Ο Νίκος Τινής απαντά στο άρθρο του Κύπριου ευρωβουλευτή με τίτλο «Μόσχα – Κίεβο – Άγκυρα – Αθήνα – Λευκωσία» που δημοσιεύθηκε στον «Φ» στις 8/3/2022 και ιδιαίτερα στο σημείο «Ομοιότητες ανάμεσα στη Λευκωσία και το Κίεβο».
Κύριε ευρωβουλευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την ίδρυση του ΟΗΕ, οι αποικίες ζητούν ελευθερία χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες, έτσι και εμείς ζητούσαμε την αποτίναξη από την Κύπρο του αγγλικού ζυγού που για ογδόντα χρόνια κρατούσε την Κύπρο σκλάβα, γιατί έτσι αποφάσισαν οι στρατοκράτες της Μεγάλης Βρετανίας. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν απελευθερωτικός για όλες τις κοινότητες.
Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας, της Τουρκίας και της Βρετανίας, αφού συμφώνησαν σε όλα (Κυπριακό) –και ερήμην του λαού της (Κύπρου) για το μέλλον της νήσου– ενημέρωσαν σχετικά τον Μακάριο για το αποτέλεσμα των συνομιλιών, δίνοντας στην Κύπρο ένα Σύνταγμα Ανεξαρτησίας καθιστώντας έτσι και την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος, παρ’ όλο που είχε αποποιηθεί οποιωνδήποτε των δικαιωμάτων επί της Κύπρου βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης. Δυστυχώς, οι Τ/κ με τις πράξεις τους πριν την Ανεξαρτησία (πλοιάριο «Ντενίς») και μετά την τουρκοανταρσία του 1963 φαίνεται ότι δεν αγάπησαν την πατρίδα που γεννήθηκαν και το νέο κράτος.
Η κυπριακή σημαία σχεδιάστηκε από Τ/κ, ο δε Μακάριος την υιοθέτησε και έγινε λάβαρο της Κ.Δ.
Το 1962, οι Τ/κ δημοκρατικοί δημοσιογράφοι, Αχμέτ Χικμέτ και Αχμέτ Γκουρκάν, πέφτουν νεκροί από δολοφονικές σφαίρες. Είχαν απειλήσει ότι θα αποκαλύψουν ποιοι κρύβονταν πίσω από την προβοκάτσια του εμπρησμού δύο τεμένων στη Λευκωσία.
Το 1963, ο Μακάριος υποβάλλει και επίσημα τις προτάσεις του για τροποποίηση του Συντάγματος που έμειναν γνωστές στην ιστορία ως 13 σημεία. Πρόθεσή του ήταν να καταστεί η Κύπρος (απαλλαγή από τα ΒΕΤΟ) πλήρως ανεξάρτητη και ο λαός να έχει πλήρη ελευθερία να αποφασίσει για το μέλλον του βάσει των αρχών περί αυτοδιάθεσης, του ΟΗΕ (το δοτό Σύνταγμα απαγόρευε την απόσχιση ή προσάρτηση, ή ένωση με ξένο κράτος). Θετική αντιμετώπιση είχε το ειρηνευτικό σχέδιο του Μακαρίου από τον Γκάλο Πλάζα, μεσολαβητή του ΟΗΕ. Όπως είπε, το σχέδιο ωθούσε τα πράγματα προς την ορθή κατεύθυνση.
Η Τουρκία διατυπώνει απαράδεκτες απειλές εναντίον της Κύπρου με πρόσχημα την προστασία δήθεν των Τ/κ. Ο ιστορικός ηγέτης των Τ/κ, δρ Φαζίλ Κουτσιούκ, παραμερίστηκε από την Άγκυρα, επειδή δεν ευνοούσε την ανακήρυξη χωριστού κράτους. Στη θέση του η Άγκυρα επέλεξε τον Ραούφ Ντενκτάς ο οποίος εξυπηρετούσε πλήρως τα συμφέροντα της Άγκυρας και της Αγγλίας για διχοτόμηση της Κύπρου. Άμεσα αρχίζει όχι μόνον ο εξοπλισμός των Τουρκοκυπρίων αλλά σχηματίζονται και θύλακες απομόνωσής τους, αποχώρηση από τα πολιτικά αξιώματα και σώματα της Κ.Δ., τουρκοκυπριακή εφημερίδα δημοσιεύει ότι έχει καταρτισθεί σχέδιο περί διαμερισμού και ίδρυση κράτους εν κράτει. «Μόνον άγρια ζώα της ζούγκλας δεν μπορούν να ζουν ειρηνικά» δήλωσε ο Τ/κ Ντερβίς Αλί Καβάζογλου. Ένα χρόνο αργότερα ο Καβάζογλου και ο Κώστας Μισιαούλης έπεσαν θύματα του τουρκικού εθνικισμού όταν πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν από την ΤΜΤ. Ένοπλοι Τούρκοι πυροβολούν αδιακρίτως εναντίον πλήθους στη Δημοτική Αγορά στο Κτήμα. Ο αριθμός των νεκρών ήταν 7 και 34 τραυματίες. Αποκαλύπτεται οπλισμός σε σπίτια Τ/κ στα Κάτω Πολεμίδια. Την πληροφορία την έδωσαν Τ/κ. Συνελήφθησαν τρεις Τ/κ κατόπιν ανεύρεσης από αστυνομικούς έξι περιστρόφων και 48 σφαιρών.
Ανακοίνωση τουρκοκυπριακής οργάνωσης ζητούσε να παραμεριστούν ο φανατισμός, οι ιδιοτελείς σκέψεις και προσωπικά συμφέροντα, ώστε να αντιμετωπιστούν θετικά οι προτάσεις Μακαρίου για αναθεώρηση του Συντάγματος της Κ.Δ. στα 13 σημεία, και διαδήλωσαν εναντίον των στασιαστών που άνοιξαν πυρ εναντίον τους. Τραυματίες μεταφέρθηκαν στο ΓΝ Λευκωσίας, Τουρκάλα δε σφαγιάστηκε άγρια. Το 1965 επιστολή Ιχσάν Αλί προς τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, Ου Θαντ, έγραφε: «Εκ μέρους χιλιάδων Τουρκοκυπρίων διαμαρτύρομαι εναντίον των ενεργειών του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος δεν διστάζει να θυσιάσει την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα για να ικανοποιήσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες και συμφέροντα. Αυτός ο άνθρωπος επιχειρεί να κηλιδώσει την ιερότητα του ΟΗΕ».
Το 1970, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, Ινονού, κατηγορούσε τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ντεμιρέλ, ότι απεδέχθη σχεδόν όλους τους όρους του Προέδρου Μακαρίου και τις ιδέες του περί ενιαίου Κυπριακού Κράτους. Ο Μακάριος σε ένδειξη συμφιλίωσης Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων ανάμεσα στα μέτρα που εξήγγειλε ήταν και απομάκρυνση των οδοφραγμάτων για ελεύθερη διακίνηση, τη δημιουργία ταμείου για όσους Τ/κ θα εγκατέλειπαν τους θύλακες και επέστρεφαν στα χωριά τους.
Ευτυχώς, κύριε Νιαζί, για σένα, που η αίτηση του Μακαρίου για ένταξη στην ΕΟΚ έγινε αποδεκτή, καθώς και η δικαίωση του Τ/κ Αζίζ να θεωρηθεί η Κύπρος για σκοπούς ευρωεκλογών, ως ενιαίο κράτος.
ΥΓ: Όλα τα γεγονότα που περιέγραψα είναι μέχρι το 1974.
