Η πανδημία και η τραγική κατάσταση απ’ αυτήν κυριαρχούν σήμερα στη διεθνή πολιτική σκηνή σε τρόπον ώστε κλασσικές περιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις να περάσουν σε δεύτερη μοίρα. Εν τούτοις, βρίσκονται πάντα εκεί σε υποβόσκουσα κατάσταση.
Τα τελευταία χρόνια και κάτω από τον κ. Ερντογάν η πολιτική της Τουρκίας απασχολεί τους ειδικούς στη διεθνή πολιτική.
Η Τουρκία είναι από τα βασικά μέλη του ΝΑΤΟ στην περιοχή και από το 1952. Προσπαθεί δε από χρόνια με αρχήν το δημιουργό της, Μουσταφά Κεμάλ, να προσεταιρισθεί τη Δύση. Από χρόνια δε στη σύγχρονη εποχή προσπαθεί να εισέλθη στην ΕΕ, μέχρι σήμερα ανεπιτυχώς.
Τελευταία, όμως, ακολουθεί μιαν αλλοπρόσαλλη πολιτική που μερικοί παρατηρητές αποκαλούν «οππορτιονιντική», φτάνοντας μέχρι του σημείου να διερωτηθούν αν η Τουρκία θα άλλαζε στρατόπεδον (βλ. Luis Lema, “Et si la Turquie changeait du camp?”, Le Temps, 6 Ιουλίου, 2019, Κύριον Άρθρον, σελ. 1).
Στην πραγματικότητα, για μιαν εποχήν η Τουρκία πλησίασεν την Ρωσίαν του κ. Πούτιν, και έκαμεν την πολύκροτην αγορά των Ρωσσικών πυραύλων S-400 για περίπου 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, που εξόργισε τους Αμερικανούς. Κατά τους τελευταίους, αφού η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αγοράζει πύραυλους από την Ρωσσία.
Οι Ρώσσο-Τουρκικές σχέσεις περνούν από διάφορα στάδια το ίδιο και οι Αμερικανο-Τουρκικές. Είναι η πολιτική του «οππορτουνισμού».
Ο κ. Ερντογάν κάμνει ό,τι κατά τη γνώμη του είναι προς το συμφέρον της χώρας του χωρίς να λαμβάνει υπόψη κανένα φραγμόν. Κάποτε παρατραβά το σχοινί. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν να αντιμετωπίσουν αυτή την πολιτικήν, το ίδιο και ο κ. Αλ-Άσσαντ.
Θα δούμε που θα καταλήξει αυτή.
Λάρνακα, 28 Μαρτίου, 2020
*Ο Δρ. Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι,. Γενεύης Ελβετίας). Πρόεδρος του Ιδρύματος Θεοδούλου. Πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ.
Τα τελευταία χρόνια και κάτω από τον κ. Ερντογάν η πολιτική της Τουρκίας απασχολεί τους ειδικούς στη διεθνή πολιτική.
Η Τουρκία είναι από τα βασικά μέλη του ΝΑΤΟ στην περιοχή και από το 1952. Προσπαθεί δε από χρόνια με αρχήν το δημιουργό της, Μουσταφά Κεμάλ, να προσεταιρισθεί τη Δύση. Από χρόνια δε στη σύγχρονη εποχή προσπαθεί να εισέλθη στην ΕΕ, μέχρι σήμερα ανεπιτυχώς.
Τελευταία, όμως, ακολουθεί μιαν αλλοπρόσαλλη πολιτική που μερικοί παρατηρητές αποκαλούν «οππορτιονιντική», φτάνοντας μέχρι του σημείου να διερωτηθούν αν η Τουρκία θα άλλαζε στρατόπεδον (βλ. Luis Lema, “Et si la Turquie changeait du camp?”, Le Temps, 6 Ιουλίου, 2019, Κύριον Άρθρον, σελ. 1).
Στην πραγματικότητα, για μιαν εποχήν η Τουρκία πλησίασεν την Ρωσίαν του κ. Πούτιν, και έκαμεν την πολύκροτην αγορά των Ρωσσικών πυραύλων S-400 για περίπου 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, που εξόργισε τους Αμερικανούς. Κατά τους τελευταίους, αφού η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αγοράζει πύραυλους από την Ρωσσία.
Οι Ρώσσο-Τουρκικές σχέσεις περνούν από διάφορα στάδια το ίδιο και οι Αμερικανο-Τουρκικές. Είναι η πολιτική του «οππορτουνισμού».
Ο κ. Ερντογάν κάμνει ό,τι κατά τη γνώμη του είναι προς το συμφέρον της χώρας του χωρίς να λαμβάνει υπόψη κανένα φραγμόν. Κάποτε παρατραβά το σχοινί. Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν να αντιμετωπίσουν αυτή την πολιτικήν, το ίδιο και ο κ. Αλ-Άσσαντ.
Θα δούμε που θα καταλήξει αυτή.
Λάρνακα, 28 Μαρτίου, 2020
*Ο Δρ. Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι Δικηγόρος, Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι,. Γενεύης Ελβετίας). Πρόεδρος του Ιδρύματος Θεοδούλου. Πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ.
c.a.theodoulou@cytanet.com.cy