Ανησυχία προκαλεί η ταχεία εξάπλωση της νέας παραλλαγής του Covid-19, NB.1.8.1, καθώς αυξάνονται τα κρούσματα παγκοσμίως, επαναφέροντας στο προσκήνιο την ανάγκη για ενισχυμένη επιτήρηση και εμβολιαστική κάλυψη.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) αναφέρει νέα αύξηση στη δραστηριότητα του ιού σε διεθνές επίπεδο, με το ποσοστό θετικότητας στα τεστ να ανέρχεται στο 11% – το υψηλότερο ποσοστό από τον Ιούλιο του 2024.
Η άνοδος των μολύνσεων παρατηρείται έντονα από τα μέσα Φεβρουαρίου 2025, σύμφωνα με τα τελευταία δεδομένα από τα κέντρα επιτήρησης, επηρεάζοντας περιοχές όπως η Ανατολική Μεσόγειος, η Νοτιοανατολική Ασία και ο Δυτικός Ειρηνικός.
Παρότι η κυκλοφορία της παραλλαγής LP.8.1 έχει υποχωρήσει, η NB.1.8.1 –που τελεί υπό παρακολούθηση– αυξάνει τη διασπορά της, εκπροσωπώντας το 10,7% των παγκόσμιων γονιδιωματικών αλληλουχιών μέχρι τα μέσα Μαΐου.
Ο ΠΟΥ σημειώνει ότι, παρά την αυξημένη δραστηριότητα, οι τρέχουσες τάσεις συμβαδίζουν με εκείνες που καταγράφηκαν την ίδια περίοδο το 2024. Ωστόσο, η Covid-19 συνεχίζει να μην εμφανίζει σταθερό εποχιακό μοτίβο, ενώ η διεθνής επιτήρηση παραμένει ασυνεπής.
«Η συνεχής παρακολούθηση των παραλλαγών του SARS-CoV-2 και της μετάδοσής του είναι κρίσιμη, ειδικά καθώς οι δυνατότητες επιτήρησης έχουν μειωθεί σε πολλές περιοχές», υπογράμμισε ο ΠΟΥ στην τελευταία του έκθεση.
Ο Οργανισμός κάλεσε τα κράτη να συνεχίσουν τη διαχείριση της πανδημίας με μια «ολοκληρωμένη προσέγγιση βάσει κινδύνου», όπως προδιαγράφεται στις μόνιμες συστάσεις του Γενικού Διευθυντή του.
Ο εμβολιασμός παραμένει θεμέλιος λίθος της στρατηγικής αντιμετώπισης, με τον ΠΟΥ να ζητά από τις κυβερνήσεις να ενισχύσουν την κάλυψη ειδικά στις ευπαθείς ομάδες, προκειμένου να μειωθούν οι νοσηλείες και οι θάνατοι.
Ειδικοί στον τομέα της δημόσιας υγείας εκφράζουν προβληματισμό για τη μείωση των τεστ και της γονιδιωματικής ανάλυσης, η οποία δυσχεραίνει την έγκαιρη ανίχνευση και διαχείριση νέων παραλλαγών του ιού.
Καθώς δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί σαφής εποχικός κύκλος για την Covid-19, η παρακολούθηση της εξέλιξης του ιού παραμένει πρόκληση για τα παραδοσιακά μοντέλα επιδημιολογικής πρόβλεψης.
