Το περιβάλλον δεν είναι μονάχα το πράσινο και οι βιότοποι του τόπου μας, αλλά και η εμφάνισή του. Τα χωριά και οι πόλεις μας δεν πρέπει να είναι καθαρές μόνο την «εβδομάδα καθαριότητας», αλλά ολόκληρο το χρόνο.
Δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο τη στιγμή που ένας θαυμάζει το τοπίο της υπαίθρου, να βρίσκεται μπροστά σ’ ένα σάπιο φορτηγό του 1940 φορτωμένο σκουριασμένα άχρηστα εξαρτήματα και μπροστά από ένα εμετικό υποστατικό που εκπέμπει αναθυμιάσεις από τα μεταλλικά απόβλητα, να προκαλούν οπτική ρύπανση, να βρίσκονται στην οδό Σταύρου Στυλιανίδη στο Επισκοπειό, να γειτονεύουν με τη Μητρόπολη Ταμασσού και όλοι να σηκώνουν τα χέρια ψηλά!
Δυστυχώς, κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε με το άθλιο αυτό φαινόμενο και να μη μας προκαλεί την εντύπωση που προκαλεί σε ξένους, που διαφορετικά τους έμαθε η κουλτούρα τους να συμπεριφέρονται.
Όταν οι δήμοι, τα κοινοτικά συμβούλια και οι επαρχιακές διοικήσεις ανέχονται αυτές τις αθλιότητες, γιατί τότε έχουμε γεμίσει την Κύπρο με το σύνθημα «Διατηρείτε την Κύπρο καθαρή», ένα σύνθημα που για πολλούς προκαλεί ντροπή, γιατί σε τι διαφέρει από ένα σύνθημα «νιφτείτε προτού βγείτε στον δρόμο»!
