Ο Α. Χατζηαντώνης, πρόσφυγας Κερυνειώτης, εκφράζει την άποψή του για την παρουσία των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο.
Αυτό που βλέπουμε να προωθείται, στην περιοχή Στροβίλια, στην κατεχόμενη Αμμόχωστο, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα καλά προετοιμασμένο σχέδιο αναβάθμισης των κατοχικών Αρχών.
Στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν, ή μάλλον φέρουν βαρέως, και δεν ανέχονται το γεγονός, ότι εμείς είμαστε το διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, ως Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ εκείνοι παραμένουν απλά ένα ψευδο-μόρφωμα, υποτελές και εξαρτώμενο από την Τουρκία. Και διερωτώμαι ποια η σκοπιμότητα ενός πρόσφατου εγγράφου τους; Αναφέρομαι στο έγγραφό τους, ημερομηνίας 31ης Ιανουαρίου 2019, με το οποίο προτείνουν ή ζητούν να υπάρξει μια συμφωνία-πλαίσιο, που θα υποβαθμίζει τον ρόλο της UNFICYP, και από στρατιωτικό απόσπασμα, ή δύναμη, θα μετατραπεί σε… αστυνομικό σώμα, που θα ρυθμίζει τις όποιες διενέξεις ή διαφορές προκύπτουν, στη διαχωριστική γραμμή, ή στη λεγόμενη νεκρή Ζώνη (Buffer zone). Μάλιστα, αναφέρεται στο έγγραφο ότι αυτή η κίνηση αποτελεί προτεραιότητα για τα Ην. Έθνη και προστίθεται ότι αυτό θα αποτελέσει, παράλληλα, ένα Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ). Πιο κάτω, διαμαρτύρονται με θράσος χιλίων πιθήκων ότι η Λευκωσία διέκοψε την ad hoc επιτροπή, η οποία επεξεργαζόταν την εναρμόνιση των Τουρκοκυπρίων με το κοινοτικό κεκτημένο.
Μα, ποιον πάνε να εξαπατήσουν; Νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο; Ποιος Ελληνοκύπριος εμπιστεύεται τους ύπουλους νεο-οθωμανούς της Άγκυρας, που χρησιμοποιώντας ως αιχμή του δόρατος της επεκτατικής τους πολιτικής τις 40.000 πάνοπλων στρατιωτών του Αττίλα, επιδιώκουν, βήμα-βήμα, την τουρκοποίηση ολόκληρου του νησιού; Και τη μετατροπή του σε προτεκτοράτο;
Είναι γι’ αυτό, που στην προσεχή συνάντησή σας με τον κατοχικό ηγέτη, κύριε Αναστασιάδη, θα μου επιτρέψετε να σας προτείνω, να του ξεκαθαρίσετε σε πνεύμα σοβαρό, αποφασιστικό και σαφές, ότι αν συνεχίσουν να αποτελούν το «μακρύ χέρι» των σχεδίων του νεοσουλτάνου στην Κύπρο, θα πρέπει να ξεχάσουν τη λύση που θα τους βγάλει από τη διεθνή απομόνωση. Να ξεχάσουν επίσης τον διαμοιρασμό των κερδών, που ενδεχομένως θα προκύψουν από την εξόρυξη φυσικού αερίου.
Η UNFICYP, εδώ και πολλές δεκαετίες, επιτελεί ικανοποιητικά το ειρηνευτικό της έργο, και είναι απαραίτητο να λειτουργεί ως αποτρεπτική στρατιωτική δύναμη. Αν οι συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριοι επιθυμούν ένα ειρηνικό και ασφαλές –και για τις δύο πλευρές– μέλλον για μας και τις επερχόμενες γενεές, ας προσέλθουν με συναινετικό πνεύμα, σε μια ειλικρινή συζήτηση, μήπως και μπορέσουμε κάποτε να καταλήξουμε σε μια λύση. Μια διευθέτηση, που να αποκλείει επεμβάσεις από ξένους στρατούς και να απορρίπτει οποιαδήποτε επεμβατικά δικαιώματα τρίτων χωρών (της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης).
Μόνον τότε η στρατιωτική παρουσία Ειρηνευτών δεν θα έχει καμιά θέση στο πολύπαθο νησί μας. Ας το καταλάβουν, επιτέλους!
