Η αλήθεια είναι πως μπορούμε να πούμε ότι εξαιτίας όλων των μηχανών και των συσκευών που η επιστήμη έχει βάλει στη διάθεση των ανθρώπων, εκείνοι λίγο-λίγο χάνουν τις ικανότητές τους, επειδή δεν καταβάλλουν πια προσπάθειες, καμιά εσωτερική εργασία. Μα ποτέ δεν θα κερδίσουν τίποτα με αυτόν τον τρόπο. Στην πραγματικότητα, τα εξωτερικά μέσα δεν κάνουν άλλο από το να τους αποδυναμώνουν όσο εσωτερικά οι δυνάμεις του πνεύματος θα παραμένουν παραλυμένες και μισοκοιμισμένες. Φαινομενικά, στον τρόπο ζωής υπάρχει πρόοδος, αλλά στην πραγματικότητα συντελείται η εξασθένηση της θέλησης, της ζωτικότητάς τους. Μήπως τώρα θάπρεπε να σταματήσουμε την πρόοδο; Όχι, η ίδια η φύση είναι αυτή που σπρώχνει τους ανθρώπους να κάνουν έρευνες. Ο άνθρωπος δεν πρέπει ποτέ να πάψει να ερευνά, δεν πρέπει ποτέ να σταματήσει να εμβαθύνει στα μυστήρια της φύσης. Όμως, αυτές οι έρευνες πρέπει να είναι προσανατολισμένες διαφορετικά, πρέπει να τις κάνουν να πάρουν μιαν άλλη κατεύθυνση, προς τα επάνω, δηλαδή προς την εσωτερική ζωή. Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ποτέ δεν κατάλαβαν τον αληθινό λόγο της τεχνικής προόδου. Όλα αυτά τα εργαλεία, αυτές οι συσκευές, οι μηχανές, τα μέσα μεταφοράς μήπως είναι εδώ απλά για να μην κάνουν πια τίποτα οι άνθρωποι -ούτε καν να περπατάνε- αφού υπάρχουν αντικείμενα που κάνουν τα πάντα στη θέση τους; Όχι, αυτές οι βελτιώσεις ήρθαν για να μπορέσουν οι άνθρωποι να απελευθερωθούν από τα υλικά, τα πεζά τους προβλήματα που τους συνθλίβουν ώστε, επιτέλους, να αφιερωθούν σε πνευματικές δραστηριότητες. Να ποια είναι η αληθινή έννοια της τεχνολογικής προόδου: να αποδεσμεύσει τον άνθρωπο, αλλά εις όφελος άλλων εργασιών. Διαφορετικά είναι πολύ κακή. Αν ο άνθρωπος δεν κάνει άλλο από το να ξαπλώσει σε κάποια αμμουδιά η στο χορτάρι, να κατακάθεται και να σαπίζει ενώ οι μηχανές δουλεύουν, αυτό είναι πολύ κακό για αυτόν. Πρέπει λοιπόν τώρα να καταλάβουμε ότι η Κοσμική Νοημοσύνη επέτρεψε όλη αυτή την υλική πρόοδο για να μπορέσει ο άνθρωπος, απαλλαγμένος επιτέλους από τα χοντροκομμένα, πεζά του προβλήματα και προσπάθειες, να μπορέσει να συγκεντρωθεί σε ύψιστες δραστηριότητες. Και τώρα θέλω να σας οδηγήσω να εξερευνήσετε τον εσωτερικό σας κόσμο. Όταν σας βρίσκουν αναποδιές, δυσκολίες, λύπες, πείτε στον εαυτό σας: «Θα τα καταφέρω, θα ξαναβρώ το χαμόγελο, τη χαρά μου, την ευθυμία μου», και θα τα ξαναβρείτε, αλλά υπό τον όρο να αναγνωρίσετε πρώτα ότι έχετε αυτή τη δυνατότητα. Στη ζωή υπάρχουν στιγμές που αισθάνεστε ευτυχισμένοι, γεμάτοι, που δεν σας λείπει τίποτα…και από τη μια στιγμή στην άλλη, εντελώς ξαφνικά, νιώθετε σαν να είστε φτωχός, απόκληρος. Θα πείτε: «Μα είναι γιατί πρώτα ήταν μια αυταπάτη». Κάθε άλλο, ήταν μια πραγματικότητα διαφορετικής φύσης, μια πραγματικότητα  που δεν την έχετε εκτιμήσει. Ίσως μάλιστα να είναι τώρα που βρίσκεστε στην αυταπάτη σκεφτόμενοι ότι σας λείπουν όλα γιατί γελιέστε. Είστε τυφλωμένοι και δεν βλέπετε όλα όσα υπάρχουν γύρω σας, μέσα σας… Το θέμα είναι να ανακαλύψετε τι σας λείπει και θα δείτε ότι στην πραγματικότητα το έχετε, είναι μέσα στα χέρια σας.