Δεν είναι παράξενο που κανένα κόμμα δεν είπε δημόσια το παραμικρό για τις διαπραγματεύσεις της Δημοκρατίας με τη Chevron για την ανάπτυξη του Αφροδίτη;
Μας συνήθισαν να παρεμβαίνουν επί παντός επιστητού αλλά τώρα, για το εθνικής σημασίας ζήτημα της εκμετάλλευσης του μόνου ώριμου κοιτάσματος, σε μια φάση ενδεχόμενου αδιεξόδου, είναι λες και αποφεύγουν να πουν ο,τιδήποτε. Ούτε καν το ΑΚΕΛ, που είθισται να πιάνει γρηγορότερα και καθαρότερα απ’ όλους στο ραντάρ του κάθε εκπομπή ενεργειακού σήματος.
Αν τα κόμματα στερούνται ενημέρωσης, οφείλουν να τη ζητήσουν.
Ο Τσαρλς Έλληνας, αγαπητός τεχνοκράτης της ενέργειας, από τον οποίο μάθαμε όλοι πάρα πολλά τα τελευταία δώδεκα χρόνια, έκανε χθες δηλώσεις και σύμφωνα με τον Διάλογο είπε στον Άστρα ότι «δεν θα προχωρήσει η πλωτή πλατφόρμα (FPU), παρά μόνο αν συμφέρει στη Chevron».
Θέλουμε πολύ να συμφέρει στη Chevron, αλλά μας ενδιαφέρει πολύ περισσότερο ό,τι είναι να γίνει να συμφέρει πρωτίστως την Κύπρο. Και αν η μεν Chevron θεωρεί πως η πλωτή μονάδα δεν τη συμφέρει, αλλά το κυπριακό κράτος θεωρεί ότι την απαιτεί το συμφέρον του, τι εισηγήστε άραγε να κάνουμε;
Είπε ακόμα, σύμφωνα με τον Διάλογο, πως η Chevron θέλει να προχωρήσει αλλά υπάρχουν συνεχείς αλλαγές. Μόνο που αυτή την αλλαγή -πολύ κρίσιμης σημασίας, όπως λένε η Υπηρεσία Υδρογονανθράκων, η Εταιρεία Υδρογονθράκων Κύπρου και η γαλλική Beicip Franlab, που την πληρώνουμε από τον καιρό του Τάσσου ως τον κυριότερο μας σύμβουλο επί της ΑΟΖ- είναι η Chevron που την απαιτεί. Αυτή θέλει να αλλάξει τη συμφωνία που κάναμε -με χίλια ζόρια- το 2019.
Δεν είναι σπάνιο να ζητά μια εταιρεία να διαφοροποιηθεί μια συμφωνία που υπέγραψε παλαιότερα. Ναι, αλλά αν ήταν να αποδεσμεύεσαι από μια συμφωνία επειδή το θέλεις (μόνο) εσύ, δεν θα μάς έλεγαν οι πρόγονοι να προσέχουμε πού τη βάζουμε την υπογραφή μας. Στην περίπτωση αυτή, την υπογραφή την είχε βάλει η Noble (αφού μάς έβγαλε το λάδι και αφού της αλλάξαμε, όπως αξίωσε, το συμβόλαιο καταμεριμού εσόδων για να τη βολεύει), αλλά όσα συμφωνήθηκαν τότε δεσμεύουν και τον σημερινό διαχειριστή του κοιτάσματος.
Η εταιρεία λέει πως η επίμαχη μονάδα στοιχίζει ένα δισ. και πως μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας και χωρίς αυτήν. Η δε Κυβέρνηση λέει (μεταξύ άλλων) πως ναι, αλλά θα βγάλουμε λιγότερο φυσικό αέριο χωρίς τη μονάδα, άρα θα χάσουμε λεφτά. Και τα πιο πολλά λεφτά θα τα χάσει από το μερίδιό του το κράτος, διότι στην πρώτη φάση αξιοποίησης (όταν το αέριο είναι μπόλικο και με πίεση, όπως λένε γνωρίζοντες) τα πιο πολλά λεφτά τα παίρνει βάσει συμβολαίου η κοινοπραξία. Και στη β’ φάση, όταν η ορμή του καυσίμου θα έχει πέσει, θα είναι η ώρα που θα (πρέπει να) αρχίσει να εισπράττει πιο πολλά το κράτος.
Οι τεχνικές γνώσεις της στήλης είναι ελάχιστες. Δεν μπορεί να ξέρει ποιος έχει δίκαιο σε τεχνικό επίπεδο. Αν όμως η Chevron το θεωρεί επάναγκες να μην χρησιμοποιηθεί πλωτή μονάδα, ας δεχτεί να αλλάξουμε φάσεις! Να παίρνουμε εμείς ως κράτος την πλειοψηφία των εσόδων στην πρώτη φάση και να παίρνει αυτή στη δεύτερη.
Είναι και κάτι άλλο: Λένε πολλοί φίλοι πως αν δεν συναινέσει το κράτος στη νέα αξίωση της Chevron, θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. Αλλά ποιος είπε ότι δεν θα χαθεί χρόνος αν δεχθούμε αυτό που ζητά η Chevron; Αν αλλάξει η συμφωνία όπως τη θέλουν οι Αμερικανοί, θα μας πουν άραγε «ωραία, τώρα είναι βιώσιμο το έργο, ξεκινούμε αμέσως»; Ή θα μας πουν «ευχαριστούμε, πάμε τώρα να κάνουμε και άλλες μελέτες και θα σας κρατούμε ενήμερους»;
Ε, ναι, γιατί να μην είμαστε καχύποπτοι;
