Ο Παναγιώτης Ρότσας από τη Λάρνακα γράφει ότι είμαστε στο ίδιο έργα θεατές σε ότι αφορά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο…
Συσχετίζω την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία με την εισβολή Τουρκίας στην Κύπρο με το ίδιο ακριβώς πρόσχημα.
Όπως διαλαλεί και ισχυρίζεται η Τουρκία ότι την επέμβαση στην Κύπρο την έκανε για να σώσει τους ομοεθνείς και ομόθρησκους της Τ/κ από τα εθνικιστικά χέρια των Ε/κ. Σήμερα η Ρωσία για να θέσει τους δικούς της όρους και προϋποθέσεις στα εσωτερικά της Ουκρανίας εισέβαλε στην Ουκρανία με το πρόσχημα ότι τάχατες οι ρωσόφωνοι ομοεθνείς της κινδυνεύουν από τους εθνικιστές Ναζιστές Ουκρανούς, ενώ τα σχέδια της ήταν να επιβάλει στην κυβέρνηση του κυρίου Ζελένσκι τους δικούς της όρους, όπως ακριβώς κάνει στην Κύπρο η Τουρκία με την απαίτηση της να δημιουργήσει δύο κράτη στην Κύπρο και να προσαρτήσει υπό την δική της κυριαρχία το έτερο ήμισυ της λεγόμενης «Τ.Δ.Β.Κ.». Ας μη γελοιοποιούμε τους εαυτούς μας και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το μικρό δάκτυλο μας πως όλα αυτά γίνονται για τα ίδια δικά τους συμφέροντα Τουρκία και Ρωσία και όχι για τίποτα άλλο.
Ως ελληνισμός ας προσγειωθούμε επιτέλους και ας κοιτάξουμε πως να επιφυλάξουμε τα δικά μας συμφέροντα για τη σωτηρία της δικής μας πατρίδας και την οντότητα της παραμερίζοντας τα μικρά πράγματα που μας χωρίζουν και μας διχάζουν.
Βλέπουμε τι γίνεται στην Ουκρανία και ανατριχιάζουμε για τα τόσα πολλά έκτροπα και απάνθρωπα συμβάντα σε ομάδες άμαχων πρωτίστως αλλά και στο πεδίο των μαχών με τις τόσες πολλές απώλειες και των δύο μαχόμενων πλευρών Ρωσίας και Ουκρανίας ο πανταχόθεν ελληνισμός θρηνεί για όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ουκρανία και για τις δύο πλευρές κυρίως για τις ζωές άμαχων και μαχόμενων για ένα πόλεμο που δεν περιποιεί τιμή κυρίως για τη Ρωσία.
Αυτός που θα βγει τελικά κερδισμένος απ’ αυτόν τον ολέθριο πόλεμο είναι πρώτον οι μεγάλες βιομηχανίες όπλων, δεύτερον η συσπείρωση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ εξουδετερώνοντας τη δυνατότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να σχηματίσει μια ενιαία στρατιωτική δύναμη και τρίτος κερδισμένος και ευνοούμενος τυχαίνει να βγει η Τουρκία, δυστυχώς, που το παίζει σε διπλό ταμπλό.
Το ΝΑΤΟ και οι Η.Π.Α. ξέρουν πολύ καλά να κάνουν τα βρόμικα παιχνίδια τους και αυτό που ήθελε να πετύχει για δεκαετίες, το έχει πετύχει χωρίς καμιά γρατσουνιά με πρόσταγμα τη δύσμοιρη Ουκρανία. Με λίγα λόγια, αυτός ο πόλεμος αποδυνάμωσε τη Ρωσία σε πολλά σκέλη οικονομικά, στρατηγικά και θα έχει επιπτώσεις βραχυπρόθεσμα στο γεωπολιτικό χώρο με τις γειτονικές χώρες και ακόμα στην Αν. Μεσόγειο και στη Μ. Ανατολή.
Έχω πει πως ένας από τους κερδισμένους είναι και η Τουρκία. Τώρα, ο ρόλος της από ταραχοποιός στην Αν. Μεσόγειο και στην Μ. Ανατολή αναβαθμίζεται σαν προάγγελος της ειρήνης με θέση μεσολαβητή για τη διευθέτηση των διαφορών Ρωσίας – Ουκρανίας. Το λυπηρό για μας τους Ε/κ είναι γιατί την προτιμά και το υπουργείο Εξωτερικών της Ουκρανίας για μεσολαβητή.
Μια χώρα που έσπειρε τον φόβο και τον τρόμο στην μικρή Κύπρο σκοτώνοντας και βιάζοντας των άμαχων πληθυσμό γυναίκες παιδιά και γέροντες καταπατώντας όχι μόνο τα ανθρώπινα ιδεώδη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και το Σύνταγμα του Λονδίνου που η ίδια το είχε υιοθετήσει και προσυπογράψει. Τελικά, με τον τρόπο που εισέβαλε στην Κύπρο η Τουρκία αψήφησε κάθε αρχή του Συντάγματος και σήμερα η Τουρκία συνεχίζει να κατακρατά το 40% του κυπριακού εδάφους.
Και εκεί στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας (όπου δυστυχώς παίζονται διάφορα συμφέροντα) φαίνεται να ισχύει ο νόμος της ζούγκλας όπου ο δυνατός κερδίζει πάντα τον αδύναμο.