Ο Μ. Χριστοφίδης, Ενεργός Πολίτης, επισημαίνει ότι την πανδημία κορωνοϊοϊκής ασθένειας θα ακολουθήσει πανδημία οικονομικής ασθένειας.

Εκτός από τα τρόφιμα και τα φάρμακα επειδή δεν υπάρχει οικονομική δραστηριότης οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν εργάζονται τις 38 ώρες εβδομαδιαίως για τις οποίες πληρώνονται. Επομένως ίσως να πρέπει να μελετηθεί μείωση στο ωράριό τους σε 30 ώρες εβδομαδιαίως με ανάλογη μείωση μισθών. 
Αυτή δεν θα είναι μείωση μισθών αλλά πληρωμή των πραγματικών ωρών εργασίας. Τα ίδια και για τους αξιωματούχους του κράτους, τους βουλευτές και τους δικαστές. Και οι Δήμοι να ακολουθήσουν για μόνο τους υπαλλήλους που αυτή την περίοδο δεν είναι ανάγκη να εργάζονται 38 ώρες τη βδομάδα.
Τα ανωτέρω απαιτεί το δημόσιο συμφέρον και αμφίβολο εάν είναι αντισυνταγματικά. Τέτοια κίνηση θα χρηματοδοτήσει τα οικονομικά μέτρα στήριξης της οικονομίας που ίσως επεκταθούν και μετά τον Απρίλιο/ Μάιο. Θα πρέπει να εξαιρεθούν των μειώσεων οι ιατροί, οι νοσηλευτές και το παραϊατρικό προσωπικό και να τους δοθεί bonus και ειδικό μετάλλιο για τις υπηρεσίες τους.
«Του φρονίμου τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Food For Thought για ΥΠΟΙΚ/ΚΤΚ και να μην ακολουθήσουν τη συνήθη πρακτική των Κυβερνήσεων της Κύπρου που «Άμα πεινούσαν μαγείρευαν». 
Φαίνεται όπως πάει ο ιός θα σκοτώσει την οικονομία και θα πρέπει να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες τουλάχιστον 20% για φέτος και του χρόνου διότι το 2020 τουρισμός μηδέν και το 2021 πολύ λίγα έσοδα, αφού οι χώρες που μας προμηθεύουν τουρίστες θα χρειαστούν 2-3 χρόνια να συνέλθουν οικονομικά, το ίδιο και οι τουρίστες. Εάν δεν υπάρξει ποταμός ρευστότητας στην οικονομία το 20/21 θα υπάρξει τσουνάμι ανεργιών, πτωχεύσεων, φτώχειας και συσσιτίων. 
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει να δώσει δάνεια προς τις χώρες που θα έχουν ανάγκη έστω και με χαμηλό επιτόκιο αλλά χορηγία όπως το Marshall Plan από ΗΠΑ (ονομαζόμενο και Europe Recovery Plan) στις χώρες της Ευρώπης μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Άρα οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης του βορρά με τη μεγάλη ευρωστία πρέπει να βοηθήσουν τις χώρες του νότου που έχουν ήδη ανάγκη με χορηγία βάσει το κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως έπραξαν και οι ΗΠΑ με το σχέδιο Μarshall. Αυτό θα είναι αλληλεγγύη.
Στην περίοδο του Covid-19 θέλει τόλμη και αρετή η οικονομία και όχι η ελευθερία, διότι η επόμενη μέρα θα είναι δυσκολότατη για τη μικρή κυπριακή οικονομία του τουρισμού και χαλλουμιού. Γράφω μικρή οικονομία ενώ έπρεπε να αναφέρω λιλιπούτεια, εάν αναλογιστεί κάποιος ότι τα έσοδα της ΚΔ το 2019 ήταν € 8,5 δισ. ενώ μιας αμερικανικής εταιρείας, της Exxonmobil ήταν € 200 δισ.
Την πανδημία κορωνοϊοϊκής ασθένειας θα ακολουθήσει πανδημία οικονομικής ασθένειας γι’ αυτό επείγει προετοιμασία για το 20/21 με σενάριο χωρίς τουρισμό και μειωμένη οικονομική δραστηριότητα. Αυτά τα δυο χρόνια τα σχέδια θα είναι σε αχαρτογράφητα (μόδα έκφραση) οικονομικά νερά.
Έσσεται ήμαρ για την οικονομία της ΚΔ μετά τον ιό.