Η δρ Αφροδίτη Ελισσαίου-Ξενοφώντος, γράφει τα πιο κάτω με αφορμή την ανάρτηση μιας νοσηλεύτριας.
Σας γράφω με αφορμή την ανάρτηση μιας νοσηλεύτριας που φρόντιζε τον ασθενή που απεβίωσε την περασμένη βδομάδα λόγω λοίμωξης από κορωνοϊό και με διάφορα που έχω παρατηρήσει να γίνονται τελευταία από τους ηλικιωμένους μας. Σίγουρα προκαλούν συγκλονισμό τα λόγια της νοσηλεύτριας, διότι μέσα από όλο αυτό που ζούμε, το σημαντικό είναι να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας πάνω απ’ όλα και όλοι μαζί ενωμένοι να προσπαθήσουμε να νικήσουμε αυτόν τον «αόρατο εχθρό».
Δεν έχει καμιά σημασία η ηλικία του κάθε ανθρώπου. Σημασία έχει ότι είναι ο πατέρας, ο παππούς, ο αδελφός κάποιου και γι’ αυτό αξίζει να έχει όλο τον σεβασμό.
Τον Δεκέμβριο του 2018 έχασα την αγαπημένη μου μητέρα από λοίμωξη του αναπνευστικού. Πάλευε ηρωικά για τη ζωή της σχεδόν δέκα μέρες και τελικά παρόλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών της ΜΕΘ του Απολλωνείου (τους οποίους δράττομαι της ευκαιρίας και ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου) έφυγε από τη ζωή. Όμως, ήμουν κοντά της όλες αυτές τις μέρες (όσο μας επιτρεπόταν) μαζί με τον πατέρα και την αδελφή μου και της μιλούσα. Και τη μέρα που έφυγε ήμασταν δίπλα της και πιστεύω μας ένιωθε. Πού θέλω να καταλήξω… Σας εκλιπαρώ γονείς και παππούδες, γιαγιάδες. Μείνετε περιορισμένοι.
Στη μικρή κοινωνία της Κύπρου δεν πιστεύω να υπάρχει έστω και μια γειτονιά που να μην μπορεί να εξυπηρετήσει έναν ηλικιωμένο. Ήδη οι περισσότεροι δήμοι και κοινότητες έχουν βάλει εθελοντές για να σας ψωνίζουν και να σας αγοράζουν τα φάρμακά σας.
Παρόλο που η Πολιτεία έβγαλε ανακοίνωση (λανθασμένα κατ’ εμένα) να πηγαίνετε από τις 7 – 10 να ψωνίζετε, μην το κάνετε. Με το να βάλετε μια μάσκα, να φοράτε γάντια και να κρατάτε απόσταση, δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύετε.
Ο εχθρός είναι ύπουλος και μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε. Σε ένα πόμολο, σε μια πόρτα, σε ένα κουμπί ασανσέρ.
Στη Βόρεια Ιταλία οι περισσότεροι ηλικιωμένοι που απεβίωσαν ήταν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και αθλούνταν συστηματικά, με βιολογική ηλικία κατώτερη από την πραγματική τους. Και όμως δεν τα κατάφεραν και απεβίωσαν μόνοι τους, με μόνη συντροφιά τα μηχανήματα της Εντατικής.
Σκοπός μας δεν είναι να σας πανικοβάλουμε, γιατί δεν κινδυνεύετε απ’ ό,τι φαίνεται μόνο εσείς, αλλά όλες οι ηλικίες. Εσείς όμως λόγω μειωμένης άμυνας που επέρχεται με την ηλικία, κινδυνεύετε περισσότερο.
Σας αγαπάμε και θέλουμε να σας έχουμε μαζί μας για αρκετό καιρό ακόμα. Δεν μας νοιάζει η ηλικία σας. Ας είσαστε 70, 80, 90, 100 χρονών. Είσαστε οι αγαπημένοι μας και όλοι, μα όλοι, προοσπαθούμε να περιοριστούμε στα σπίτια μας ΓΙΑ ΣΑΣ περισσότερο.
Γι’ αυτό σας ικετεύω. Μην κυκλοφορείτε. Κανονικά θα έπρεπε να βγαίνετε από το σπίτι μόνο για επίσκεψη στον γιατρό.
Αφήστε κατά μέρος την περηφάνια και το πείσμα που σας πιάνει και ζητήστε βοήθεια. Κανένας δεν θα σας την αρνηθεί αυτές τις δύσκολες ώρες.
Όλοι εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια σας σας εκλιπαρούμε. Μείνετε στο σπίτι. Για να είστε μαζί μας και του χρόνου… και για όσο πιο πολλά χρόνια γίνεται.
Δεν έχει καμιά σημασία η ηλικία του κάθε ανθρώπου. Σημασία έχει ότι είναι ο πατέρας, ο παππούς, ο αδελφός κάποιου και γι’ αυτό αξίζει να έχει όλο τον σεβασμό.
Τον Δεκέμβριο του 2018 έχασα την αγαπημένη μου μητέρα από λοίμωξη του αναπνευστικού. Πάλευε ηρωικά για τη ζωή της σχεδόν δέκα μέρες και τελικά παρόλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών της ΜΕΘ του Απολλωνείου (τους οποίους δράττομαι της ευκαιρίας και ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου) έφυγε από τη ζωή. Όμως, ήμουν κοντά της όλες αυτές τις μέρες (όσο μας επιτρεπόταν) μαζί με τον πατέρα και την αδελφή μου και της μιλούσα. Και τη μέρα που έφυγε ήμασταν δίπλα της και πιστεύω μας ένιωθε. Πού θέλω να καταλήξω… Σας εκλιπαρώ γονείς και παππούδες, γιαγιάδες. Μείνετε περιορισμένοι.
Στη μικρή κοινωνία της Κύπρου δεν πιστεύω να υπάρχει έστω και μια γειτονιά που να μην μπορεί να εξυπηρετήσει έναν ηλικιωμένο. Ήδη οι περισσότεροι δήμοι και κοινότητες έχουν βάλει εθελοντές για να σας ψωνίζουν και να σας αγοράζουν τα φάρμακά σας.
Παρόλο που η Πολιτεία έβγαλε ανακοίνωση (λανθασμένα κατ’ εμένα) να πηγαίνετε από τις 7 – 10 να ψωνίζετε, μην το κάνετε. Με το να βάλετε μια μάσκα, να φοράτε γάντια και να κρατάτε απόσταση, δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύετε.
Ο εχθρός είναι ύπουλος και μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε. Σε ένα πόμολο, σε μια πόρτα, σε ένα κουμπί ασανσέρ.
Στη Βόρεια Ιταλία οι περισσότεροι ηλικιωμένοι που απεβίωσαν ήταν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και αθλούνταν συστηματικά, με βιολογική ηλικία κατώτερη από την πραγματική τους. Και όμως δεν τα κατάφεραν και απεβίωσαν μόνοι τους, με μόνη συντροφιά τα μηχανήματα της Εντατικής.
Σκοπός μας δεν είναι να σας πανικοβάλουμε, γιατί δεν κινδυνεύετε απ’ ό,τι φαίνεται μόνο εσείς, αλλά όλες οι ηλικίες. Εσείς όμως λόγω μειωμένης άμυνας που επέρχεται με την ηλικία, κινδυνεύετε περισσότερο.
Σας αγαπάμε και θέλουμε να σας έχουμε μαζί μας για αρκετό καιρό ακόμα. Δεν μας νοιάζει η ηλικία σας. Ας είσαστε 70, 80, 90, 100 χρονών. Είσαστε οι αγαπημένοι μας και όλοι, μα όλοι, προοσπαθούμε να περιοριστούμε στα σπίτια μας ΓΙΑ ΣΑΣ περισσότερο.
Γι’ αυτό σας ικετεύω. Μην κυκλοφορείτε. Κανονικά θα έπρεπε να βγαίνετε από το σπίτι μόνο για επίσκεψη στον γιατρό.
Αφήστε κατά μέρος την περηφάνια και το πείσμα που σας πιάνει και ζητήστε βοήθεια. Κανένας δεν θα σας την αρνηθεί αυτές τις δύσκολες ώρες.
Όλοι εμείς, τα παιδιά και τα εγγόνια σας σας εκλιπαρούμε. Μείνετε στο σπίτι. Για να είστε μαζί μας και του χρόνου… και για όσο πιο πολλά χρόνια γίνεται.
