη Μουστάκα, που έφυγε δυστυχώς τόσο πρόωρα από κοντά μας, χωρίς να τα χάσει καθόλου, ρίχνει την ατάκα: «Θέλει τζιαι ο κάττος να παίξει στο έργο… Εν πειράζει!». Σκορπώντας το γέλιο στους θεατές.
Τώρα, μετά από πολύχρονη ανομβρία, ο Θεός αυτή τη χειμερινή περίοδο, Δεκέμβρη – Φεβράρη, μας έκανε το χατίρι και επέτρεψε στους κρουνούς των ουρανών να ανοίξουν και με μια απίστευτη ροή νερού να γεμίζουν ένα-ένα τα φράγματα. Και να λυθεί -τουλάχιστον για τα επόμενα 2 χρόνια, όπως ακούσαμε- το πολύ εφιαλτικό σενάριο της λειψυδρίας, στη συχνά πληττόμενη από συνεχόμενα χρόνια ανομβρία, γη των Αγίων και των σκανδάλων.
Θα μεταβάλω, τον χρόνο του ρήματος από ενεστώτα, εις αόριστον και χάριν συζητήσεως, θα ερωτήσω: «Για ποιον… έβρεξε;». Διότι, όπως διαβάζουμε και στις Γραφές, ούτε ένα φύλλο δένδρου, δεν πίπτει στο έδαφος, αν ο Μεγαλοδύναμος δεν το επιτρέψει. Και θα διερωτηθώ: Αλλάξαμε ως νεο-κύπριοι, προς το καλύτερο; Γίναμε πιο ηθικοί, πιο σωστοί, περισσότερο ευσεβείς; Γεμίζουμε κάθε Κυριακή την εκκλησία, προσευχόμενοι με πόνο ψυχής και δάκρυα ταπείνωσης; Έπαψαν όλα αυτά τα σκάνδαλα, που ταλανίζουν τον χώρο της Δικαιοσύνης; Αρχίσαμε να φερόμαστε ανθρώπινα προς τα καημένα τα ζώα; Μόλις χθες άκουσα, ότι συνεχίζουν κάποιοι παλιάνθρωποι, υπάνθρωποι, για να μην πω τίποτα χειρότερο, να δηλητηριάζουν κυνηγετικά σκυλιά. Αλλά και αδέσποτα γατάκια. Αφήσαμε το αμάρτημα της απληστίας στην άκρη και ενδιαφερόμαστε για το κοινό – κοινωνικό καλό, του συνόλου; (Εδώ αναφέρομαι στους γιατρούς, που η μια ειδικότητα μετά την άλλη, παιδίατροι, χθες οι νεφρολόγοι κ.λπ., καλούν τους συναδέλφους τους, να μην ενταχθούν στο Γεν. Σύστημα Υγείας, που θα εξυπηρετεί τους μη έχοντες). Σταμάτησαν τα φαινόμενα παιδεραστίας, οι φόνοι, οι κλοπές (βλέπε τον απίστευτο σε αγριότητα φόνο των δύο φιλήσυχων ανθρώπων, στο Στρόβολο). Η χρήση ουσιών; 16χρονοι μαθητές «φτιάχνονται» με ουσίες, ακόμη και στον χώρο του σχολείου! Σταμάτησε η εξαπάτηση ηλικιωμένων από επιτήδειους; Προχθές άκουσα ότι κάποια νεαρή, εξαπάτησε έναν αγαθό γέροντα, ότι τάχα μου έχει άρρωστο παιδάκι και του απέσπασε το ποσό των 16.000 ευρώ! Έλεος!
Ομονοήσαμε στα του Κυπριακού; Εντάξει, αυτό δεν εμπίπτει στην πίστη προς τον Θεό, αλλά παραμένουμε αδικαιολόγητα αγενείς. Ρίξτε μια ματιά στο διαδίκτυο. Αναφέρομαι στις ευρωεκλογές. Έπεσα τυχαία, στην ανάρτηση του Τ/κ καθηγητή Νιαζί Κιζίλγκιουρεκ, τις προάλλες. Ζητά την ψήφο μας ο άνθρωπος, άσχετα με ποιο κόμμα θα κατέλθει. Εγώ, του έγραψα: «Αν και δεν ψηφίζω ΑΚΕΛ, εσένα πιθανόν, επαναλαμβάνω: Πιθανόν, να σε τιμήσω με την ψήφο μου, ως βαθύ γνώστη σε ό,τι αφορά το εθνικό μας θέμα». «Να ’σαι καλά!», μου απάντησε με ευγένεια, ο συμπατριώτης μας. Αλλά, πηγαίνοντας προς τα κάτω, να δω και τα υπόλοιπα σχόλια, έμεινα άναυδος. Τι οχετός ύβρεων υπάρχει, δεν θα το πιστέψετε. Τουαλέτες, χαρτιά τουαλέτας, εικόνες-σκίτσα όπου κάποιος προσπαθεί να ξεβουλώσει την αποχέτευση. Ένας σκέτος βόθρος ύβρεων! Πραγματικά, ντράπηκα αλλά και εκνευρίστηκα αφάνταστα! Αυτός είναι ο πολιτικός πολιτισμός μας, ως Κύπριοι; Ε, είναι γι’ αυτούς όλους τους λόγους, που δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί μας λυπήθηκε ο Κύριος και Δημιουργός μας και αντί για κεραυνούς επί των ξερών κεφαλών μας, μας έστειλε άφθονες βροχές για να μη διψάσουμε. «Άγνωσται, αι βουλαί του Κυρίου…».
