Στις μέρες μας, ένας αόρατος ιός τράβηξε χειρόφρενο στην ξέφρενη πορεία του κόσμου και τον κτυπά με το μαστίγιό του. Έτσι λένε οι επιστήμονες και οι πολιτικοί, που τα έχασαν μπροστά του, και είδαν, έστω και προσωρινά, την αδυναμία της «δύναμής» τους, να τον υποτάξει.
Αναμφίβολα η ιατρική επιστήμη θα δώσει τη μάχη της, και κάποια στιγμή, υποθέτουμε, θα νικήσει τον φονικό αυτόν ιό. Με τα μέτρα που λαμβάνει, με τα αναζητούμενα νέα φάρμακα και εμβόλιά της, αναμένουμε εναγωνίως τη σωτηρία μας, από τη θυελλώδη επέλαση του δολοφονικού αυτού ιού.
Τρομαγμένοι όλοι μας, κλεισμένοι στα σπίτια μας, με κλεισμένα τα εργοστάσια και εργοτάξια, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα σχολεία και τις εκκλησίες μας, που ανάγκασαν τους άρχοντές μας, όπως και τους άρχοντες όλου του κόσμου, να μας επιβάλουν τα μέτρα αυτά, για να αναχαιτίσουν τον ιό αυτό, που ήλθε και τράβηξε χειρόφρενο στην ξέφρενη πορεία μας, στρέφουμε το βλέμμα προς τον Ύψιστο και εναγωνίως, εμείς τα πλάσματά του, Τον ερωτούμε: «Κύριε, γιατί επέτρεψες να μας συμβεί αυτό το κακό; Έκλεισαν οι εκκλησίες Σου, μέσα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα, τη Λαμπροφόρα μέρα της Ανάστασης, όλη τη Διακαινήσιμο εβδομάδα, και συνεχίζεται… Χάσαμε απότομα τον ρυθμό της ζωής μας! Γιατί Κύριε και Θεέ μας;
Όμως εμείς ποιοι είμαστε για να γίνουμε κριτές, Αυτού που μας έπλασε; Περιμένουμε απάντηση από τον Θεό! Μα την απάντηση μάς την έδωσε μέσα στους αιώνες, και αυτή η απάντηση, αποτελούσε το μόνιμο κήρυγμα των Προφητών, μα και του ίδιου του Χριστού μας, του Δευτέρου προσώπου τής «εν Τριάδι αδιαιρέτου Θεότητος»: Μετάνοια!
Η απάντηση του Θεού, Αυτού που «ετάζει νεφρούς και καρδίας», αυστηρή και γλυκιά, ελεγκτική και εύσπλαχνη, ακούστηκε και ακούεται μέχρι σήμερα: «Άκουσε λαέ μου!… υιούς εγέννησα και ύψωσα, αυτοί δε με ηθέτησαν. Έγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού… και ο λαός μου ου συνήκεν…». Το βόδι γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του και ο όνος ξέρει τη φάτνη του. Όμως ο λαός μου δεν με καταλαβαίνει. Τότε «ο παλαιός Ισραήλ», τώρα, όλοι εσείς οι Χριστιανοί, «ο νέος Ισραήλ». …Σόδομα και Γόμορρα γινήκατε!… Δεν θέλω τις θυσίες σας, σιχαίνομαι το θυμίαμά σας. Τις γιορτές σας, και τα πανηγύρια σας δεν τα ανέχομαι. Τους εορτασμούς σας τους μισεί η ψυχή μου. Όταν προσεύχεσθε, στρέφω αλλού το πρόσωπό μου κι αν αυξήσετε τις προσευχές σας, δεν θα τις ακούσω, γιατί τα χέρια σας είναι γεμάτα αίμα, «αι γαρ χείρες υμών αίματος πλήρεις» (Ησαΐου α’ 10 – 15).
«Άκουσε λαέ μου! Ακούστε με εσείς οι πιστοί μου! ”Λούσασθε και καθαροί γίνεσθε”· μετανοήστε, καθαρίστε βαθιά τις ψυχές σας από κάθε αμαρτία. Αν θελήσετε να με ακούσετε, θα ευτυχήσετε. Αν δεν θελήσετε να με ακούσετε θα σας φάει το μαχαίρι»- (ή ένας αόρατος κορωνοϊός). «Το γαρ στόμα Κυρίου ελάλησε ταύτα» (Ησαΐου α’ 16, 19,20).
