Ο Ερμής Τσιατίνης απαντά σε αρθρογράφο για το θέμα του Γεώργιου Γρίβα.
Ο Γρίβας και τα σχόλια μου για μια επιστολή υποψήφιας διδάκτορος της Γεωπολιτικής: Σε μια επιστολή -κατάθεση ψυχής- προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη («Φ», 22/10) η Πωλίνα Άνιφτου, που είναι υποψήφια διδάκτωρ Γεωπολιτικής, αναφέρθηκε στους δεξιούς-δηλ. στον ΔΗΣΥ- στην κληρονομιά που άφησε ο Γλαύκος Κληρίδης και στην «περίεργη» πολιτική των «δεξιών» που άγονται και φέρονται μεταξύ δικοινοτικής, διζωνικής και υπερπατριωτισμού. Μια ελάχιστη ανασκόπηση της σταδιοδρομίας των Γλαύκου Κληρίδη και Νίκου Αναστασιάδη θα μας εξηγούσε εύκολα, ότι ο σημερινός φουστανελάς, Νίκος ακολουθεί τον πνευματικό του πατέρα Γλαύκο, που η σταδιοδρομία του ήταν μια πορεία μεταξύ πυραυλοποίησης και ενδοτισμού. Δεν υπάρχει ανάγκη γεωπολιτικών γνώσεων για να γνωρίζουμε ότι ο Γρίβας παραμένει χρήσιμος σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Για συσπείρωση από τους μεν που τον έκαναν «τη συτζιά του μαύρου» και τους άλλους που του αποδίδουν το «αλάνθαστο».
Συνέχισε όμως η Π.Α. και παρέθεσε παραδείγματα της οικογένειάς της. Κομμουνιστής ο παππούς της, ήταν τροφοδότης των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και είχε και γριβικό γαμπρό. Ο πατέρας της ήταν -λέει- γριβικός και αυτή είναι αριστερή και Ελληνίδα. Για πολλούς από μας που έτυχε να ζήσουμε το ‘55-’59, έστω και ως θεατές, δεν βλέπουμε κάτι το περίεργο, στο ότι ο παππούς της -όντας κομμουνιστής- παρείχε βοήθεια στην ΕΟΚΑ, δεν βλέπουμε κάτι περίεργο στο ότι ο παππούς είχε γαμπρό «γριβικό» και ασφαλώς δεν είναι περίεργο ότι αυτή -η Π.Α.-όντας αριστερή είναι υπερήφανη που είναι Ελληνίδα. Μόνον φασίστες της «Χρυσής Αυγής» και παρόμοιοί τους στην Κύπρο θα ισχυρισθούν το αντίθετο. Εκεί, όμως, που η Π.Α. -και καμιά υποψήφια διδάκτωρ Γεωπολιτικής δεν πρέπει- έχει, κατά την γνώμη μου απόλυτο λάθος είναι που εγκατέλειψε την επιστήμη και πήγε σε φημολογίες στις αναφορές της για τον Γρίβα και τον αγώνα ‘55-’59. Σε κάθε επιστήμη -και ιδίως στην ιστορία και τη νομική υπάρχουν κάποια παραδεκτά γεγονότα. Δεν τα μελέτησε η Π.Α. και προσπάθησε να γράψει τη δική της ιστορία. Γράφει λοιπόν ότι ο Γρίβας «απαγόρευσε στους Ε/κ αριστερούς να μετάσχουν στον αγώνα». Καθαρή παραποίηση της ιστορικής πραγματικότητας. Αντικομμουνιστής μεν ο Γρίβας, αλλά αφού οι πυρήνες της έναρξης του αγώνα ήταν από την Εκκλησία, από εκεί προσήλθαν και τα πρώτα μέλη. Αργότερα έλαβαν μέρος άνθρωποι όπως τον παππού της Πωλίνας Άνιφτου και μερικοί έπεσαν ηρωικά σε μάχες. Στο φυλλάδιο με την υπογραφή Διγενής -προκήρυξή του για την αρχή του Αγώνα 1η Απριλίου του 1955 -τελευταίες λέξεις: «Εμπρός, όλοι μαζί για τη λευτεριά της Κύπρου μας».
Τίποτα σε αυτό για δεξιοαριστερούς και τίποτα και στον όρκον της ΕΟΚΑ για αριστερούς, δεξιούς, βασιλιάδες κ.λπ. Γράφει ακόμα η Π.Α.«οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ δεν πίστευαν στον Γρίβα (!!) αλλά στην Ένωση και Ελευθερία». Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ ακολούθησαν τον Αρχηγό τους από το χειμώνα του 1955 μέχρι το καλοκαίρι του 1956 (όπου κατέφυγε στο κρησφύγετο Λεμεσού) σε βουνά και λαγκάδια και υπέφεραν μαζί του την καταδίωξη και την πείνα. Κανείς -από τις δεκάδες που έζησαν μαζί του- δεν τον κατέκρινε για το ‘55-’59. Ζητωκραύγαζαν το όνομα του Διγενή ακόμα και στην αγχόνη. Όταν ο Γρίβας πέθανε τον Ιανουάριο του 1974, είχαν ήδη γίνει όλα αυτά για τα οποία σήμερα ο Γρίβας αποκαλείται «ολετήρας». Η Βουλή τον ανέδειξε «άξιον τέκνον» χωρίς καταψήφιση από το ΑΚΕΛ!
Στην κηδεία του Γρίβα υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και ήταν εκεί -στην πλειοψηφία τους- για να χαιρετήσουν τον Διγενή του αγώνα ‘55-’59. Το τι έγραψε για τον Γρίβα η Π.Α. αποτελούν εικασίες, ανακρίβειες αλλά και ψευδολογίες και παραμένει, σε μένα τουλάχιστον, η απορία εάν είναι πράγματι από άγνοια, πάθος μίσους ή κάτι άλλο. Δεν ξέρω τι προτιμώ να είναι. Ανακρίβειες για τον Γρίβα και τον απελευθερωτικό αγώνα του ‘55-’59 υπάρχουν πάμπολλες από διαφόρους -και πάλιν αυτό είναι και από τις δύο πλευρές. Πρόσφατα είχα δει σε κάποιο site ότι όλη η Κύπρος ήξερε το κρησφύγετο του Γρίβα στη Λεμεσό -εκτός από μένα φυσικά- το ‘55-5’9. Και υπογράφει ο άνθρωπος αυτός ως «ευέλπις». Χαμογελούμε αυτοί που ζήσαμε τα χρόνια εκείνα τα παλιά.
(Μπορούν να γραφτούν τόσα και τόσα για την πολιτική κρίση του Γρίβα, την παταγώδη αποτυχία του σε ελληνικές εκλογές το 1946 και 1950, αλλά θέλουν να του «κλέψουν» και τον αγώνα της ΕΟΚΑ ‘55-’59). Όταν όμως οι «ανακρίβειες» προέρχονται από υποψήφιο διδάκτορα Γεωπολιτικής, τότε αλίμονον σε μας που περιμένουμε τους επιστήμονες να μας ενημερώσουν.
